تأثیرات آب و هوایی

انگار وقتي سرها در گريبان مي‌رود، مردم برعكس آنكه سكوت كنند، دوست دارند درباره سرما حرف بزنند. به قول آقاي راننده تاكسي خط آزادي به انقلاب؛ «اول گرما و سرما، مردم حرفي براي گفتن پيدا مي‌كنند». من‌هم فكر مي‌كنم هوا كه خيلي گرم مي‌شود يا خيلي سرد، مردم دوست دارند اين مسئله را به هم بگويند. مثلا مي‌روي داخل مغازه مي‌گويي: «يه بطري شير مي‌خوام». مغازه‌دار همانطور كه مي‌رود سمت يخچال مي‌گويد: «هوا عجب سرد كرده. زود زمستون شده امسال». گرما هم همينطور، مي‌نشيني داخل اتوبوس، بغل دستي پنجره را باز مي‌كند و بعد شما مي‌گويي: «اينجوري آخر بهار هوا گرم شده، مرداد قراره چه بلايي سرمون بياد؟» اصلا آب و هوا بهترين حرف براي شروع دوستي است. آقاي راننده با من هم‌عقيده است بعد همانطور كه پشت چراغ قرمز يك نيم گردو مي‌دهد دستم، مي‌گويد: «آب و هوا از همه‌‌چيز مهم‌تر است. شما الان به اخبار نگاه كن، روزي نيست كه درباره تغييرات آب و هوايي جهان كسي صحبت نكند. يكهو تلويزيون را روشن مي‌كني مي‌بيني هزار نفر در فلان كشور ريخته‌اند توي خيابان كه چي؟ چرا كشورشان دارد كاري مي‌كند كه دماي هواي كره زمين نيم درجه بالا برود». چراغ سبز مي‌شود و راننده مي‌اندازد دنده يك و بعد مي‌‌گويد: «حالا تو بگو». حرف‌مان درباره آب و هوا شده شبيه مشاعره. مي‌گويم: «وقتي خسته مي‌شويم، مي‌گوييم بريم سفر يه آب و هوايي عوض كنيم. اصلا عوض كردن آب و هوا حال آدم را خوب مي‌كند».

آقاي راننده كه پيرمردي خوش‌مشرب است، مي‌خندد و مي‌گويد: «آره به خدا. اين هم از تأثيرات ديگه آب و هوا بر جوامع بشري». مسافري سوار تاكسي مي‌شود، آقاي راننده خيلي خوب با او خوش‌و بش مي‌كند اما مسافر دل و دماغي ندارد. راننده آرام سرش را نزديكم مي‌‌آورد و مي‌گويد: «بايد يه آب و هوايي عوض كنه. حالش خوب نيست». مسافر گوشي تلفن را برمي‌دارد و شماره‌اي مي‌گيرد و بعد مي‌گويد: «اين رسم رفاقت نيست. تو مثلا رفيق سي ساله مني. بايد اينجوري سرم كلاه مي‌ذاشتي؟» بعد تلفن را قطع مي‌كند. سكوت سنگيني بر تاكسي حاكم مي‌شود. من به بيرون نگاه مي‌كنم و آقاي راننده دنده عوض مي‌كند و به زحمت توي ترافيك پيش مي‌رود. گوينده راديو مي‌گويد: «اختلاف دماي گرم‌ترين و سردترين شهر كشور، به 40درجه رسيده است». راننده نگاه مي‌كند، نگاهش مي‌كنم اما حرفي نمي‌زنيم. ناگهان راننده انگار چيزي يادش آمده باشد، باز هم به من نزديك مي‌شود و مي‌گويد: «رفيق بايد هواي رفيق رو داشته باشد». لبخند مي‌زنيم؛ اين هم از يكي ديگر از تأثيرات آب و هوايي.