حقوق ساخت این فیلم بر اساس مقاله‌ای در مجله نیویورکر در سال 2000 توسط برایان گریزر خریداری شد و در پاییز 2004 همه چیز آماده بود تا این فیلم به کارگردانی آنتونی فوکوا کلید بخورد و بنیسیو دل تورو نقش مقابل دنزل واشنگتن را در این فیلم ایفا کند.
3 هفته قبل از آغاز فیلمبرداری ناگهان همه چیز متوقف شد و استودیو یونیورسال به بهانه بالا رفتن هزینه فیلم، کار را بایگانی کرد و واشنگتن که قرارداد خوبی برای این فیلم داشت و در هر صورت دستمزدش را دریافت می‌کرد، با 20 میلیون دلار دستمزد بابت فیلم ساخته نشده به خانه برگشت.
پس از آن گریزر فیلمنامه استیون زیلیان را به ریدلی اسکات ارائه کرد و اسکات قول داد که پس از فیلم یک سال خوب به سراغ این فیلم بیاید و مسئولان یونیورسال هم با حضور اسکات در این طرح با ساخت آن موافقت کردند.
- راسل، آیا اولین فیلمی که از دنزل روی پرده دیدی را به یاد می‌آوری؟
کرو : اسم فیلم دقیقا خاطرم نیست، همان فیلمی که کنار خیابان ایستاده بود و هفت تیری هم به کمر بسته بود
واشنگتن: منظورت یک فیلم اکشن است، احتمالا همان فیلمی که با اسپایک لی داشتم.
کرو: من فقط همان صحنه را به خاطر دارم و یادم می‌‌آید که بعد از تماشای فیلم مصاحبه‌ای از اسپایک لی خواندم که در آن گفته بود شما را به‌خاطر اصرار تماشاگران برای تماشای فیلمی از دنزل واشنگتن در این فیلم آورده بود.
- هر دوی شما در ابتدا بازی در فیلم گنگستر آمریکایی را رد کردید. چرا تغییر عقیده دادید؟
واشنگتن: من 3بار این فیلمنامه را رد کردم و بعد یک روز مشخص شد که آنتونی فوکوا کارگردان این فیلم خواهد بود. بعد من با بازی در فیلم موافقت کردم، اما ناگهان کل طرح متوقف شد و همه ما آن را فراموش کردیم تا اینکه روزی ریدلی اسکات با من تماس گرفت و نظرم را درباره بازی در این فیلم با کارگردانی او جویا شد و این پیشنهادی است که شما نمی‌توانید آن را رد کنید!
کرو: من هم 2بار قید این فیلم را زده بودم و زمانی که اولین نسخه فیلمنامه را خواندم واقعا دلیل اهمیت شخصیت فرانک لوکاس را درک نمی‌کردم ولی برایان گریزر، تهیه‌کننده فیلم به من اطمینان داد که فیلمنامه اندکی تغییر می‌کند و می‌باید در مورد آن تجدید نظر کنم. البته او ابتدا از من خواست تا نقش دنزل واشنگتن را داشته باشم ولی من به او گفتم که من نقش مقابل واشنگتن را خواهم داشت تا او بتواند در این فیلم باشد چون اسکات بر حضور او در فیلم اصرار داشت.
- بازی در نقش فرانک لوکاس که یک قاچاقچی مواد‌مخدر حرفه‌ای است چندان مورد توجه بازیگران مشکل پسند در این روزها قرار نمی‌گیرد، چرا شما این نقش را پذیرفتید ؟
واشنگتن: من به لوکاس گفتم که در زندگی کارهای نادرست زیادی داشته و بهای آنها را هم پرداخته است و من هم به همین دلیل علاقه‌مند به بازی در این فیلم هستم. او اعتراضی به این قضیه نداشت. به عقیده من فرانک یک نابغه بود ولی شانس خوبی نداشت و از این نبوغ برای کارهای نادرست استفاده کرده بود؛ او حتی به مدرسه هم نرفته بود، البته او از رهبران برخی از کشورها بدتر نیست.
- آیا این مسئله که او برای کارهایش بهای سنگینی پرداخته است تا این حد برای شما مهم بود و شما می‌خواستید تا تماشاگران این مسئله را ببینند؟ من شنیده‌ام که شما در فیلم« روز تمرین» اصرار کردید تا شخصیت شما پس از آن اقدامات هولناک به شکل بدی بمیرد!
واشنگتن: البته فیلمنامه او ابتدا به آن صورت نوشته شده بود و من تغییری در آن ایجاد نکردم و به‌نظرم آن شکل مرگ توجیهی برای اعمال او بود و این دیدگاه در مورد این فیلم هم صدق می‌کند.
