محمد جواد سروش روزگذشته همزمان با روز جهاني خاك در گفتوگو با ايرنا افزود:در سال 1355فرسايش خاك در كشور يك ميليارد تن در سال بود، 10سال بعد يعني سال 1365به 1.5ميليارد تن و 10سال بعد از آن به 2.5ميليارد تن در سال رسيد كه اين نشان ميدهد فرسايش خاك در كشور بهشدت روبه افزايش است. وي خاطرنشان كرد: اكنون در كشور 16.7دهم تن در هكتار فرسايش خاك داريم؛ درحاليكه شاخص جهاني آن بين 5تا 6تن است و اين نشان ميدهد كه ما جزو كشورهاي رده اول از نظر فرسايش خاك هستيم.
او گفت: از نظر حاصلخيزي هم مقدار كربن در 21.5درصد از خاك كشور كمتر از يكدرصد است؛ يعني 60درصد از خاكهاي كشور كمتر از يكدرصد مواد آلي دارند. همچنين 40درصد از خاكهاي كشور از لحاظ حاصلخيزي بين 0.5تا يكدرصد داراي مواد آلي هستند كه اين نشان ميدهد خاك كشور از نظر حاصلخيزي ناپايدار است.
سروش تصريح كرد: خاك جزو منابع تجديدناپذير است به همين علت حفظ آن ارزش زيادي دارد. وسعت كشور ما 165ميليون هكتار است كه 89ميليون هكتار آن فاقد خاك است و فقط 76ميليون هكتار خاك دارد كه از اين ميزان هم فقط 18.5ميليون هكتار در چرخه كشت مورد استفاده قرار ميگيرد.
وي ادامه داد: از اين ميزان هم فقط 8ميليون هكتار اراضي آبي است؛ اين در حالي است كه فقط 1.2 از اين ميزان بدون محدوديت است؛ يعني خاك آن كاملا مناسب براي كشت است و 6.8ميليون هكتار باقيمانده داراي محدوديتهايي مانند شوري و سنگ ريزه هستند.
وي گفت: وضعيت كيفي خاك بهعلت بهرهبرداري نادرست از منابع خاك، آبياري با آبهاي ناسالم، تغيير كاربري و استفاده بيش از حد از مواد شيميايي مانند سم و كود كاهش يافته و به سمت شوري ميرود كه يكي از اصليترين مشكلات در بحث كشاورزي است.