حضرت فرمودند كه اين 3گروه حتي از زندگي اين دنيا هم لذت نمي‌برند، آخرت پيشكش، دنيايشان هم عذاب است. نخستين دسته، انسان‌هاي كينه‌توز هستند؛ آدم‌هاي كينه‌اي و بددل. يك ناراحتي و يك برخورد غلطي كه از كسي مي‌بينند، ديگر از دلشان بيرون نمي‌رود. اين خيلي صفت بدي است، به‌خصوص در زندگي خانوادگي.
كسي كه قصد ازدواج دارد، در تحقيقات اين صفات را چك كند؛ اينكه از خودش بپرسيد، غلط است. تحقيق كنيد. هيچ‌كس نمي‌گويد كه من كينه‌اي هستم. اصلا صفات اخلاقي با پرسيدن آشكار نمي‌شود. حتما تحقيق مي‌خواهد. واقعا با يك زن يا يك مرد كينه‌اي زندگي كردن سخت است چون بالاخره انسان خطاكار است يا مادر يا پدر اشتباهي مي‌كنند و آدم كينه‌اي فراموش نمي‌كند. مثلا مي‌گويد از جلسه بله‌برون تا حالا هنوز كينه عمه من از دل اين خانم يا آقا بيرون نرفته! چرا در جلسه، ايشان اين حرف را زدند! يا چرا آن روز اينطور رفتار كرد! اين كينه‌توزي است.
يكي از عوامل فساد دل، كينه‌هاي ماست. در دعا هم مي‌گوييم كه «رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا.» غل يعني كينه. خدايا در دل من كينه‌اي از مومنين قرار مده.
فرد كينه‌اي از زندگي لذت نمي‌برد؛ همين جور مدام به‌خودش مي‌تابد. اصلا گاهي خوابش نمي‌رود. در اينجا نكته مهمي است كه بعضا ما آن را فراموش مي‌كنيم. اگر كسي به شما بدي كرده باشد مثلا اموال شما را خورده باشد يا آبرويتان را ريخته باشد، كتكتان هم زده باشد يا حقتان را پايمال كرده باشد، هرچه باشد اينقدر كه اين كينه درون به‌خود شما آسيب مي‌رساند، آن لطمه و دشمني و آن برخورد بد به شما ضرر نمي‌زند. هر ضربه‌اي هم كه به شما زده باشد، وجود كينه او در دل شما، ضربه‌اش از آن ضربه بيشتر است. اين يك حقيقت است. ديگر نگذاريد كه طرف مقابل اين ضربه را به شما بزند.
اين ضربه هم به واسطه اوست اما سبب آن خود شماييد. درست است كه باعث آن ضربه اوليه، شما نبوديد اما اين قسمت كينه و آسيب ناشي از آن را خودتان به‌خودتان وارد مي‌كنيد. كينه‌اش را دور بينداز. من نمي‌گويم طرف مقابل آدم خوبي است، حتي اگر بدترين آدم‌ها هم باشد، كينه‌اش را بيرون بينداز. اين توصيه در مسائل خانوادگي جايگاه ويژه‌اي پيدا مي‌كند.