شايد جذاب‌ترين نكته اين سفر را مي‌توان در رفتار ميزبانان اين مسير يافت كه عمده آنان را برادران و خواهران عراقي تشكيل مي‌دهند. اما چه ويژگي‌هايي آنان را مبدل به بارزترين ميزبانان اين كره خاكي كرده است؟ به‌طور خلاصه به اين الگوهاي رفتاري اشاره‌اي خواهيم داشت.
۱) اطمينان به وعده الهي؛ ميزبانان اربعين مؤمنيني هستند كه نقد خود را با نسيه الهي معامله كرده‌اند و اطمينان راسخ دارند كه بركت زائران اباعبدالله(ع) شامل دنيا و آخرتشان خواهد شد.
۲) آن بزرگ مردمان نسبت به خدمت‌رساني به زائران حضرت بي‌تفاوت نيستند و احساس تكليف مي‌كنند و ياري زائران را وظيفه خود مي‌دانند، نه يك لطف.
۳) آنان در اكرام مهمانان امام‌حسين(ع) از هيچ كوششي دريغ نمي‌كنند و اكرام را كمال و تمام به انجام مي‌رسانند و به‌گونه‌اي زائر حضرت(ع) را تكريم مي‌كنند كه مهمانان و حتي اهل خانه خود را آنگونه گرامي نمي‌دارند.
۴) در ازاي خدماتي كه از جانبشان انجام مي‌شود نه‌تنها هيچ منتي بر سر مهمانان نمي‌گذارند بلكه حتي خود را مديون مهمان تلقي مي‌كنند.
۵) نه‌تنها صاحبخانه بلكه تمامي اعضاي خانه اعم از همسر و فرزندان نسبت به خدمت‌رساني اهتمام دارند و تعاون به خرج مي‌دهند و نقشي بر اين صفحه مي‌نگارند.
6) چنان در اين امر خير با هم رقابت مي‌كنند كه گويي پاداش فوق تصوري پيش چشم آنان است كه از چشمان ما پنهان مانده.
7) حُسن ظن و خوش‌گماني از ويژگي‌هاي ديگر ميزبانان است؛ آنها به مهماناني كه نه‌تنها از آنان شناختي ندارند بلكه گاه نمي‌توانند با آنان ارتباط كلامي برقرار كنند كاملا اعتماد و حسن‌ظن دارند. در خانه‌ها همواره روي همه باز است و اسباب و وسايل منزل بدون هيچ نظارتي در اختيار مهمان ناشناس قرار مي‌گيرد. اين مؤلفه‌هاي رفتاري اگرچه با سبك زندگي قرن ۲۱ بشر جور درنمي‌آيد ولي به هر حال اين چند روز نسيمي از همسايگي ما مي‌آيد كه بنيان‌هاي به ظاهر مدرن بسياري را خواهد لرزانيد.