پاسخ: اولا خود رفتار و اعمال امام‌حسين(ع) حجت شرعي براي شيعيان است؛ چرا كه او امام معصوم است و خطا نمي‌كند آن هم چنين خطايي كه جان عده‌اي در خطر افتد؛ لذا شايد ما با ديد ناقص خودمان يك اتفاق را خطا بدانيم ولي در عالم واقع آن اتفاق نه‌تنها خطا نبوده بلكه حيات‌بخش نيز بوده است.
دوما، چنان‌كه در احكام فقهي اسلام هست احتمال تأثير 2 نوع است: تأثير آني و تأثير استقبالي (در آينده). لذا گفته شده است اگر ما منكري را ببينيم و بدانيم با نهي‌كردن ما بلافاصله برطرف نمي‌شود بلكه در آينده برطرف مي‌شود نهي از منكر ساقط نمي‌شود و باز هم واجب است. گاهي اوقات در ساده‌ترين مسائل هم امر به معروف و نهي از منكر آني پاسخ نمي‌دهد؛ مثلا خانمي كه حجاب شرعي را نگه‌نمي‌دارد آيا صرفا با يك‌بار گفتن مراعات خواهد كرد؟ پس اگر مراعات نكرد امر و نهي بي‌تأثير است و واجب نيست؟ دين پاسخش منفي است. دستورالعمل اسلام در اينجا اين است كه حتما لازم نيست تأثيرش آني باشد. به‌خاطر همين سفارش مي‌كند چندين بار بگو و ديگران بگويند تا تأثيرش ظاهر شود؛ چرا كه امر و نهي‌هاي قبلي تأثير داشته ولي ظاهر نشده است.بسياري از انقلاب‌ها و حركات انقلابيون در مقابل حاكمان ظلم از اين قبيل است. بلافاصله پاسخ نمي‌دهد و در بلندمدت و حتي توسط ديگران به سرانجام مي‌رسد كه اگر آنها نهي از منكر را شروع نمي‌كردند آيندگان در موعد مقرر نمي‌توانستند پيروز شوند.
ثالثا، امام‌حسين عليه‌السلام قائل به تأثير بودند و مي‌دانستند با جنايت يزيد و كشته‌شدن فرزند رسول‌الله(ص) و يارانش پايه‌هاي حكومت فاسق يزيد سست خواهد شد و انسان‌هاي غفلت زده به‌خود مي‌آيند و دوباره روح اسلامي در آنها زنده مي‌شود و دودمان يزيد را بر باد خواهند داد كه چنين هم شد و با قيام توابين و مختار سلسله بني اميه زمينگير و نابود شد و اين اتفاق در هميشه تاريخ جريان يافت.