آمارهاي بحران آب در ايران گوياي زوال منابع سطحي و زيرزميني آب است؛ موضوعي كه شايد براي همه مردم واضح و بديهي نباشد اما گذري كوتاه به اين آمار قطعا كابوس بيآبي را براي همه آشكار خواهد كرد. به گزارش ايسنا، ارتفاع كل ريزشهاي جوي از اول مهر تا هشتم آبان سال آبي96-95 حدود 7 ميليمتربوده كه اين مقدار بارندگي نسبت به ميانگين دورههاي مشابه درازمدت (۱۲ ميليمتر) ۴۲ درصد كاهش و نسبت بهدوره مشابه سال آبي گذشته (۲۲ ميليمتر) ۶۸ درصد كاهش داشته است. همچنين حجم بارش از ابتداي مهر تا پايان هشتم آبانماه جاري، معادل ۱۱.۵۳۶ ميليارد مترمكعب است كه بيشترين ميزان بارش در حوضه آبريز اصلي مربوط به حوضه درياي خزر، در ايستگاه رامسر با ۴۱۴.۵ ميليمتر به ثبت رسيده است.
حداقل بارندگي ثبت شده نيز در حوضه آبريز مرزي شرق و ايستگاه درگز با ۰.۳ ميليمتر بارش بوده. علاوهبر اين بارش در ايستگاههاي نسا از حوضه آبريز فلات مركزي، كمپ اروميه از حوضه آبريز درياچه اروميه، مريوان از حوضه آبريز خليجفارس و درياي عمان و درگز از حوضه آبريز قرهقوم بهترتيب ۱۹.۸، ۱۷، ۱۱.۷ و ۲ ميليمتر به ثبت رسيده است. همچنين براساس آمار، كسري مخازن آب زيرزميني در دشتهاي كشور از مرز ۱۲۰ ميليارد مترمكعب گذشته و اين در حالي است كه ايران ۸۵ درصد به آبهاي زيرزميني وابستگي دارد.
علاوه بر اين در سال ۱۳۴۷ تنها ۱۵ دشت ممنوعه در كشور وجود داشت كه اين تعداد امروز به بيش از ۳۵۵ دشت ممنوعه افزايش پيدا كرده است. از سوي ديگر ۴۰ سال قبل هر ايراني بيش از ۷۵۰۰مترمكعب در سال آب تجديدشونده در اختيار داشت اما امروز اين ميزان به كمتر از ۱۴۰۰ مترمكعب رسيده است.
براساس گفتههاي مسئولان، در شرايط فعلي ايران با ۲۵ درصد فاصله از مصر رتبه اول تنش آبي را در برداشت از آبهاي زير زميني بهخود اختصاص داده كه اين آمار بسيار نگرانكننده است. علاوه بر اين، در سالهاي گذشته ۱۳۰ ميليارد مترمكعب آب استحصالي در كشور وجود داشته اما در شرايط فعلي اين رقم به ۸۸ ميليارد مترمكعب كاهش يافته كه اين موضوع بيانگر كاهش ۲۵درصدي ميزان آب استحصالي كشور است.