اصلاً یکی نیست بپرسد که برادر من! خواهر من! مگر بیداری چه عیبی دارد که می‌خواهی بخوابی؟
مگر توی خواب به آدم خوش می‌گذرد؟ مگر می‌شود که توی خواب آدم برود با تیم پدرام‌اینا گل کوچیک بزند و بشود آقای گل مسابقات؟ حالا اصلاً فرض‌کن رفت و زد و شد، چه فایده دارد؟ آخرش آدم باید بیدار بشود و ببیند همه‌اش خواب بوده دیگر!
خواب کلاً چیز مزخرفی است، چون آدم که بیدار بماند می‌تواند برود پلی‌استیشن بازی کند تا استاد بشود و همه‌ي اهل محل بهش افتخار کنند و برای آدم پارچه‌ي تبریک نصب کنند. اما مامان و بابا هیچ‌وقت توجهی به خواسته‌های آدم نمی‌کنند و می‌گویند: «فلان‌فلان شده! مگر تو فردا مدرسه نداری؟»
خب ما هم که همیشه فردا مدرسه داریم. توی سه ماه تعطیلی هم می‌گویند: « فلان‌فلان شده! مگر تو خواب نداری؟!» توجه دارید که در هر صورتی ما کمِ کم «فلان‌فلان شده!» هستیم.
داشتیم چه می‌گفتیم؟ آها! قرص خواب. تازه ما خودمان یک قرص خواب کاردرست کشف کرده‌ایم که از همه‌ي قرص خواب‌های جهان بهتر کار می‌کند.
یعنی ما مطمئنیم که هرکسی از این اکتشاف ما استفاده کند، سه‌سوته خوابش می‌گیرد. حالا ما چون حال و حوصله‌ي ثبت اختراع و اکتشاف و مشهور‌شدن نداریم، همین‌جا کشفمان را می‌گوییم.
به نظر ما باید به هرکس که خوابش نبرد یک کتاب درسی بدهند و بگویند که فردا صبح کل کتاب را از او امتحان می‌گیرند. آن آدم بی‌خواب تا کتاب را در دست بگیرد، ظرف سی ثانیه چشم‌هایش سنگین می‌شود و یک دقیقه بعد یک جوری خوابش می‌گیرد که هیچ بنی‌بشری نمی‌تواند بیدارش کند.
این کشف ما اصلاً عوارض ندارد. فوق فوقش آدم بی‌خواب از استرس شب امتحان توی خواب سکته می‌زند و خلاص! که در هرصورت از بی‌خوابی بهتر است.
ما حتی فکر قرص ضد خواب هم کرده‌ایم که بهترین نوع آن تماشای مسابقه بارسلونا و رئال مادرید است. یعنی این مسابقه آن‌قدر صحنه‌هاي هیجان‌برانگیز دارد که حتی توپ جمع‌کنش هم با تکنیک، توپ جمع می‌کند ها! مگر خوابت می‌برد؟ تا چشم‌ها بخواهند علامت خواب‌آلودگی به مغز بفرستند، مغز فرمان داده: «اوه اوه، این صحنه رو ببین. چه می‌کنه این رونالدو...»
توجه: یادتان باشد که گفتیم مسابقه‌ي ال‌کلاسیکو، نگفتیم مسابقه‌ي استقلال و پرسپولیس. از شهرآورد تهران حتی برای قرص خواب هم استفاده نکنید، برای اعصابتان ضرر دارد.
تصويرگري: مجيد صالحي