اما اين پايان، يعني آغاز جديتر يك دورهي خبرنگاري براي 117خبرنگار افتخاري نوجوان.
براي ما در بخش نوجوان كه از اواسط روزهاي گرم خردادماه، درگير آمادهسازي و چاپ فرم خبرنگاري بوديم، در طول تابستان فرمها و آثار رسيده را ثبت و دستهبندي ميكرديم، مهرماه درگير انتخاب خبرنگارها از بين داوطلبهاي اين دوره بوديم و بعد درگير چاپ اسامي خبرنگارها، چاپ كارتها و ارسال آنها بوديم، امروز پايان يك دوره تلاش براي انتخاب 117خبرنگار افتخاري دورهي يازدهم است.
حالا وقتش رسيده كه يك نفس راحت بكشيم... اما كدام نفس راحت؟ براي ما پايان، همان آغاز است. پايان كار ما، تازه آغاز راه 9ماههي خبرنگارهاي اين دوره است.
حالا اين 117 نفر بايد در طول اين دورهي 9ماههي خبرنگاري، خودشان را نشان دهند و فعال و پويا باشند تا در پايان دوره بهعنوان خبرنگار برتر دست پيدا كنند.
در 10 دورهي گذشتهي خبرنگار افتخاري، بعضي خبرنگارها كارتشان را كه گرفتند، ديگر هيچ خبري از آنها نشد. بعضيها هم آنقدر به نويسندگي و خبرنگاري علاقهمند شدند كه با تجربههاي خبرنگاري افتخاري، بهطور حرفهاي وارد عرصهي مطبوعات شدند و كمكم دارند به روزنامهنگاراني با تجربه تبديل ميشوند.
حالا بايد تا تابستان 1396 صبر كنيم و ببينيم از اين 117 خبرنگار كدامهايشان عضو دستهي اول هستند و كدامهايشان براي كسب نشان خبرنگار برتر تلاش ميكنند.
تا همين چند سال قبل، اول كارتها را حروفچيني و چاپ ميكرديم، بعد عكسهاي خبرنگارها را روي كارتهاي چاپشده ميچسبانديم. گاهي موقع برشزدن، عكسها خراب ميشدند و گاهي موقع چسبكاري، همهجا چسبي ميشد! بعد هم كارتهاي چسبزده را جدا جدا روي ميز ميچيديم كه خشك شوند و به هم نچسبند.
اما حالا سه سال است كه ديگر خبري از چسب و قيچي نيست. همهچيز در كامپيوتر اتفاق ميافتد. در كامپيوتر اين امكان را داريم كه عكسها تصحيح و رنگهايشان را هم اصلاح كنيم. اينطوري كارتهاي تر و تميزتري به دست خبرنگارهاي نوجوان دوچرخه ميرسد.
كارتها كه چاپ شدند، برش ميخورند و سردبير آنها را امضا ميكند. بعد از اين مرحله كارتها پرس ميشوند و كارتهايي كه مشكلي ندارند و همهي مراحل چككردن را پشت سر گذاشتهاند، ارسال ميشوند.
در اين مرحله بايد خيلي حواسمان جمع باشد؛ نكند كه يكوقت كارت يك خبرنگار را براي خبرنگار ديگري بفرستيم! البته امسال هم چند نفري بودند كه بهخاطر نداشتن عكس مناسب يا نشاني دقيق، هنوز كارتشان را دريافت نكردهاند.