اين صنعت اگرچه در سال‌هاي اوليه، صنعتي نه‌چندان برخوردار از تكنولوژي‌هاي نوين بود، اما در طول سال‌هايي كه گذشت روزبه‌روز رشد كرده و تكامل علمي و فني خود را دنبال كرده است، به‌طوري‌كه اوج خودباوري را در توسعه اين صنعت استراتژيك در سال‌هاي پس از انقلاب اسلامي به‌خصوص در دوران جنگ عراق عليه ايران شاهد بوديم.
سال‌هايي كه كشور درگير جنگ و تحريم بود، صنعتگران دارويي كشور همت كردند و تأمين داروي مورد نياز مردم و رزمندگان جبهه‌ها را كه به يك دغدغه جدي مسئولان تبديل شده‌بود، برطرف كرده و به‌عنوان يكي از مهم‌ترين اركان پشتيبان مردم و رزمندگان تبديل شدند. اين مسير توسعه در رشد صنعت با شتابي درخور توجه پس از جنگ نيز ادامه يافت. سياست‌هاي حمايت از توليد دارو در داخل كشور مؤثر واقع شد و امروز كه در ميان دهه 90 و 10 سال مانده به افق 1404 قرار داريم، صنعت داروسازي در ايران به چنان رشد و بالندگي در دستيابي به دانش و فناوري توليد، توزيع و عرضه دارو رسيده‌است كه بدون اغراق مي‌توان ادعا كرد فارغ از تأمين نيازهاي جامعه ايران، بايد به فكر حضور جدي در بازارهاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي بود. خوشبختانه ظرفيت توليد دارو در ايران فراتر از نياز داخل رفته‌است و صنعتگران ما خود را براي حضور در بازارهاي ديگر آماده مي‌كنند. مقام‌معظم رهبري در سال‌هاي اخير به اقتصاد مقاومتي و تأثيرات آن بر رشد و توسعه جامعه و همچنين امنيت اجتماعي به‌طور مكرر اشاره فرموده‌اند.
همچنين برگزاري نمايشگاه‌هاي بين‌المللي ايران‌فارما، فرصتي است تا صنعتگران داروسازي كشور نشان‌دهنده مصداق عيني از اقتصاد دانش‌بنيان و دانش‌محور با رويكرد اقتصاد مقاومتي بوده و هستند. اين صنعت مفتخر بوده كه در سال 94 بيش از 97/8درصد از نياز عددي دارويي كشور را با حداقل وابستگي به خارج تأمين كرده‌است. درحالي‌كه صنعت داروسازي براي تأمين نزديك به 98درصد نياز عددي دارويي كشور، كمتر از 800ميليون‌دلار جهت تأمين بخشي از مواداوليه، ماشين‌آلات و... نياز ارزي داشته، براي تأمين 2درصد نياز دارويي كشور كه از طريق واردات تأمين مي‌شود، بيش از يك‌ميليارد دلار ارز اختصاص داده شده‌است.