در زندگي زناشويي قدرشناسي بسيار مهم است و دوطرفه هم هست.
ما نبايد ناسپاس باشيم چراكه بالاخره هر كسي زحمتي ميكشد، شايسته سپاسگزاري است. علت قدرناشناسي، توقعات بالاست و اين، يكي از مشكلات جامعه ماست. امروز رفاه نسبت به گذشته بيشتر شده اما اگر رفاه دوبرابر شده باشد، در عوضش توقعات ده برابر شده است. بنابراين كسي كه توقعات بالا دارد همواره خودش را عقب ميبيند و مواهب، چندان به چشمش نميآيد؛ در پي آن هم قدرناشناسي ميكند. پيامبر(ص) فرمودند: «خداوند به زني كه از شوهرش سپاسگزاري نميكند با آنكه به شوهرش نياز دارد، نگاه لطف نمياندازد».
امام صادق(ع) ميفرمايند: «هر زني كه به شوهرش بگويد من هرگز از تو خيري نديدم، تمام اعمالش بر باد ميرود». اين جمله از آن جملات ممنوعه است و اصلا در ادبيات و قاموس لغتي همسران نبايد بيايد ولي متأسفانه در برخي موقعيتها، زن يا مرد اين الفاظ را بهكار ميگيرند. از زمان امام صادق(ع)، اينگونه حرفزدنها، رايج بوده و هنوز هم اين جمله ميان خانمها هست. اينگونه جملات احباط عمل ميكند. احباط عمل يعني تمام اعمال خيري كه تابهحال در نامه عملتان بود، از بين رفت. مورد ديگري كه پيامبر شديداً نهي آن را كردند و متأسفانه اكنون هم زياد اتفاق ميافتد اين است كه زن چيزي از مردش بخواهد كه در شرايط و توانايياش نباشد؛ يعني شرايط اقتصادي بهگونهاي است كه او نميتواند؛ بهخصوص پسرهايي كه اول زندگيشان است و تازه ازدواج كردهاند. اينها اول كارشان است و دارند پساندازي تهيه ميكنند لذا نميتوانند اين خرجها را بكنند.
پيامبر(ص) فرمودند: «هر زني كه در امور نفقه بر شوهرش فشار بياورد و خارج از توان شوهرش بر او تحميل كند، خداوند از اين زن نه توبهاي ميپذيرد و نه فديهاي، مگر آنكه توبه كند و در حد توانش از او چيز بخواهد».