براساس آموزه‌هاي اسلامي، جدا از اقداماتي كه «دولت اسلامي» براي كمك به ادامه زندگي چنين افرادي بايد انجام دهد، مردم نيز در اين زمينه وظيفه‌اي اساسي دارند. در حكمت 328 نهج‌البلاغه شريف، اميرالمومنين حضرت علي(ع) در اين‌باره مي‌فرمايند: «خداوند روزي نيازمندان را در اموال ثروتمندان واجب كرده است و نيازمندي گرسنه نمي‌ماند، مگر اينكه توانگري از حق او بهره‌مند شده باشد».
ممكن است گاهي از كنار اين بيان حضرت امير(ع)، با اين توجيه كه در اين شرايط اقتصادي، ما كه ثروتمند نيستيم، با كم‌توجهي عبور كنيم. اما در كلامي ديگر، حضرت امير(ع) در خطبه 142مي‌فرمايند: «هركس كه خداوند مالي را به او ببخشد، بايد به خويشاوند خود بخشش كند، و سفره‌هاي مهماني بگستراند و اسير را آزاد كند و از آن به نيازمندان و بدهكاران بپردازد، و براي به‌دست آوردن ثواب الهي در برابر پرداخت حقوق الهي شكيبايي ورزد».
اين بيان حضرت باصراحت مسئوليت هر يك از ما را در قبال افراد نيازمند و كمتر برخوردار مشخص مي‌كند و در عين حال 3نكته مهم را نيز گوشزد مي‌كند؛ اول آنكه مالي كه در اختيار ماست، از آن خداست، دوم آنكه به‌واسطه اين دارايي و نعمت‌ها، نسبت به افراد و گروه‌هاي زيادي در اطرافمان مسئول هستيم و سوم آنكه سهيم كردن ديگران در اين مال و نعمت بايد با رضايت كامل و نيت خالص الهي صورت پذيرد.
احيا چنين نگاه و منشي در رفتار همه ما، باعث خواهد شد بسياري از مشكلاتي كه به‌اصطلاح كمر عده‌اي را شكسته و عزت و آبروي‌شان را به خطر انداخته، به‌تدريج رفع شود و افراد جامعه با اين زيست مومنانه از زندگي كنار يكديگر لذت بيشتري ببرند.
با اين طرح موضوع، چه زيباست يكي از سنت‌هاي مربوط به اين ايام يعني «نذر نان» را يادآوري كنيم؛ سنتي كه خيلي از قديمي‌ها در نيمه‌ماه مبارك رمضان انجام مي‌دادند و با تقبل هزينه تعدادي نان، از نانواي محل مي‌خواستند تا در روز ميلاد كريم اهل‌بيت(ع) به‌صورت رايگان، نان بين افراد توزيع كند. اين سنت پسنديده از يك سو نمونه‌اي است از آنچه با تمرين آن مي‌توانيم به‌عنوان انجام وظيفه در كمك به ديگران، ضمن حفظ كرامت افراد، دستگيري عزتمندانه‌اي از آنها داشته باشيم و از سوي ديگر شروع خوبي است براي خيررساني‌هاي بزرگ‌تر و گام نهادن در وادي عزيز كرامت...