بعد برمي‌گردم، صبحانه مي‌خورم، به دفتر كارم مي‌روم كه توي خانه است و حدود دو ساعت و نيم مي‌نويسم. بعد به برنامه‌هاي بقيه‌ي روزم مي‌رسم. وقتي دست‌نويس دوم كتابم را مي‌نويسم، پرانرژي‌ترم. براي نوشتن دست‌نويس اول معمولاً روزي يك ساعت كار مي‌كنم، چرا كه انرژيِ بيش‌تر از آن را ندارم.
توصيه‌ام به دانش‌آموزاني كه نوشتن را دوست دارند اين است كه اهميت چند بار نوشتن و ويرايش اثرشان را دست‌كم نگيرند. هرچند مي‌دانم بچه‌ها از اين كار خوششان نمي‌آيد. من هم وقتي بچه بودم بازنويسي را دوست نداشتم.
حقيقت اين است كه من وقتي نويسنده‌ي خوبي شدم كه ياد گرفتم بازنويسنده‌ي خوبي بشوم. هم‌چنين مي‌خواهم به دانش‌آموزان بگويم هر چه بشود، اميدوارم كاري را پيدا كنيد كه دوست داريد. اين‌كه كارتان را دوست داشته باشيد مهم‌تر از آن است كه با آن بتوانيد پولدار شويد.