درباره‌ي راه و روش شاعر‌شدن نوجوانان و چگونگي شاعر‌شدن خودش، با او به گفتوگو مي‌نشينيم.
- نوجوانی که ذوق شعر گفتن دارد، براي شاعر‌شدن چه‌كار كند؟
در هر‌حرفه‌ای اگر به نیروی عشق مجهز نباشید، جایی متوقف می‌شوید. کاری را انجام بدهید که حس مي‌کنید اگر انجام ندهید، خلأ بزرگی در زندگی ایجاد می‌شود.
- برای شاعر‌شدن استعداد و ذوق هنری كافي است؟
مهم‌ترين موضوع غير از استعداد، تمرین است. اگر استعداد با تمرین جمع نشود، فرد متوقف می‌شود. هر‌روز، حتی اگر ننویسم، ذهنم را با كلمات تمرین مي‌دهم. مثل یک ورزشکار كه اگر تمرین نکند، نیرویش را از دست می‌دهد، ذهن شاعر هم همين است.
- از كي فهمیدید می‌توانید شعر بگویید؟
از کودکی با ادبیات گره خوردم. پدرم کارمند کانون پرورش فکری بود و کتاب‌های زیادی برایمان می‌آورد و من خودم را با کتاب سرگرم می‌کردم. کلمات برایم حکم اسباب‌بازی داشت و سرگرم‌کننده و لذت‌بخش بود.
- کدام شاعر روی شعرهاي شما بیش‌تر تأثیر گذاشته است؟
خیلی نمي‌توانم به این پرسش پاسخ بدهم، چون از کودکی در حال خواندن شعرهاي متفاوت بودم و از هرشاعری چیزی برداشت کرده‌ام. شاید از نظر اندیشه خیام کمکم کرده باشد. اندیشه‌های خيام در شعرهایم منعکس است. در زبان هم سعدی، حافظ و مولانا هر كدام تأثیر خودشان را داشته‌اند، همین‌طور فروغ فرخزاد.
با این‌که همیشه سعی می‌کنم استقلال ذهنی‌ام را حفظ کنم، ولی شاعر بر کنار از این تأثیرها نیست. او مدام در مسیر فردیت شاعر‌بودنش تأثير مي‌پذيرد.
- به سرودن در چه قالبی بيش‌تر علاقه دارید؟
سعی کرده‌ام در تمام قالب‌ها خودم را محک بزنم. هرکدام از قالب‌ها امکاناتی برای بیان شعر دارند، اما بیش‌تر رباعی نوشته‌ام.
- موسیقی در شعرتان چه‌قدر اثر گذاشته است؟
براي من موسیقی و شعر دو ایستگاه نه چندان دورند. از 15 سالگی با گیتار آشنا شدم و آن را با اشتیاقی مثل شعر دنبال کردم.
برای نوشتن شعر خیلی وقت‌ها از موسیقی کمک می‌گیرم. موسیقی سرشار از الهام‌هايی است که می‌تواند مسیر شعر را مشخص کند. اگر گوش شاعر با موسیقی غریبه نباشد، می‌تواند در وزن و عروض و دانش موسیقی کلمات بهتر عمل کند.
- حرف آخر؟
یادآوری مي‌کنم این دوران پر از شگفتی و پر از مجهولات است. اگر سراغ ایده‌آل‌هایتان بروید و برایتان مهم نباشد چه زمانی محقق مي‌شوند، راه درستی را انتخاب کرده‌اید.
فراموش نکنیم هنر بخش فرعی زندگی نیست. هنر با ذات زندگی عجین است و اگر زندگی ما از هنر خالی باشد، از عاطفه و رنگ و بو خالی است.
حتی اگر به‌صورت حرفه‌ای هنری را دنبال نمی‌کنیم، وجهی از آن را در زندگی‌مان داشته باشیم. اگر نمی‌توانیم نوازنده باشیم، شنونده‌ی خوبی باشیم و اگر نمی‌توانیم شاعر باشیم، مخاطب خوبی باشیم...
زهرا نوراني
خبرنگار جوان از تهران
عكس: محمدرضا مهرباني