نزديك به 5 سال است كه كانون تبليغاتي جهادي پلاك 313 را با دغدغه توليد كالاي داخلي راه انداخته است. يكي از محصولاتي كه حاصل ايده گروه وي بوده، جانمازهايي به نام «جانماز مقاومت» است كه با استقبال خوبي هم روبه‌رو شده است. اين كارآفرين قمي تاكنون براي 30 خانوار به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم كار ايجاد كرده است.
اردوهاي جهادي مقدمه‌اي مي‌شود تا با چم‌و‌خم تداركات و پشتيباني امور فرهنگي آشنا شود. براي تأمين مايحتاج برگزاري اردوها و مراسم بسيج دانشجويي و نهادهاي مختلف با مؤسسات توليدكننده محصولات فرهنگي ارتباط برقرار‌مي‌كند. پس از مدتي به‌دليل موفقيت و مهارتي كه در پشتيباني و تداركات به‌دست مي‌آورد، با دانشگاه‌ها و مراكز فرهنگي آشنا و حلقه ارتباطي مي‌شود بين اين نهادها و بازار محصولات فرهنگي. عباس آخوندي كه اين روزها 26 سالگي خود را مي‌گذراند، حالا تبديل به يكي از توليدكنندگان و كارآفرينان موفق در حوزه محصولات فرهنگي شده است.
او مي‌گويد: «پس از آنكه مسئوليت خريد بسياري از اردوها و مراسم را برعهده گرفتم، متوجه شدم فروشنده‌هاي محصولات فرهنگي، نه‌تنها توليد و نوآوري ندارند بلكه تبديل شده‌اند به فروشنده محصولات خارجي؛ محصولاتي كه كيفيت بسيار پاييني دارند و قيمتشان هم غيرمتعارف است. محصولاتي هم كه در ايران توليد مي‌شود، غالبا حاصل كپي‌كاري و بدون هيچ نوآوري هستند و اگر نوآوري هم صورت مي‌گيرد، هر سال تكرار شده و بدون تنوع است». جرقه وارد شدن به‌كار توليد از زماني در ذهن عباس زده مي‌شود كه كالاهاي موجود را مطابق سليقه خود نمي‌بيند و شرايط بازار، خريد محصولات محدودي كه عمدتا هم خارجي و بي‌كيفيت هستند را به او تحميل مي‌كند. از سوي ديگر گراني محصولات هم مزيد بر علت مي‌شود؛ «طي يك پروسه شش‌ماهه و براساس تحقيقات ميداني متوجه شدم آنهايي كه در زمينه توليد محصول، اهل ايده و خلاقيت هستند، شرايط يا انگيزه لازم را براي اجرايي كردن ايده‌هاي خود ندارند و فروشنده‌ها هم براي توليد محصول جديد احساس نياز نمي‌كنند و از طرف ديگر جنسي كه براي مثال 500تومان مي‌خرند را به قيمت 2500تومان به مشتري مي‌فروشند.»
- جنس خوب و خلاقه كم پيدا مي‌شود
آخوندي درباره دلايل پيش‌بيني موفقيت در كارش مي‌گويد: «در كشور ما تبليغات فرهنگي نقش گسترده‌اي دارد به‌طوري كه در همه ادارات و سازمان‌ها، سمينارها و مراسم و اردوهاي مختلفي برگزار مي‌شود كه بخشي از بودجه‌هاي آن نهادها هم صرف خريد محصولات فرهنگي و هداياي تبليغاتي مي‌شود. در اين ميان بعضي نهادها و گروه‌هاي مردمي هستند كه براي تأمين بسته‌هاي فرهنگي خود به‌دليل قيمت‌هاي غيرمنصفانه بازار و محدوديت با مشكل مواجه هستند. همچنين اجناس فرهنگي كه در بازار ارائه مي‌شود، اغلب از كيفيت مناسبي برخوردار نيست». اين كارآفرين قمي جايي شاگردي نكرده، بلكه به تدريج و در نتيجه پشتكار و اعتماد به نفس و ارتباط‌گيري با توليدكنندگان فرهنگي اطلاعاتي را كه در مورد اين كار لازم بوده، به‌دست آورده است. او در مورد شرايط بازار مي‌گويد: «مشتري هميشه دنبال اين است كه پول كمتري خرج كند بنابراين ممكن است كالايي كه مي‌خرد كيفيت لازم را نداشته باشد و نبود رقابت و انحصار در توليد كالاهاي فرهنگي اين بي‌كيفيتي را دامن مي‌زند درحالي‌كه اگر بازار رقابتي باشد، فروشنده‌ها هم مجبور مي‌شوند محصولات خود را با كيفيت و قيمت مناسب‌تري بفروشند».
