اما گاهي به هر دليل - گاهي به‌دليل خودخواهي، گاهي به‌دليل كم همتي، گاهي از روي لجبازي يا... - خود را توجيه مي‌كنيم كه به اين استدلال عقلي پذيرفته شده، عمل نكنيم.
اين قاعده كلي را همه قبول داريم كه در هر كار جمعي، بايد يك نفر را به‌عنوان مسئول بپذيريم و بر مبناي مديريت او پيش برويم ولي آيا هنگام عمل هم، همه به اين اصل مقبول عمل مي‌كنيم؟
در طول تاريخ، انسان‌ها و جوامع، مدام به‌دنبال بهترين شكل ساماندهي امور اجتماعي و انتخاب بهترين مسئول و راهبر براي اداره جامعه خود بوده‌اند. اين جوامع هرچه بزرگ‌تر و براي دستيابي به هدف مهم‌تري شكل گرفته باشند، اهميت اين موضوع نيز در آنها دوچندان مي‌شود.
مدل حكومت ديني و تجربه انقلاب اسلامي شايد وقتي براي نخستين‌بار توسط امام‌خميني(ره) مطرح شد، كسي فكر نمي‌كرد به اين سرعت و قدرت، بتواند بين تمامي الگوهاي رايج حكومتي، خودي نشان دهد اما شد آنچه شد...
با همه موفقيت‌ها و دستاوردهايي كه به واسطه عمل در اين الگو برايمان محقق شده اما بد نيست هر از گاهي نگاهي به‌خودمان بيندازيم و ببينيم چقدر در اين مسير، به وظيفه خودمان به‌درستي عمل كرده‌ايم؟
آيا بعضي از ما از روي همان خودخواهي‌ها، لجبازي‌ها، يا شايد هم كم‌همتي‌ها، در انجام صحيح نقش‌هايمان كوتاهي نكرده‌ايم؟ چه به‌عنوان يك شهروند معمولي و چه به‌عنوان يك مسئول و... .
همين امروز هم آيا دركمك كردن به عملياتي شدن الگوهاي صحيحي كه «راهبر» جامعه تبيين مي‌كنند، مثل خريد كالاي داخلي براي كمك به اقتصاد مقاومتي از سوي من شهروند گرفته، تا همت توليد‌كننده داخلي براي ارتقاي كيفيت كالا، تا سياستگذاري صحيح مسئولان براي رونق توليد و جلوگيري از واردات بي‌رويه و... آن هم فقط در همين يك موضوع مقاوم‌شدن اقتصادمان، خوب عمل كرده‌ايم؟
چقدر به‌خودمان و افكار و استدلال‌هايمان و توجيه‌هايي كه مي‌كنيم تا رفتارمان را موجه جلوه دهيم دقت كرده‌ايم؟ به مناسبت اين روزها، شايد بد نباشد گله‌اي بزرگ‌تر از آنچه از ديگران داريم از خودمان داشته باشيم. نكند دوست داشته باشيم از روي خودخواهي، يا از روي كم‌همتي و يا... ترجيح دهيم راحت‌تر بر وفق مرادمان عمل كنيم...