در فکر‌هایم بودم كه به پلاک چهار رسیدم و با در بسته‌اي روبه‌رو شدم. فکر کردم که شاید نشاني را اشتباهی آمده‌ام، ولی درست بود. موزه مدتی است که بسته شده است.
راه خانه را پیش گرفتم و این‌بار در طول مسیر با خودم فکر می‌کردم حالا عروسک‌ها کجا هستند؟ چرا موزه بسته شده؟ کی باز می‌شود؟
«موزه‌ي عروسک‌هاي ملل» مجموعه‌ای از 1500 عروسک از 65 مليت مختلف است که مسعود ناصری طی 25 سال سفر به نقاط مختلف ايران و جهان آن‌ها را جمع‌آوری کرده است.
علی گلشن هم در 10 سال اخیر همكار او در جمع‌آوری عروسک‌ها بوده است. آن‌ها با دريافت مجوز از سازمان میراث فرهنگی برای اولین‌بار در ایران موزه‌ی کودکی را تأسیس كردند.
علي گلشن، يكي از مديران موزه‌ي عروسك‌ها مي‌گويد: «بچه‌ها هنگام ديدن موزه‌ي عروسک‌های ملل فقط بازدید‌کننده نبودند. آن‌ها می‌توانستند خیلی از عروسک‌ها را لمس کنند، با عروسک‌های انگشتی، نخی، دستکشی، نمایشی و... بازی کنند و با آن‌ها نمایش بسازند. بخش دیگری از موزه به پوشاک ملل اختصاص داشت و بازديدكنندگان مي‌توانستند با پوشاک کشور‌ها و قبایل عکس بگیرند.»
او درباره‌ي انگيزه‌ي تشكيل اين موزه مي‌گويد: «علت اصلی جمع‌آوری عروسک‌ها اين است كه معتقديم عروسك‌ها ابزار آموزشي جذابی برای کودکان هستند و مي‌توانند مفاهیم زیادی را به کودکان منتقل کنند.»
او در ادامه مي‌گويد: «موزه در دو سال فعالیت خود از سازمان میراث فرهنگی و از سازمان جهانی ایکوم در زمینه‌های آموزش، پژوهش، کار کودک و بیش‌ترین بازدیدکننده‌ی موزه‌ی‌خصوصی جایزه‌ی برترین موزه را گرفته است.»
متأسفانه تمام درآمد موزه برای اجاره‌ی ملکش خرج شد و حالا موزه بسته شده و عروسک‌ها در جعبه‌ها باقی مانده‌اند.
خبر بسته‌شدن موزه بین مردم پخش شده و آن‌ها با کمک‌های مالی، جست‌وجو برای پیدا کردن مکان مناسب و بعضي هنرمندها با فروش آثار هنری‌شان به سود موزه در تلاش‌اند تا موزه دوباره باز شود.
انديشه نوبختي
از تهران