به گزارش رویترز کمیته ارتباطات و رسانههای آکادمی متخصصان کودکان آمریکا در بیانیهاش میگوید امروزه کودکان به حد بیسابقهای در معرض نمایش خشونت، چه از راه تلویزیون و چه از راه کامپیوتر، بازیهای ویدئویی و ابزارهای دارای صفحه لمسی قرار میگیرند.
نویسندگان این گزارش میگویند که بررسیهای علمی نشان دادهاند که این قرار گرفتن گسترده در معرض خشونت در رسانهها آشکارا با رفتارهای پرخاشگرانه، افکار پرخاشگرانه، احساسات پرخاشگرانه و برانگیختگی فیزیولوژیکی ارتباط دارد.
دکتر دیمیتری کریستاکیس، رئیس مرکز بهداشت، رفتار و رشد کودکان در دانشگاه واشنگتن در سیاتل میگوید: «خود رسانهها این ارتباط ثابتشده به صورتی موضوعی مورد اختلاف در میان دانشمندان توصیف میکنند، اما صدها بررسی علمی و چندین فراتحلیل (متاآنالیز) بزرگ ثابت کردهاند که رابطهای قطعی (هر چند به میزان کم تا متوسط) میان تماس با خشونت مجازی و پرخاشگری افراد در دنیای واقعی وجود دارد.»
این بیانیه آکادمی متخصصان کودکان آمریکا مربوط به خط مشی جدید این سازمان که در ژورنال Pediatrics منتشر شده است، میگوید وقت آن رسیده است که قرارگیری کودکان در معرض نمایش خشونت را در چارچوب هدف کلی بهینه کردن سلامت و بهزیستی کودکان و نوجوانان کاهش داد.
- شش توصیه برای کاهش تماس با خشونت
این بیانیه برای رسیدن به این هدف این شش اقدام را توصیه میکند:
۱- متخصصان کودکان باید در هنگام معاینات کودکان نه فقط بر مقدار کمی استفاده از رسانهها بوسیله کودکان بلکه بر هدایت آنان بوسیله والدین از لحاظ محتواهای این رسانهها هم تاکید کنند.
۲- والدین باید مراقب باشتد که کودکان چه برنامههای تلویزیونی را میبینند و با چه بازیهای کامپیوتری سرگرم هستند، برای مثال کودکان زیر شش سال اصولا نباید در معرض خشونت مجازی قرار گیرند و بازیهای کامپیوتری به صورت تیراندازی اولشخص برای هیچ کودکی مناسب نیستند.
- مقرراتی باید بوسیله سیاستگذاران وضع شود که درباره محتواهای رسانهای در همه اشکال آن، اطلاعات بیشتری فراهم کند و قوانینی را اعمال شود تا جلوی دسترسی آسان کودکان و نوچوانان به محتواهای رسانهای خشونتآمیز گرفته شود.
- متخصصان کودکان باید استفاده از رسانههایی که به اصطلاح دوستدار کودک هستند و خشونت را نمایش نمیدهند، تشویق کنند.
- رسانههای خبری و اطلاعاتی باید این حقیقت را قبول کنند که ارتباطی ثابتشده میان خشونت مجازی و پرخاشگری در دنیای واقعی وجود دارد و را بپذیرند و باید از انتشار نظرات غیرعلمی گمراهکننده بپرهیزند.
- دولت فدرال آمریکا باید در ایجاد یک نظام درجهبندی سنی مستحکم، معتبر، قابلاعتماد و والدمحور نظارت شرکت کند و این کار ره خود صنعت سرگرمی نسپرد.
دکتر کربستاکیس در این باره میگوید که آنچه بیش از همه مورد نیاز است اراده قویتر سیاسی در این حوزه است. او میگوید: «ما میتوانیم نظام درجهبندی سنی را طوری اصلاح کنیم تا والدین بتوانند بهتر فیلمهای سینمایی، اپلیکیشنها، برنامهها و بازیهای ویدئویی را برای کودکانشان برگزینند.»
کریستاکیس به والدین توصیه میکند که همانقدر که به رژیم غذایی کودکتان توجه دارید، به «رژیم رسانهای» آنان نیز توجه داشته باشند.- نمایش خشونت دنیای واقعی هم تاثیرگذار است
دکتر رئا دبلیو بوید از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا و دکتر وندی سو سوانسون از بیمارستان کودکان سیاتل در مقالهای مرتبط در همین شماره ژورنال میگویند قرارگیری در معرض نمایش خشونتهای رخ داده در دنیای واقعی به همان اندازه قرارگیری در معرض خشونت تخیلی اهمیت دارد.
دکتر بوید میگوید: «قرارگیری مداوم به تصویرها و ویدئوهایی که خشونتهای واقعی را از طریق جریانهای پخش زنده فیسبوک، پستهای اینستاگرام خودپخششونده، ویدئوهای اسنپچت و مانند اینها نمایش میدهند، به همه ما آسیب میرساند.»
اما به نظر او ، کودکان بیش از همه در این مورد آسیبپذیر هستند، زیرا آنان هنوز در حال به دست آوردن پختگی عاطفی و فکری برای پردازش ذهنی رویدادهای ناراحتکننده هستند و باید بر مظاهر والدی برای فراهم آوردن فضاهای ایمن در زندگیشان اتکا کنند.
بنابراین به گفته بوید نقش والدین، متخصصان کودکان و سایر متخصصان دخیل در مراقبت از کودکان باید با شناخت این تأثیر پیچیده بهطور فعال در ارتباط با کودکان به آنان در پردازش ذهنی چنین رویدادهایی کمک کنند، همدلی را به آنان بیاموزند و در این مورد الگویشان باشند و به آنان یاری رسانند تا دریابند چگونه در چنین دنیایی میتوانند ایمنی خود را حفظ کنند.»