آن هنگام که سیل خروشان عشاق حسین علیه‌السلام را می‌بینی که از حرم پدر امت، مولای متقیان، علی علیه‌السلام و چه بسا دورتر با پای پیاده در این بزم عاشقان، گام برمی‌دارند عشق مجسم را می‌بینی ولی یاد حرکت کاروانی دیگر با پای پیاده و یا شتران بدون جهاز، شراره‌ای بر جان و دلت می‌اندازد که هیچ‌گاه خاموش نمی‌شود.
اربعینی‌های امروز با زن و فرزندان، از نجف و کوفه تا کربلا، عاشقانه طی طریق می‌کنند و منزل به منزل، تکریم می‌شوند و به سوی محبوب‌شان پر می‌کشند اما اربعینی‌های اولین اربعین، مسیری معکوس داشتند؛ از کربلا تا کوفه و شام، ولی آنان از نزد محبوب‌شان حسین علیه‌السلام دور می‌شوند، البته وصف‌شان اینگونه است:
تنها گذاشتیم تنت را و می‌‍رویم
اما سر تو همسفر ماست کو به کو
از زائران اربعین حسینی که می‌پرسی خسته شدی از پیاده‌روی این مسیر، جوابی مشابه می‌شنوی که هر چقدر خسته شویم به خستگی اولاد پیغمبر در اولین اربعین نمي‌رسیم.
اگر خدا را به خاطر نعمت اهل بیت علیهم‌السلام پیوسته شکر کنیم، باز هم قاصریم. حتی اگر به خاطر توفیق اربعینی شدن نیز اینگونه باشیم باز هم قادر نخواهیم بود شاکر این نعمت باشیم.
موکب حضرت صاحب الزمان (عج) در عمود 828 همچون سال‌های گذشته با همت خیرین در اربعین سید و سالار شهیدان در مسیر نجف تا کربلا از عاشقان حسینی پذیرایی می‌کند اما شاید روال ساخت این موکب با موکب‌های دیگر متفاوت باشد. موکبی با خیرینی که وجه مشترک‌شان عشق به حضرت سیدالشهدا و خدمت به زوار آن حضرت است.
خادمین افتخاری این موکب و خیرین گرامی آن از سراسر کشور گرد هم آمدند و یکدل و متحد به عشاق الحسین علیه‌السلام خدمت می‌کنند؛ از جغتای و بیرجند تا تهران و قم و اقصی نقاط کشور.
زائرانی که عاشقانه این راه را می‌پیمایند تا عرض ارادتی به محضر مولای‌مان کنند، سلام خدامی که بعضا فرصت نمی‌کنند، از فاصله نزدیک تر، مراتب خاکساری خویش را اعلام کنند برسانند.
پزشکان نیک‌منش و بزرگواری که از بیمارستان نیکان تهران، بانی تجهیز دارالشفای موکب شدند و ساعت‌ها و روزها صبورانه و دلسوزانه مرهمی بر زخم عاشقان حسین علیه‌السلام گذاشتند نیز حتما اجرشان نزد خداوند و اهل بیت علیهم‌السلام محفوظ است.
خیرین و خادمین موکب حضرت صاحب الزمان (عج) به نیابت از همه عاشقان امام حسین (ع) زیارت و خدمت می‌کنند، باشد که مقبول درگاه الهی واقع شود.
این اجتماع و اتحاد و همبستگی موجود در این مسیر، دل‌ها را قرص می‌کند به روزی که منتقم خون حسین علیه‌السلام می‌آید و سپاهی به مثابه بنیان مرصوص یاری‌اش می کند. ان شاالله
در موکب‌های حضرت علی بن موسی الرضا در عمود 707 و صاحب الزمان در عمود 828 منتظر قدوم مبارک شما هستم.