روزنامه شرق نوشت: لاهوتی که با لیست امید به مجلس راه یافت و در ایام افتتاح مجلس، مانند روزهای مجلس نهم به جمع یاران لاریجانی پیوست، بهعنوان سخنگوی فراکسیون مستقلین ولایی، این خبر را به ایسنا داده است. اما فراکسیون مستقلین ولایی، چیست؟ جمعی از یاران علی لاریجانی در مجلس نهم که در آن دوره زیر تابلوی «فراکسیون رهروان ولایت» به ریاست کاظم جلالی صف کشیده بودند، حالا در مجلس دهم قصد تشکیل فراکسیونی با نام مستقلین ولایی یا معتدلین را دارند؛ نامهایی که هنوز هیچیک تأیید نشدهاند، چراکه این فراکسیون هنوز جلسهای برگزار نکرده، هنوز هیأترئیسهای برای آن انتخاب نشده و هنوز اساسنامه آن وجود ندارد.
*عبور از وحدت تاکتیکی
خبر تشکیل این فراکسیون که قرار است ریاست آن برعهده کاظم جلالی باشد، پس از آن منتشر شد که اصولگرایان تندرو و میانهرو مجلس دهم نتوانستند زیر سقف یک فراکسیون به نام فراکسیون ولایت، با هم جمع شوند. فراکسیون اصولگرایان با نام ولایت، یک روز قبل از آغاز به کار مجلس دهم تشکیل شد و یک روز بعد از انتخاب علی لاریجانی بهعنوان رئیس مجلس دهم، تعطیل شد، چراکه اصولا این جمع فقط برای نشاندن رئیس مجالس هشتم و نهم بر مسند ریاست مجلس دهم با هم توافق داشتند. اما پس از انتخاب رئیس، حتی در انتخاب سایر اعضای هیأترئیسه هم با هم توافق چندانی نداشتند، چه رسد به سایر تصمیمگیریهای درونپارلمانی. باز هم اختلافات همیشگی میانهروها و تندروها و مخالفان و حامیان دولت روحانی در جبهه اصولگرایان، باعث انشقاق شد. کاظم جلالی محور جمع اصولگرایان حامی دولت روحانی بود؛ همانها که غالبا با لیست امید به مجلس آمده بودند اما لاریجانی را بر عارف ترجیح دادند در انتخابات هیأترئیسه و برای همین هم در آن ایام، اختلافات را با تندروها کنار گذاشتند و ائتلافی موقتی کردند که نامش شد فراکسیون ولایت؛ مثل همان ائتلاف موقت با اصلاحطلبان که نامش لیست امید شده بود. اما همانگونه که فردای انتخابات مجلس دهم، راهشان را از فراکسیون امید جدا کرده بودند، پس از رسیدن لاریجانی به ریاست هم راهشان را از فراکسیون ولایت جدا کردند و فراکسیون سوم را بنا نهادند. حالا لاریجانی رئیس فراکسیون ولایتی بود که در اولین و آخرین جلسهاش، او را بهعنوان رئیس خود انتخاب کرده بودند و قرار شده بود بعدا برایش اساسنامه تصویب کنند و هیأترئیسه و شورای مرکزی انتخاب کنند. این طرف هم کاظم جلالی رئیس فراکسیون سوم بود. برخیها میگفتند نام فراکسیون سوم، اعتدال است و برخی میگفتند نامش مستقلین است و دیروز مهرداد بائوجلاهوتی بهعنوان سخنگوی آن سخن گفته و نامش را «مستقلین ولایی» نهادهاند. اما آنها هم تا امروز نه جلسه رسمی داشتهاند، نه شورای مرکزی و هیأترئیسه انتخاب کردهاند و نه اساسنامهای تصویب کردهاند.
*مانورهای بینتیجه
وقتی خبر تشکیل فراکسیون سوم را، چهرههایی مانند جعفرزاده ایمنآبادی، لاهوتی و نعمتی اعلام کردند، اصولگرایان تلاش داشتند فراکسیون سوم را زیرمجموعهای از فراکسیون ولایت معرفی کنند و فراکسیون سوم بر مستقلبودن خود از دو فراکسیون ولایت و امید و همگرایی با دولت اصرار داشت. این مجادلات کار را به جایی رساند که سه ماه بعد از آغاز به کار مجلس یعنی اوایل شهریورماه، قرار شد شورایی با اجماع دو فراکسیون تشکیل شود. اعضای دو فراکسیون به سالن مشروطه دعوت شدند تا براساس این طرح، ١٧ نفر از فراکسیون ولایت و ١٧ نفر از فراکسیون سوم بهعنوان شورای هماهنگی فراکسیونها انتخاب شوند؛ اولین روزهای شهریور بود که باز هم بائوجلاهوتی این خبر را داده بود، مثل دیروز. اما دو روز بعد از آن جلسه، برای تهیه فهرست مشترک کاندیداهای عضویت در اتحادیه بینالمجالس، دوباره اختلافات عیان شد. مستقلها و معتدلها میگفتند در جلسه مشترک به آنها بیتوجهی شده و لاریجانی نامی از فراکسیونشان نبرده است. اصولگراها هم میگفتند جلسه مشترکی در کار نبوده و جلسه فراکسیون اصولگرایان بوده است؛ آنها هنوز مستقلین و معتدلین را زیرمجموعه خود میدانستند و گویا رفتار لاریجانی هم در آن جلسه همین را القا کرده بود. جعفرزاده ایمنآبادی آن روز به «شرق» گفت: «آقای لاریجانی اصلا اسمی از فراکسیون ما نبرد و من هم دیگر در این جلسات شرکت نمیکنم». پس از آن هم دیگر خبری از اصولگرایان و دو فراکسیون آنها نشد، تا دیروز.
