به گزارش ایسنا، ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۰ اردشیر بهبهانی رضایت قلبی‌اش را برای ثبت ملی خانه خاطرات کودکی‌اش و تنها سرپناه زندگی امروزش اعلام کرد، اما از آن به بعد برخلاف همه وعده و وعیدها و قول و قرارهایی که میراث فرهنگی به مالک برای حفاظت بهتر و ساماندهی بیشتر این خانه داده بود و یک‌باری که حدود ۱۲ - ۱۳ سال پیش قدم‌هایی را برای مرمت بخش‌هایی از خانه برداشت، عمارت تاریخی «امیرمجاهد» یا همان خانه‌ی تاریخی «بهبهانی»، دیگر هیچ‌گاه روی مرمت‌گران را ندید؛ به اندازه‌ای که امروز از همه‌ی این عمارت قاجاری فقط چند جداره باقیمانده و سقف‌هایی که روی سر تاریخ ریخته‌اند.
و حالا باغ این خانه هم که درختان بومی منطقه مانند نخل، پرتقال و گیاهان دیگر را به خوبی پرورش داده بود، در حال خشک شدن هستند.
اردشیر بهبهانی، مالک عمارت قاجاری بهبهانی نیز به ایسنا توضیح می‌دهد: سال ۸۰ میراث فرهنگی به من وعده داد که خانه بهبهانی را در فهرست میراث ملی ثبت کنند. آنها گفتند فقط قصدشان حفاظت از بناست و به مالکیت خانه کار ی ندارند، در آن سال خانه سالم بود، اما از روزی که آن را به ثبت رساندیم هیچ توجهی به این بنا نشد، حتی از آن به بعد از نظر قانونی اجازه هیچ کاری را روی این خانه به من نمی‌دهند.
او با بیان اینکه از سال ۱۳۸۱ هر مشکلی که برای این خانه تاریخی پیش آمد مجبور شده به اداره کل میراث فرهنگی خوزستان و اداره شهرستان رامهرمز برود، اما هیچ جوابی نگرفته است، افزود: با وجود درخواست‌ها و رفت و آمدهایم، هیچ توجهی برای ساماندهی و بهسازی این خانه نشد، تا امروز که بخش زیادی از این خانه به طور کلی ویران شده است. آخرین بارندگی‌ها در فروردین امسال نیز باعث شد سقف بخشی از خانه پایین بیاید.
وی با تاکید بر اینکه تمایل زیادی برای حفظ این خانه دارد، گفت: من در این خانه به دنیا آمدم و همه‌ی دوران عمر خود را در آن سپری کردم، اما میراث فرهنگی باعث شد این خانه فروبریزد.
او با بیان اینکه شکایت‌هایش به فرمانداری شهرستان رامهرمز باعث شد تا آنها به میراث فرهنگی فشار بیاورند، افزود: این کار نیز هیچ نتیجه‌ای نداشت و باز هم به نامه‌نگاری‌ها و در خواست‌هایم هیچ جوابی نمی‌دهند.
بهبهانی تاکید می‌کند: تمایل دارم برای خروج از ثبت خانه‌ام اقدام کنم تا پس از آن بتوانم ملکم را بار دیگر بازسازی کنم. با توجه به وضعیتی که امروز برای آن به وجود آمده، قطعا نمی‌توانم فضای داخلی خانه را مانند گذشته نگه دارم، اما دست‌کم می‌توانم جداره‌ی خانه را همچنان به روش سابق حفظ کنم.
عمارت تاریخی «بهبهانی» که به «قلعه امیرمجاهد» در شهرستان رامهرمز در استان خوزستان نیز شهرت دارد، در زمان استقرار و سلطه خوانین در منطقه رامهرمز در اواخر دوره قاجار، توسط «یوسف امیرمجاهد» از خوانین بختیاری ساخته شد و در دهه‌ی ۲۵ - ۳۰ شمسی توسط محمدطاهر بهبهانی مالک کنونی خانه خریداری شد و به نظر می‌رسد این روزها، اگر میراث فرهنگی همچنان نسبت به آن بی‌توجه باشد نفس‌های آخر را می‌کشد.
با تغییر چهار مدیر نسبت به خانه بهبهانی بی‌توجه شدند
منصور معتمدی مسئول انجمن دوستداران میراث فرهنگی شهرستان رامهرمز نیز در این زمینه به ایسنا توضیح داد.
او گفت: از سال ۱۳۸۱ و پس از ثبت ملی این عمارت قاجاری، مالک عمارت با مشکلاتی برای ساماندهی مواجه شد و با توجه به ادامه‌دار بودن این آسیب‌ها به خانه‌ی تاریخی‌اش به دادسرای رامهرمز شکایت کرد اما میراث فرهنگی توجه چندانی به آن نداشت.
معتمدی با بیان این که اداره میراث فرهنگی شهرستان رامهرمز یک فصل فوندانسیون بنا را مرمت کرد و بخشی از دیوارهای جانبی عمارت را در سال‌های نخست ثبت ملی آن ساماندهی کرد، بیان کرد: پس از آن چهار مدیر در اداره میراث فرهنگی شهرستان رامهرمز تغییر کردند و دیگر هیچ کاری روی این بنای تاریخی انجام نشد.
او افزود: این عمارت تاریخی یک بنای بسیار بزرگ است که متأسفانه میراث فرهنگی در سال‌های اخیر به آن بی‌توجهی می‌کند.
وی با تاکید بر این که مالک عمارت برای حفظ این خانه‌ی تاریخی هر کاری که کارشناسان میراث فرهنگی گفتند، انجام داد، افزود: حتی به او گفتند بنا را به صورت مشارکتی مرمت کند. او همه فرم‌های این پروسه را نیز پر کرد ولی باز هم این صحبت‌ها وعده و وعید بود.
به گفته معتمدی، حتی درختان گرمسیری بومی باغ بهبهانی نیز در حال خشک شدن هستندو متأسفانه بی‌توجهی در این زمینه همچنان ادامه دارد.
خانه «منوچهر وحید» هم گرفتار بی‌توجهی است
معتمدی نمونه این اتفاق را برای یکی دیگر از خانه‌های قاجاری شهرستان رامهرمز مثال زد و گفت: خانه‌ی قاجاری «منوچهر وحید» نیز پس از ثبت در فهرست آثار ملی با بی‌توجهی فراوانی روبرو شد. به همین دلیل مالک بنا با شکایت به دیوان عدالت اداری خانه را از ثبت خارج کرد، با فوت مالک اصلی و در اختیار گرفتن بنا توسط ورثه‌اش، امیدواریم آنها نسبت به حفاظت این بنا اقدام کنند.
خبرنگار ایسنا در تلاش برای صحبت با مسئولان میراث فرهنگی شهرستان رامهرمز است، اما تا کنون نتیجه‌ای نگرفته است.