ممكن است انگيزه‌هاي مختلفي براي اين كار داشته باشند؛ درآمد بيشتر، تحقق بخشيدن به يك رؤياي شخصي، گذاشتن ميراثي براي فرزندان، ارتقاي زندگي نوع بشر، اضافه كردن يك معناي تازه به زندگي آدم‌ها و خيلي اهداف ديگر. اما احتمالا با من موافقيد كه رؤياپردازي در مورد آينده با نگاه واقع‌بينانه به آن فرق دارد. چطور مي‌توانيم تصوير واضح‌تري داشته باشيم كه راه را بهتر به ما نشان بدهد و كمك كند بهتر و درست‌تر تصميم بگيريم؟ براي ما انسان‌ها خيلي ساده‌تر است كه در مورد گذشته بنويسيم تا آينده. انگار استفاده از افعال گذشته يا حال، راحت‌تر از استفاده از افعال آينده است. شايد براي همين برنامه‌ريزي و نوشتن اهداف بلندمدت براي برخي سخت‌تر از مثلا نوشتن يك نامه توصيفي در مورد وضعيت فعلي خود براي دوستشان است. اگر شما هم همين احساس را داريد، تكنيك نوشتن نامه از آينده براي خود را به شما توصيه مي‌كنم.
فضاي خلوتي براي خود فراهم كنيد، قلم به‌دست بگيريد و مشغول نوشتن نامه‌اي براي خود شويد. نامه را با اسم خودتان شروع كنيد چون قرار است خطاب به‌خودتان باشد. تاريخ نامه را، 3يا 5 سال ديگر بزنيد و از وضعيتي كه متصور هستيد با راه‌انداختن اين كسب و كار در آن زمان خواهيد داشت بنويسيد. مثلا از برنامه روزمره خود بنويسيد، چندساعت كار مي‌كنيد؟ بعد از كار چه مي‌كنيد؟ اوضاع خانوادگي و ارتباطات اجتماعي‌تان چطور است؟ اخيرا با چه مشكلاتي در كار مواجه بوده‌ايد؟ چالش‌هايي كه از سر گذرانده‌ايد چه بوده‌اند؟ آيا ناچار شده‌ايد تصميم سختي بگيريد؟ مشكل مالي داشته‌ايد؟ چطور از عهده‌اش برآمده‌ايد؟ چيزي هست كه قبلا پيش‌بيني‌اش نكرده باشيد اما برايتان اتفاق افتاده باشد؟
اصلا از تخيل و استفاده از هيجان‌ها و احساس‌هايتان در نوشتن اين نامه نترسيد. همين تخيل شماست كه به كسب و كارتان شخصيت و هويت مي‌بخشد، پس با آزادي فكر و خيال بنويسيد. بعد از نوشتن نامه چه احساسي داريد؟ چيزهايي هست كه بايد بيشتر به آنها فكركنيد نه؟ انگار يك تصوير روشن‌تر از آينده داريد كه به شما كمك مي‌كند برخي جزئياتي كه در برنامه‌ريزي نديده بوديد را درنظر بگيريد. حتي اگر تصويري كه داريد چندان خوشايند نبوده خوشحال باشيد چون قبل از اتفاق افتادنش آن را ديده‌ايد و وقت داريد آن را سر و سامان بدهيد. اين تمرين، يك تمرين مؤثر و خوب است. چند وقت يك‌بار آن را تكرار كنيد.