اما به اين دليل كه شيوه زندگي ما مدام به‌روز مي‌شود شايد ندانيم چگونه مي‌توانيم دنباله‌رو اين شعار حضرت عباس(ع) باشيم. دينداري و ياري امام حسين(ع) در سال 61هجري با نوع ياري امروز فرق دارد چون چالش‌ها، نيازها و توانايي‌هاي مردم امروز متفاوت شده است؛ مثلا حضرت عباس (ع) به يك شكل در عمل پاي حرفشان ايستادند و امروز با شكل‌هاي ديگري بايد اين راه را رفت. اگر نتوانستيد امسال عازم پياده‌روي اربعين و زيارت كربلا شويد تا مثل بقيه زائران در زمره عمل‌كنندگان به اين شعار حضرت ابوالفضل باشيد، با پيشنهادهاي ما مي‌توانيد به شكل هاي ديگري پاي حمايت از دين‌تان بايستيد.
- فرصتي كه با اربعين پيدا مي‌شود
براي همه كساني كه دلشان مي‌خواهد عاقلانه و مومنانه‌تر زندگي كنند، سوار شدن بر كشتي امام‌حسين(ع) بهترين و سريع‌ترين راه است. آنهايي هم كه از وصل شدن به عاشورا جا‌مانده‌اند اين بار با اربعين، فرصت وصل‌شدن به امام‌حسين(ع) را پيدا مي‌كنند. يكي از آيين‌هاي توصيه‌شده براي برگزاري شكوهمند مراسم اربعين، پياده‌روي اين روز است.
اما چرا؟ آيت‌الله بهجت درباره نقش پياده‌روي روز اربعين فرموده‌اند: «روايت است كه امام زمان(عج) كه ظهور مي‌فرمايند ندا مي‌كنند به اهل عالم، اَلا يا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِي الحُسَين قَتَلُوهُ عَطشاناً... امام‌زمان(عج) خودشان را به واسطه امام‌حسين(ع) به همه عالم معرفي مي‌كنند... بنابراين در آن زمان بايد همه مردم عالم، حسين(ع) را شناخته باشند... .
اما الان هنوز همه مردم عالم، حسين(ع) را نمي‌شناسند و اين تقصير ماست چون ما براي سيدالشهدا(ع) طوري فرياد نزديم كه همه عالم صداي ما را بشنوند، پياده‌روي اربعين بهترين فرصت براي معرفي امام‌حسين(ع) به عالم است». اربعين از ما تلاش براي تبعيت از امام زمان خودمان را مي‌خواهد. اين همان توجه به بزرگداشت ايام‌الله است كه قرآن ما را به آن سفارش مي‌كند. براي شريك شدن در زنده نگه‌داشتن ياد اربعين، زائر بودن يا نبودن ملاك نيست.
اگر كمي وقت بگذاريد و فهرست استعداد‌هاي خودتان و توانايي‌هايتان را به صف كنيد، راه‌هاي خدمت به دين‌تان را پيدا مي‌كنيد. در كنار اين، اگر فهرست عادت‌هايي كه خدا نمي‌پسندد را در خودتان بشناسيد موانع احتمالي‌اي كه سد راه حمايت شما از دين شده است را هم پيدا مي‌كنيد. بالاخره هركس در زندگي خصوصي‌اش شبيه يكي از افراد كربلاست؛ يا سپاه امام‌حسين(ع) و حامي دين‌ها يا سپاه يزيد و... .
- حال كربلا را كم داريد؟
درست است كه امسال قسمت شما نشد زائر كربلا شويد اما اگر اين جمله معروف را يادتان باشد كه «كل ارض كربلا و كل يوم عاشورا» كمي دلگرم مي‌شويد. به كتاب مفاتيح، بخش ماه صفر، روز بيستم مراجعه كنيد تا از مستحبات اين روز بيشتر بدانيد. يكي از كارهاي خوب روز اربعين خواندن زيارت اربعين است. اين دعاي كوتاه يادگاري است كه از امام عسكري(ع) به ما رسيده است و در آن سلام‌ها و ذكر‌هاي زيبايي از تلاش‌هاي امام‌حسين(ع) آمده است.
اگر دلتان يك روضه واقعي هم مي‌خواهد مي‌توانيد زيارت ناحيه مقدسه كه به روضه امام زمان(عج) درباره كربلا معروف است را زمزمه كنيد. شايد هم بگوييد كه ثواب زيارت كربلا را كم داريد و دلتان هوس شريك شدن در ثواب زيارت زائرهاي كربلا را كرده است. در اين مواقع وقت خوبي است كه با اين نيت به پابوس امام‌رضا(ع) و امامزادگان، به‌خصوص حرم مطهر حضرت عبدالعظيم(ع) در شهر ري مشرف شويد.
امامان معصوم(ع) وعده داده‌اند كه اميد است زيارت حضرت عبدالعظيم(ع) ثواب زيارت كربلا داشته باشد. مثل هميشه زيارت عاشورا را فراموش نكنيد؛ عرفا ديده‌اند فردي كه در حال خواندن زيارت عاشوراست گويي از نظر عرفاني در خود زمين كربلا نشسته است. ممكن است حالتان به‌خاطر جاماندن از سفر كربلا گرفته باشد و پيش خودتان بگوييد كه نگهداري از يك بيمار، فرزند كوچك و... مانع راهتان شده است اما از ياد نبريد كه اين خدمت‌ها به شرط همراه بودن نيت خدايي، كمتر از ثواب زيارت نيست؛ پس دلتان را آرام كنيد.
