اما برای مقابله با این آدم‌ها راه‌هایی هست؛ بهترین راه، رفتار‌كردن مانند یک فرد بالغ است و بدترین راه، دوری یا گوشه‌گیری!
تو کدام راه را انتخاب کرده‌ای؟ اگر هنوز مردد هستی و در برخورد با این‌جور آدم‌ها اعتمادبه‌نفست را از دست می‌دهی و گوشه‌گیر می‌شوی، پس تو راه دوم را انتخاب کرده‌ای و باید حتماً و حتماً این‌ها را بخوانی:
رفتار‌کردن مثل یک فرد بالغ کار سختی نیست. در واقع قدم اول بسیار مهم است و این قدم، همان ادب و تربیت در برخورد اولیه است. خیلی از ما هرروز قوانین ادب را نادیده می‌گیریم و چندان به آن‌ها اهمیت نمی‌دهیم.
غافل از این‌که این قوانین، شخصیت ما را می‌سازند و وجهه‌ی بیرونی ما را شکل می‌دهند. وجهه‌ای که دیگران از روی آن ما را مي‌شناسند و نحوه‌ی رفتارشان را با ما شکل می‌دهند.
شش قانون ادب در اولین برخورد، می‌تواند در نگاه اول، وجهه‌ی قابل‌قبولي به ما بدهد و دیگران را وادار کند تا روی ما به عنوان یک انسان، فارغ از سن و جنس و... حساب کنند:
- یک معرفی جانانه!
سلام من میلاد هستم.
این جمله را با صدای بلند بگو و حرف به حرف اسم کوچک یا نام فامیلت را درست ادا کن تا خوب شنیده شود. در هنگام ادای این جمله، مستقیم به چشمان مخاطبت نگاه کن و لبخند زورکی نزن. فقط خودت باش و صدای رسا را فراموش نکن.
تو برای خودت کسی هستی و نامت باید با صدای رسا و حروف دقیق شنیده شود. نه این‌که زمزمه شود و بدتر از آن هنگام زمزمه سرت پایین باشد.
- وسط حرف کسی نپر!
هرچه‌قدر لازم است صبر کن تا نوبت به تو برسد. اگر برای گفتن چیزی هیجان داری، خیلی مهم است که این هیجان را کنترل کنی و حرفت را در آرامش بزنی.
اگر کسی وسط حرف تو پرید، سکوت کن و صدایت را بلندتر از او نکن. تو مسئول اعمال خودت هستی و اگر دیگران شاهد این وضعیت باشند، اعتبار زیادی به سکوت تو خواهند داد.
- با صدای بلند نخند!
خنده با صدای بلند در اولین برخورد اصلاً خوشایند نیست. ظاهری کودک‌وار به تو می‌دهد و دیگران از این‌همه حس خودمانی احساس خطر می‌کنند.
- درگوشی؟ اصلاً!
بهتر است در برخورد اولیه زیاد با کسی پچ‌پچ نکنی. با این کار داری با زبان بی زبانی می‌گویی که من دورو و ریاکار هستم و حرف‌هايي دارم که جرئت گفتنش را در جمع ندارم.
حتي اگر به اشتباه با كسي درگوشي حرف زدي و ناگهان متوجه نگاه کنجکاو دیگران شدی، تا حدودی آن‌ها را از موضوع پچ‌پچ آگاه و ديگران را هم در مکالمه‌ی دونفره‌تان شریک کن.
- حرف‌زدن به مدت طولانی با تلفن ممنوع
وقتي در جمعي حضور داري، مکالمه‌ی طولانی با تلفن‌همراه، اصلاً كار درستي نیست. با این‌کار دیگران فکر می‌کنند تو به آن‌ها اهميت نمي‌دهي و اين‌جوري ارزش و اعتبارت در مقابل آن‌ها از دست می‌رود.
- خوردن غذا با آداب خاص!
در یک جمع ناآشنا، غذا‌خوردن کار سختی نیست. فقط سعي كن تا این چند مورد را رعایت کني:
لقمه‌های کوچک بردار. غذا را با دهان بسته بجو. وقتي که لقمه در دهانت است صحبت نکن. پرخوری نکن و ملچ‌مولوچ هرگز! برای برداشتن نمک‌دان یا لیوان دستت را دراز نکن و از کسی که در نزدیکی‌اش نشسته، خواهش كن تا آن را به تو بدهد. در مقابل جمع از خلال‌دندان استفاده نکن.
بهتر است همه‌ی این قوانین را با دوستانت هم در میان بگذاری و با آن‌ها تمرین کنی تا وارد ناخودآگاه تو بشود و جنبه‌ی ساختگي و تصنعی پیدا نکند!