براساس گزارش ساينس الرت، يكي از راه‌حل‌هايي كه براي رفع اين مشكل همواره مطرح بوده‌است، يافتن راهي براي پيوند زدن سلول‌هاي سالم بتا، سلول‌هاي توليد كننده انسولين كه در نتيجه ابتلا به ديابت از كار مي‌افتند، به بدن بيماران بوده‌است، روندي كه به شدت دشوار بوده و خطر بازپس‌زدگي بدن را به دنبال دارد.
اكنون محققان دانشگاه كاروليناي شمالي راه‌حلي ساده‌تر را يافته‌اند، آنها برچسبي تركيبي ابداع كرده‌اند كه پوشيده‌از سلول‌هاي طبيعي بتا است، اين برچسب‌ها را مي‌توان بدون احساس درد به بدن بيمار وصل كرد تا در زمان مورد نياز انسولين ترشح كرده و قند خون بدن فرد را بدون نياز به تزريق و كنترل مداوم، تثبيت كند.
اين برچسب هنوز روي انسان مورد آزمايش قرار نگرفته‌است، اما به خوبي توانسته ميزان قند خون را دست‌كم براي 10 ساعت در موش‌ها تنظيم نگه‌دارد. اين برچسب نسخه‌اي ارتقا يافته از برچسب هوشمند انسوليني است كه سال گذشته توسط همين گروه از دانشمندان معرفي شد. تفاوت آنها در پوشش سلولي است كه برچسب به همراه دارد. در نسخه قديمي از انسولين تركيبي استفاده شده‌بود و در نسخه جديد، سلول‌هاي طبيعي بتا سطح برچسب را پوشش داده‌اند، و اين به آن معني است كه برچسب جديد مي‌تواند با ايمني بيشتري سطح قند خون بيمار را تنظيم نگه‌دارد بدون اينكه خطر بالارفتن يا پايين آمدن بيش از اندازه قند خون بيمار وجود داشته‌باشد.
همچنين از آنجايي كه سلول‌هاي بتا در خارج از بدن فرد و روي برچسب‌ها قرار دارند، خطر پس‌زدگي سلول‌ها نيز بيمار را تهديد نخواهد‌كرد. سلول‌هاي بتا معمولا در لوز‌المعده يافت مي‌شوند، و در آنجا به منظور تثبيت قند خون انسان، انسولين ترشح مي‌كنند. در افراد مبتلا به ديابت، اين سلول‌ها آسيب مي‌بينند يا توانايي توليد انسولين كافي را از دست مي‌دهند از اين رو ديابتي‌ها مجبور مي‌شوند به صورت منظم به خود انسولين تزريق كنند.
برچسب جديد داراي ريزسوزن‌هايي متصل به سلول‌هاي زنده بتا است، سوزن‌هايي به كوچكي مژه انسان كه هيچ دردي در بدن ايجاد نمي‌كنند. اين ريزسوزن‌ها وارد ديواره مويرگي مي‌شوند و ميان جريان خون بيمار و سلول‌هاي بتا ارتباط برقرار مي‌سازند. اين برچسب‌ها حاوي رديابي به نام تشديد‌كننده سيگنال گلوكز است كه نسبت به افزايش قند خون بدن واكنش نشان مي‌دهد و بلافاصله براي سلول‌هاي بتا پيغام ترشح انسولين مي‌فرستد.
اين برچسب‌ها درحال حاضر روي موش‌هاي مبتلا به ديابت نوع اول مورد آزمايش قرار گرفته‌اند و توانايي خود را در تنظيم قند خون بالا نشان داده‌اند.