- پاي جانماز مقاومت نشستيم
از سال 90 با مشاوره و راهنمايي‌گرفتن از چند نفر از دوستانش، با ايده جانمازهايي كه حالا به نام «جانماز مقاومت» معروف است، آشنا مي‌شود. مي‌گويد: «ايده اوليه جانماز‌هاي جيبي، ايده كاملي نبود بلكه به مرور زمان به آن چيزي كه الان است، تبديل شد. حتي قبل از من شخص ديگري جانمازهايي شبيه به محصولات ما توليد كرده بود اما به فروش انبوه نرسانده بود. روز اول بدون هيچ سرمايه مالي و بر پايه اعتباري كه در بازار پيدا كرده بودم، هزار تا جانماز جيبي توليد كردم. البته براي توليد، مكان مشخصي مثل كارگاه نداشتم (كما اينكه الان هم ندارم) بلكه به‌صورت سفارشي و پروژه‌اي كار را جلو مي‌بردم. فروش اين هزار عدد چندماه طول كشيد حتي تا يك‌سال سود بسيار كمي از توليد محصول عايد من مي‌شد چون براي اينكه كالايي جاي خود را در بازار پيدا كند، نياز به گذشت زمان دارد. به همين دليل بازار اوليه اين جانماز‌ها، اردوهاي جهادي و راهيان نور بود و به مرور زمان مجموعه‌هايي كه با آنها ارتباط داشتم از اين محصول استقبال كردند و تاكنون بيش از 200هزار بسته از آن را توليد كرده‌ايم. يادم مي‌آيد براي ارتباط با ساير استان‌ها به مراكز مختلفي از قبيل بسيج و دانشگاه‌ها فكس مي‌فرستادم و محصولات را معرفي مي‌كردم و خدا را شكر اكنون با بيش از 50دانشگاه در ارتباط مستمر هستم».
- محصول بعدي در راه است
آخوندي در مورد محصول ديگري كه به تازگي آن را روانه بازار كرده مي‌گويد: «كيف مقاومت، محصول تازه ماست كه براي رقابت با واردات كيف‌هاي برزنتي پاكستاني كه از جنگ جهاني دوم باقي مانده، توليد كرديم. كيف‌هاي مقاومت، هم از نظر ظاهر و هم از نظر قيمت بسيار بهتر از نمونه خارجي است؛ چرا كه تقريبا 50درصد زير قيمت آن كيف‌هاست. كيف مقاومت امسال در اردوهاي راهيان نور با استقبال خوبي مواجه شد و تاكنون هم 10هزار عدد از اين محصول توليد شده است». اين كارآفرين درباره برنامه‌هايش براي سال‌هاي آينده مي‌گويد: «براي سال بعد درصدد كار محتوايي هستم و محصولات تازه‌تري توليد خواهم كرد اما كماكان مشكل عمده‌ام عدم‌استقرار و نداشتن كارگاهي ثابت است؛ هرچند تاكنون سرمايه‌گذاراني براي مشاركت پيشنهادهايي داده‌اند اما متأسفانه نگاه آنها صرفا مادي است و بسياري از دغدغه‌هاي من را ندارند؛ چرا كه من جدا از بحث درآمدزايي، از ابتدا توجه به اقتصاد داخلي و ارائه محصول ارزان فرهنگي را مدنظر قرار داده‌ام وگرنه مي‌توانستم به راحتي به توليد كالاهاي غيرهمسو با دغدغه‌هايم بپردازم و چه بسا به سود بيشتري مي‌رسيدم».
- 30خانوار پاي اين كار هستند
به گفته آخوندي، اكنون 30خانوار كم‌درآمد در قم براي توليد اين محصول با وي مشاركت دارند و از اين طريق درآمد كسب مي‌كنند. در حقيقت مراكزي كه اين كالاهاي فرهنگي را مي‌خرند، به‌طور غيرمستقيم به اين خانواده‌ها هم كمك مي‌كنند. او درباره مشكلات كار مي‌گويد: «2 سال است كه درخواست ثبت اين كانون جهادي تبليغي به‌عنوان سازمان مردم نهاد را كرده‌ام اما هنوز درحال بررسي است و اين عدم‌ثبت موانع زيادي براي كار ايجاد كرده است. از سوي ديگر بعضي مؤسسات، براي سود بيشتر جانمازهايي را با قيمت بالاتر و شبيه محصول ما توليد كرده‌اند اما كيفيت خوبي ندارند كه لطمه به‌كار زده است. متأسفانه بعضي‌ها هنوز در بازار معناي درست رقابت را نفهميده‌اند. به گمان آنها كپي‌كاري بي‌كيفيت از يك محصولِ موفق يعني رقابت. درحالي‌كه اگر هر توليدكننده ايده‌هاي تازه را عملي و انبوه‌سازي كند و به محصولات ديگران احترام بگذارد، رونق در بازار حاصل مي‌شود. علاوه براينكه ثبت يك محصول تازه، با هزينه و بوروكراسي فراواني روبه‌رو است، بعد از ثبت اثر، هيچ قانوني در مورد نظارت وجود ندارد و ديگران به راحتي مي‌توانند از روي محصول ما بسازند».