و کار را به جایی رساند که وزارت نیرو در همایشی اعلام کرد از سال ۷۰ جریان آب در دریاچه ارومیه برعکس شده است و حالا امروز، آقای کلانتری چاههایی را که در زمان وزارت خودشان حفر شده بود مسدود میکنند.
وی افزود: اکثر چاههای مخرب برای دریاچه ارومیه پیش از سال۸۵ حفر شده بودند و با مسدود شدنشان کشاورزان اطراف دریاچه ارومیه مظلوم واقع شدند.
به گفته پرویز کردوانی، عمق دریاچه ارومیه در عمیقترین نقطه به ۱۶متر میرسد درحالیکه عمق چاههای حفر شده در اطراف آن بهمراتب بیشتر است و به بیش از ۱۰۰متر هم میرسد که همین موضوع سبب شده، طبق قانون ظروف مرتبط، آب دریاچه به سمت چاهها جریان پیدا کند که نتیجه آن، شور شدن آب چاههاست. بنابراین هر چه آب در دریاچه ارومیه بریزیم، وارد این چاهها میشود و نهایتاً به شورتر شدن آب شیرین اطراف دریاچه ارومیه میانجامد.
کردوانی در پاسخ به این سؤال که آیا پر کردن تمامی چاههای اطراف دریاچه ارومیه میتواند احیای آن را تضمین کند یا خیر میگوید: خیر، به هیچ وجه. طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی، تنها چاههای غیرمجازی که بعد از سال ۸۵حفر شدهاند باید مسدود شوند، بنابراین بخش عمده چاههای غیرمجاز که طبق گفته اسماعیل کریمزاده، رئیس سازمان جهادکشاورزی استان آذربایجان غربی قبل از سال۸۵ حفر شدهاند نباید مسدود شوند.
وی افزود: مسدود کردن چاهها نیز با توجه به وجود صدها هزار نفر در بیش از ۹شهرستان و صدها روستا در استانهای آذربایجان غربی و شرقی غیرممکن است.
کردوانی ادامه داد: به فرض پر کردن تمامی چاههای اطراف دریاچه ارومیه که طبق محاسبه مدیرکل ستاد بحران آذربایجان شرقی، تعدادشان به بیش از ۸۸هزار حلقه میرسد، باز هم احیای دریاچه امکانپذیر نیست، چرا که بهدلیل عمق زیاد چاهها در دشتها و نشست زمین و مهمتر از همه عدموجود امکان تغذیه مصنوعی سفرههای آب زیرزمینی دشتها برای جریان آب، بازگرداندن برای جریان آب به حالت اولیه یعنی از سمت دشتها به دریاچه غیرممکن خواهد بود.
وی با ابراز شگفتی از اظهارات عیسی کلانتری مبنی بر اینکه ریزگردهای دریاچه ارومیه طی سالهای آتی، جابهجا کردن شهرهای تبریز و ارومیه را ناگزیر خواهد کرد، تصریح کرد: دریاچه ارومیه کانون ریزگرد نیست و منبعی از نمک کریستال است، جهت باد نیز از غرب به شرق است. بنابراین ریزگردهای خیالی، مشکلی برای شهرهای تبریز و ارومیه ایجاد نخواهد کرد.
کردوانی با اشاره به اظهارات دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه مبنی بر رسیدن حجم آب دریاچه ارومیه به حدود ۱۵میلیارد مترمکعب تا سال۱۴۰۲ افزود: اگر این وعده با هزینه کردن خسارتهای جبرانناپذیر، محقق هم بشود، کمتر از نیمی از حجم آب دریاچه ارومیه تأمین شده است چرا که حجم آب این دریاچه در گذشته بیش از ۳۲میلیارد مترمکعب بود.
وی با تکذیب اظهارات عیسی کلانتری مبنی بر افزایش عمق دریاچه ارومیه در سالجاری با اشاره به میزان قابل توجه بارش در امسال گفت: در کم عمقترین بخش دریاچه خاکریز ایجاد میکنند تا موقتاً سطح آب بالا برود. بعد میگویند عمق دریاچه تا ۱۵سانتیمتر افزایش یافته و آن را نشان از قابل احیا بودن دریاچه عنوان میکنند.
کردوانی همچنین با انتقاد از اختصاص اعتبار ۷میلیارد دلاری از منابع داخلی برای احیای دریاچه ارومیه تأکید میکند: اختصاص این اعتبار هنگفت از منابع داخلی، علاوه بر صدها میلیون دلار که تاکنون بهمنظور احیای دریاچه ارومیه از منابع خارجی دریافت شده، اشتباه محض است.
به گفته پرویز کردوانی دریاچه ارومیه تنها حوضه آبگیر کشور است که احیای آن امکانناپذیر است اما متأسفانه با وجود بحران آب و برخلاف سیاست اقتصاد مقاومتی، منابع آب و اعتباراتی که سرمایه ملی بهحساب میآیند را به دریاچهای میریزیم که باید سالها پیش برای مردنش میگریستیم؛ اقدامی که به شورشدن عرصههای بیشتری از زمینهای کشاورزی و مهاجرت بیشتر ساکنان این مناطق میانجامد.