*بیدارباش در آستانه رأی اعتماد
بیدارباشی که دیروز یکباره در اردوگاه اصولگرایی اعلام شد، البته بیدلیل نبود. پس از تصمیمگیری برای رأیدادن به ریاست لاریجانی، اصولگرایان تا امروز کار جمعی خاصی در مجلس نداشتند، چراکه بحث شعب و کمیسیونها، با انتخاب رئیس برای آنها حل شده بود. اما اینروزها موسم معرفی سه گزینه جدید وزارت و نیاز به رأی اعتماد است. میانهروهایشان که خود را حامی دولت میدانند، باید خودی نشان دهند. بقیه اصولگراها که بسیاریشان با گزینههای معرفیشده مخالف هستند، هم نیاز به ابراز وجود دارند و اینگونه است که دیروز ناگهان خبر رسید مجمع عمومی فراکسیون ولایت بالاخره برگزار شده است. جبار کوچکینژاد، نماینده رشت، دراینباره به ایلنا گفته: «فراکسیون ولایت مدتها بهدنبال این بود که وحدتی میان نیروهای داخلی مجلس اتفاق بیفتد که پس از تشکیل فراکسیون «مستقلین ولایی» و نامنویسی بخشی از نیروها در این فراکسیون، «ولایت» تصمیم گرفت فراکسیونی مجزا تشکیل دهد. در نشست مجمع عمومی روز یکشنبه که با حضور حدود صد نفر از نمایندگان برگزار شد، هیأتی متشکل از ۱۰ تا ۱۲ نفر از نمایندگان برای تهیه اساسنامه تشکیل شد و امیدواریم پس از تهیه اساسنامه اولیه، وضعیت شورای مرکزی و خط و مشی فراکسیون ولایت مشخص شود. همچنین در این نشست حمیدرضا حاجیبابایی، به عنوان مسئول موقت راهاندازی و ساماندهی امور فراکسیون انتخاب شد». او گفت در این جلسه امیرآبادی بهعنوان دبیر فراکسیون انتخاب نشده و به جز ریاست موقت حاجیبابایی هیچ تصمیم دیگری گرفته نشده است. همزمان امیرآبادی به عنوان «عضو هیأترئیسه فراکسیون ولایت» با تسنیم مصاحبه کرده و گفته قرار است سه گزینه معرفیشده به فراکسیون ولایت بیایند و به سؤالات اعضای این فراکسیون پاسخ دهند. محمدعلی ابطحی هم به مهر گفته قرار است فراکسیون ولایت جلسه فوقالعادهای برای اعلام نظر درباره وزرای پیشنهادی تشکیل بدهد. این در حالی است که شامگاه یکشنبه، محمدعلی پورمختار در برنامه «تیتر امشب» شبکه خبر به عنوان عضو فراکسیون ولایت حاضر شد و گفت این فراکسیون به دانشآشتیانی رأی منفی خواهد داد، اما با سلطانیفر موافق است. هرچند مشخص نیست پورمختار از چه جایگاهی نظر فراکسیون را اعلام کرده است.
*برای جانماندن از دوستان سابق
در چنین شرایطی و درحالیکه به نظر میرسد فراکسیون سوم - با نام مستقلین یا معتدلین- به عنوان اصولگرایان حامی دولت، از اصولگرایان منتقد دولت جا ماندهاند، سکوت چهرههای رسانهایتر این فراکسیون مانند جلالی و نعمتی و جعفرزاده ایمنآبادی را لاهوتی جبران کرده و با تکرار خبر دو ماه قبل، سعی کرده اصولگرایان را به تبعیت از لاریجانی در رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی فرابخواند. او درباره علت تشکیل جمعی به نام شورایعالی فراکسیونها گفته هدف تشکیل این جمع، رسیدن به نظر مشترک در مواردی مانند «رأی اعتماد به وزرا» است. لاهوتی گفته: «دو فراکسیون «مستقلین ولایی» و «ولایت» نگاه مشترکی ندارند و مستقل از یکدیگر فعالیت میکنند، اما میتوانیم در مسائل کلان فهم مشترکی با یکدیگر داشته باشیم». حالا باید دید دو فراکسیونی که هنوز نه شورای مرکزی دارند، نه هیأترئیسه و نه اساسنامه، زیر چتر مجمعی که قرار است آنها را زیر چتر لاریجانی به «فهم مشترک» برساند، به این نتیجه میرسند که به سه گزینه پیشنهادی رأی مشترک بدهند یا خیر.