به گزارش لایو ساینس پژوهشگران آمریکایی در دانشکده پزشکی دانشکده ویک فارست این بررسی با بودجه دولتی را انجام دادند و نتایج روز دوشنبه ۱۶ مه (۲۷ اردیبهشت) به‌طور آنلاین در ژورنال انجمن قلب آمریکا به نام Circulation منتشر شده است.
یافته‌های این بررسی نشان داد که حمله‌های قلبی «خاموش» ۴۵ درصد از همه حمله‌های قلبی را تشکیل می‌دهند.
به‌علاوه، این پژوهشگران همچنین دریافتند که حمله‌های قلبی خاموش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی تا سه برابر نسبت به وضعیت بدون حمله قلبی بالا می‌برند.
دکتر السید سلیمان، رئیس مرکز پژوهشی اپیدمیولوژی بیماری‌های قلب در مرکز پزشکی باپتیست ویک فارست در کارولینای شمالی و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید حمله‌های قلبی خاموش به همان اندازه حمله‌های قلبی دارای علائم و نشانه‌های هشداردهنده بد هستند.
اما به گفته سلیمان، «ازآنجایی‌که بیماران نمی‌دادند دچار حمله قلبی خاموش شده‌اند، ممکن است درمان موردنیاز برای پیشگیری از حمله قلبی دیگر را دریافت نکنند.»
حمله‌های قلبی هنگامی رخ می‌دهند رگ‌های خون رسان به بافت عضلانی قلب مسدود می‌شوند. نرسیدن خون باعث می‌شود که آن بخش از عضله قلب شروع به مردن کند.
معمولاً مردم حمله‌های قلبی حمله‌های قلبی را با علائم شایعی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه مربوط می‌کنند. اما به گفته سلیمان در موارد حمله‌های قلبی خاموشِ بافت عضلانی قلبی ممکن است آسیب ببیند یا بمیرد، بدون اینکه علامتی وجود داشته باشد یا علائم آن‌قدر خفیف هستند که فرد متوجه دچار شدن به حمله قلبی نمی‌شود.
سلیمان می‌گوید افرادی که حمله قلبی خاموش داشته‌اند ممکن است مدت‌ها بعد متوجه آن شوند- در بسیاری از موارد هنگامی‌که پزشک به‌طور اتفاقی در حال آزمایش برای عارضه دیگری است.
پزشکان می‌تواند نشانه‌ها حمله قلبی خاموش پیشین را با استفاده از نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام کهان فعالیت الکتریک قلب اندازه‌گیری می‌شود- شناسایی کنند. فعالیت الکتریکی قلب حتی سال‌ها پس از یک حمله قلبی خاموش تغییریافته باقی می‌مانند.
یک یافته دیگر این بررسی این بود که گرچه حمله‌های قلبی خاموش در مردان شایع‌تر هستند، در زنان مرگبارترند.
سلیمان می‌گوید بااینکه این بررسی برای تعیین علت تفاوت‌های حمله‌های قلبی در مردان و زنان طراحی نشده بود، دانشمندان می‌دانند که مردان و زنان به شیوه‌های متفاوتی دستخوش حمله قلبی می‌شوند. به گفته او نتایج این بررسی بر اهمیت توجه به تفاوت‌های زنان و مردان هنگامی‌که موضوع حمله قلبی مطرح است، تأکید می‌کند.