رشته‌اي به‌وجود آمده است به نام روانشناسي اجتماعي. اين رشته، مي‌گويد كه رابطه انسان و محيط و ساختارهايي كه در آن قرار دارد، مثل بازي پينگ‌پنگ مي‌ماند؛ هم اثر مي‌پذيريد، هم اثر مي‌گذاريد. در نتيجه، محيط اجتماعي و نيز محيط شهري و زشتي و زيبايي آن، مي‌تواند حال ما را خوب يا بد كند.
زيباسازي شهر، نخستين نفعش به شهروندان مي‌رسد. چرا؟ وقتي كه شهروندان، از پياده‌روهاي تميز و زيبا عبور كنند، در بوستان‌هاي شكيل رفع خستگي كنند، كوچه‌ها و محله‌هايي آبرومند و تميز داشته باشند و...، طبيعي است كه حال و روز بهتري هم خواهند داشت. جالب است بدانيد كه بخشي از خشونت موجود بين شهروندان، ناشي از بازتاب نازيبايي‌هاي زندگي شهري درون آنهاست كه خودش را در قالب رفتارهاي پرخاشگرانه نشان مي‌دهد.
حالا متوجه مي‌شويد كه مشاركت شما در زيباسازي شهر و محله و كوچه‌تان، نفعش قبل از همه، به‌خودتان مي‌رسد؟ اصلاً يك لحظه فكرش را بكنيد: حالتان وقتي كه از يك كوچه تميز و مرتب با فضاي سبزي كه خود شهروندان در قالب گلدان و... ايجاد كرده‌اند، عبور مي‌كنيد با حالتان وقتي كه از يك كوچه زشت، كه گوشه كنارش آشغال ريخته شده و ناهماهنگي در آن به چشم مي‌خورد، يكي است؟
از منافع شخصي ديگري كه مي‌توان براي مشاركت در زيباسازي شهري برشمرد، احساس مفيد بودن براي خود شهروندان است. همه ما و شما نياز داريم كه علاوه بر رفع نيازهاي زيستي و اوليه و شغلي و...، احساس مفيد بودن در جامعه داشته باشيم. بخشي از اين احساس مفيد بودن، در مشاركت براي زيباسازي شهري مي‌تواند نمود پيدا كند؛ چرا كه مستقيم به چشم خودتان، نتيجه مشاركت خويش را مشاهده مي‌كنيد.
منتظر چه هستيد؟ گاهي وقت‌ها برداشتن يك آشغال توسط شما از روي زمين، مي‌تواند تصويري ماندگار در ذهن يك رهگذر يا حتي كودكي كه دارد از كنارتان عبور مي‌كند، بگذارد. كارهاي كوچك را، دست‌كم نگيريد.