گروهی از پژوهشگران هم بخت خود را در این زمینه آزمودهاند.
هزاران ورزشکار از بیش از ۲۰۰ کشور در بیش از ۳۰۰ مسابقه در ۲۸ ورزش رقابت میکنند و تعیین اینکه کدام ورزشکار کدام مسابقه را خواهند برد، کاری پرخطر است، و هر دوره المپیک غافلگیریهای خاص خودش را دارد. اما به نوشته لایوساینس بر اساس مقالهای که این هفته در ژورنال Significance منتشر شده است، مشخص کردن اینکه ورزشکاران هر کشور در مجموع چه تعداد مدال به خانه خواهند برد، با استفاده از سابقه آن کشور در المپیک و دادههای اجتماعیاقتصادی قابلانجامتر است.
امریکا، چین و روسیه به طور معمول از لحاظ شمار مدالها در راس قرار میگیرند و بختی عالی برای تکرار این سابقه دارند. هر سه این کشورها ورزشکاران تعلیمدیدهتری نسبت به سایر کشورها دارند، اما فقط اندازه جمعیت نیست که مطرح است.
گرچه سنجهای مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) یک کشور به طور مستقیم بر کارکرد ورزشی تاثیر نمیگذارند، این پژوهشگران همبستگی قدرتمندی میان GDP و شمار مدالهای برده شده یافتند.
این پژوهشگران مینویسند: «جمعیت در یک کشور ثروتمند میتوانند زمان بیشتری به فعالیتهای اوقات فراغت اختصاص دهند و میتوانند از پس هزینههای ایجاد طبقهای از ورزشکاران حرفهای برآیند- و هر دوی این عوامل به سرمایهگذاری بیشتر در زیربنای ورزشی میانجامد که میتواند به تعلیم کارآمدتر ورزشکاران بینجامد.»
نظامهای سیاسی و اقتصادی هر کشور نیز نقشی در کارکرد ورزشی دارند. کشورهای اتوکراتیک با اقتصادهای برنامهریزیشده- و حتی آنهایی که در گذشته دارای چنین نظامهایی بودهاند- منابع بیشتری را صرف رقابتهای ورزشی به عنوان منبع اعتبار میشود. ملاحظات اجتماعی مانند میزان شرکت زنان در ورزشها نیز میتاند بر شماره نهایی مدالهای یک کشور تاثیر بگذارد.
این پژوهشگران برای پیشبینی اینکه ۱۵ کشور در راس با موفقترین اقتصادها چه تعداد مدال خواهند برد، دو مدل را ایجاد کردند. یکی که مدل «ساده» نامیده میشد، فقط به سابقه ورزشی آن کشور معطوف بود. دوی که مدل «پیچیده» نامیده شد، دادههای اجتماعی-اقتصادی را هم با سابقه ورزشی تلفیق میکرد.
بر اساس نتایج مدل پیچیده، این پژوهشگران پیشبینی میکنند که آمریکا (۹۸ مدال)، چین (۸۴ مدال)، روسیه (۷۷ مدال) و بریتانیا (۶۲ مدال) «موقعیتهای بالای خودشان را در ردهبندی مدالها حفظ خواهند کرد...اما انتظار میرود که برزیل و ژاپن بیشترین ارتقا در شمار مدالها را پیدا کنند.» برزیل میزبان بازیهای امسال و ژاپن میزبان المپیک تابستانی ۲۰۲۰ است و هر دو کشور سرمایهگذاری بر روی ورزشکارانشان را افزایش دادهاند.
البته، حتی این پژوهشگران میپذیرند که هنوز متغیرهایی باقی میمانند که مورد ملاحظه قرار نگرفتهاند. درباره شرکت روسیه در المپیک امسال هنوز تردید وجود دارد. به دنبال انتشار یک یک گزارش محکومکننده که شواهدی درباره دوپینگ ورزشکاران با حمایت دولت را بیان کرد، روسیه از مسابقات بینالمللی معلق شد. یک جلسه دادرسی برای ۱۷ ژوئن در وین برنامهریزی شده است تا معلوم شود آیا باید به ورزشکاران روسیه اجازه داد در مسابقات شرکت کنند یا نه.
و این پیشبینی یقینا باعث دلسردی ورزشکان با احتمال زیاد باخت نمیشود که به این امید به ریو سفر میکنند که مدالی، هر چند نه مدال طلا، به دست آورند.
این پژوهشگران چنین نتیجهگیری میکنند: «تاریخ بازیهای المپیک پر از کارکردهای غافلگیرکننده ورزشکاران منفرد است و باید انتظار شمار بیشتری از این غافلگیریها را در ماه اوت در ریو داشته باشیم.»