- چطور حامي باشيد؟
افراد مختلف دارايي‌ها و علاقه‌هاي مختلفي دارند اما همه مردم در موضوع طرفداري كردن و حمايت از علاقه‌هايشان با هم مشتركند. دايره حمايت بزرگ است و هيچ‌كس نيست كه نخواهد حامي داشته باشد و هيچ‌كس نيست كه حتي الان در حال حمايت از كسي يا چيزي نباشد. اگر الگويي مثل حضرت‌‌عباس(ع) داشته باشيد مسير حمايتگري نتيجه‌بخش‌تر مي‌شود. همين كه فردي زنده است خودش بهترين دليل براي توان حمايتگري اوست. بخش مهمي از هويت مسلماني ما در انتخاب نوع حمايت از دين يا بي‌تفاوت بودن ما نسبت به دين‌مان است. شايد كسي بگويد كه خدا به حمايت ما نياز ندارد.
قطعا همينطور است اما اين حمايتگري راهي براي كمك به‌خود ما براي اثبات دوستي‌مان با خداست؛ پس اگر از يك مظلوم، يك فرد بي‌سواد، فرد بيمار، جوان مجرد كه نيازمند پيدا كردن همسر است، فردي كه براي فرزنددار شدن هزينه درمان نياز دارد و... حمايت كنيم در حقيقت به بنده بودن خودمان كمك كرده‌ايم. اينها بهانه‌هاي خدا براي هدايت ماست.
در عوض، افراد غافل شايد برايشان مهم نباشد كه نعمت‌هاي زندگي‌شان مثل اعتباري كه دارند، خانه بزرگ‌شان، پول، شغل و... هركدام وسيله آزمايشي براي حمايت از دين بوده است. شايد اين جمله را شنيده باشيد كه «خدا اگر خودش مي‌خواست فلاني را فقير نمي‌كرد! همسايه‌مان را مريض نمي‌كرد و...»، اين بي‌اعتنايي به نياز ديگران مي‌تواند به‌دليل ناآگاهي، پايدار ديدن خوشي خود يا بي‌اهميت دانستن حال ديگران باشد.
اطرافتان را خوب ببينيد. گره‌هاي زندگي اطرافيان و نيازهايشان يا مشكلات كشور را در فكرتان فهرست كنيد. شما به خاطر رضاي خدا، كداميك از اين گره‌ها را مي‌توانيد باز كنيد؟ جمع همه حمايتگري حضرت ابوالفضل(ع) از دين را مي‌شود در يك توصيف از ايشان كه در زيارتنامه‌شان آمده است پيدا كرد؛ ايشان غم را از چهره امام‌زمان‌شان برمي‌داشتند؛ يعني رفتارهايشان باعث خوشحالي امام مي‌شده است. اين اصل مطلب حامي دين بودن است.
- نذر‌هاي اربعيني
در ايام اربعين و مناسبت‌هاي آخر ماه صفر بسياري از دوستداران اهل‌بيت(ع) با بخشي از درآمد خود كه گاهي چندان زياد هم نيست، نذري مي‌دهند. براي كساني كه به سفر عتبات نرفته‌اند وقت و توان نذري‌دادن بيشتري باقي مانده است؛ ولي هنر در انتخاب نوع نذري‌هاست. محور قبول هر نذري، اخلاص و براي خدابودن است و با اين حساب ديگر كم و زياد بودن نذري اهميت پيدا نمي‌كند. شكل نذري‌ها فرق دارد اما برخي نذري‌ها كه اتفاقا هزينه زيادي دارد و در كنار هزينه‌ها، آفت‌هاي زيادي مثل تجمل‌گرايي را رواج مي‌دهد، اصلا در اسلام سابقه ندارد.
نذري‌هاي شريكي هم فرصت خوبي است كه افراد در حد توان خود و با اخلاص به هم كمك كنند تا از طريق يك كار دسته جمعي هدفي مقدس را به انجام برسانند. چه خوب كه خداي با سخاوت هيچ اجري را به‌خاطر فعاليت شريكي از تك‌تك نذر‌كنندگان دريغ نمي‌كند. نذر كارهاي عملي مثل تميزكردن خيابان، تعمير وسايل مسجد، نذر كارهاي علمي مثل آموزش به افراد ناتوان، نذر كارهاي فرهنگي مثل آموزش دين به تعدادي از فاميل به شكل‌هاي دوست داشتني، نقاشي‌هاي فرهنگي روي ديوارهاي بلااستفاده و... هم مي‌توانند نذر خوبي باشند. حتي هم‌محله‌اي‌ها مي‌توانند با يك نذر دسته‌جمعي يك مشكل محله خودشان را رفع كنند، صندوق قرض‌الحسنه‌اي براي كمك به نيازمندان محل برپا كنند و... .