وقتي سراغ كتاب زيست‌شناسي مي‌رويد مطمئن هستيد كه در اين كتاب راجع به موجودات زنده و نحوه زندگي طبيعي آنها اطلاعاتي به‌دست خواهيد آورد و با مطالعه كتاب نجوم، با احوالات آسمان‌ها و مدار سيارات آشنا خواهيد شد.
معجزه پيامبر ما، كتاب است؛ يعني كتاب قرآن. يك پرسش حياتي آن است كه موضوع اين كتاب چيست؟ وقتي اين كتاب را مي‌خوانيم بايد انتظار چه اطلاعات و علومي را از آن داشته باشيم؟ محوري‌ترين موضوعي كه در فصول اين كتاب روي آن تأكيد شده، كدام است؟ بهره اين كتاب براي قرائت كنندگانش چه بايد باشد؟
مؤلف يا ناشر هر كتاب، روي جلد يا در همان صفحات ابتدايي، به خواننده درباره هدف كتاب توضيح مي‌دهد. براي پي بردن به موضوع قرآن هم مي‌توان به آيات ابتدايي آن نگاهي انداخت. در آيات ابتدايي سوره بقره، موضوع قرآن، عنوان شده است: « ذلك الكتاب لا ريب فيه هدي للمتقين» از اين آيه معلوم مي‌شود كه هدف و موضوع كتاب قرآن، هدايت است. خداوند ظرف 23سال و در قالب 114سوره، به ما مسير هدايت را توضيح داده و به ما ياد داده است كه چگونه مي‌توانيم از مسير پرفراز و نشيب دنيا به خوشبختي و رستگاري برسيم و صد البته در كنار اين مجموعه راه‌حل‌ها، خداي هستي، تعاريف جامع و جاذبي از فلاح و خوشبختي ارائه كرده است.
آيات بسياري در قرآن به‌صورت واضح به مسير هدايت اشاره كرده است. در اين بين نكته مهم آن است كه بدانيم هدايت، فقط از آن خداست. فقط او است كه امكان هدايت براي آدم‌ها را فراهم مي‌كند. ممكن است افراد يا اتفاقاتي ابزار و واسطه‌هاي هدايت باشند اما اصل هدايت از آن خداست. از اين جهت است كه بايد هدايت خود را از خود او طلب كنيم:«اهدنا الصراط المستقيم» خدايا ما را به راه راست هدايت كن!
البته درست است كه خدا منشأ اصلي هدايت انسان‌هاست و او است كه تعيين مي‌كند چه‌كسي هدايت شده و چه‌كسي به چاه ضلالت گرفتار شود اما ما هم مي‌توانيم در مسير هدايتگري خدا نقش واسطه را داشته باشيم. ما مي‌توانيم با استمداد از ذات خداوند، به عامل هدايت تبديل شويم و گمگشتگان و متحيران وادي ضلالت را به سمت حقيقت الهي راهنمايي كنيم. چه بسا با حركت در مسير هدايت ديگران، خود ما هم بتوانيم بهره مضاعفي از هدايت ببريم.