- برخی اشاره کرده‌اند که با به تصویر کشیدن زندگی فرانک لوکاس در واقع تبلیغی برای شکل زندگی او و ماجراجویی‌هایش انجام خواهد شد و نتیجه کار مشابه فیلم صورت زخمی خواهد بود که باعث الگو شدن تونی مونتانا شد!
واشنگتن: به‌نظرم به صورت زخمی بیش از آنچه بوده اهمیت داده شده است. صورت زخمی زندگی مردم را عوض نکرد و مردم قبل از این فیلم هم به آن شکل زندگی می‌کردند و صورت زخمی فقط یک فیلم خوب بود.
کرو: اصل موضوع این است که فرانک لوکاس زندگی پر زرق و برقی داشته است و در بین جماعت سینمایی هم دوستان زیادی داشت ولی ریدلی در این فیلم بیشتر آسیب هایی که فرانک به جامعه زد را به تصویر کشیده است. بنابراین شاید زندگی فرانک به خودی خود جذابیت زیادی داشته است اما این زرق و برق موجب دردسرها و وقایع تلخ زیادی شد.
- در فیلم های هاریکین و ذهن زیبا انتقادهای زیادی به شما شد مبنی بر اینکه در فیلم هایتان کاملا به داستان زندگی شخصیت هایتان پایبند نبودید!
واشنگتن: شما باید این مسئله را درک کنید که این یک فیلم است و همه چیز بر اساس اصول سینمایی نوشته شده است. فیلم گنگستر آمریکایی در 2 ساعت می‌گذرد و برای آن موسیقی متن نوشته شده است و برای مثال در زندگی فرانک لوکاس موسیقی متن وجود نداشته است.
فیلم ما یک اثر مستند نیست و قرار هم نیست که مستند باشد و من یادم می‌‌آید زمانی که فیلم مالکوم ایکس را می‌ساختیم من با چند نفر در باره او صحبت کردم و هر کسی نظری متفاوت درباره او داشت و من هم در انتها مجموعه‌ای از آن نظرات را در بازی‌ام ارائه کردم.
- در سال‌های اخیر فیلم‌های گنگستری خوب زیادی وجود داشته است که فیلم «مردگان»آخرین آنها بود. آیا شما از بازی در این ژانر مطمئن بودید؟
کرو: چقدر احتمال دارد که شخصیتی چون فرانک لوکاس دوباره موضوع ساخت فیلمی شود؟اما چیزی که برای من جالب‌تر از هر چیز دیگری بود این است که هیچ‌کس تا به حال این عنوان را برای فیلمش انتخاب نکرده بود. به عقیده من این می‌تواند عنوان یک فیلم سیاسی هم باشد.
- آیا در همه این سال‌ها این امکان وجود داشت که شما 2 نفر در یک فیلم به اتفاق حضور داشته باشید؟
واشنگتن: من که چیزی به خاطر ندارم چرا که همیشه برنامه کاری و انتخابها در مسائلی از این دست تعیین‌کننده بوده است.
کرو: یکی از جالبترین نکات در مورد سینما این است که فردای روزی که شما موفقیتی در اسکار دارید 50 طرح به شما ارائه می‌شود و هر کسی که به نوعی شما را می شناخته یا حتی شما را یک بار در کافه دیده حالا به شما آشنایی می‌دهد ولی شما در این موقعیت فقط می‌توانید یکی از این 50 طرح را داشته باشید و 49 تهیه‌کننده دیگر را ناامید کنید.
واشنگتن: به‌نظر من این اصلا تصادفی نیست که راسل یک فیلم با ریدلی داشته است یا اینکه من 3 فیلم به تونی اسکات و 4 فیلم با اسپایک لی داشته‌ام. دلیل این امر احساس آرامش در کار است و زمانی که شما با کارگردان‌هایی از این دست همکاری دارید هیچ‌گونه نگرانی وجود ندارد.
- دنزل شنیدیم که اخیرا کارگردانی فیلم دومت را به پایان رساندی.
واشنگتن: از اینکه پشت دوربین باشم لذت می‌برم و همیشه 3 ساعت قبل از سایرین در لوکیشن حاضر می‌شوم. زمانی‌که بازی می‌کنم پر سن و سال بودن را کاملا حس می‌کنم اما در پشت دوربین احساس آرامش زیادی دارم و کمتر نگران شرایط جسمانی‌‌ام هستم.
- آیا هنوز در فعالیت‌های حرفه‌ای‌تان نسبت به فروش فیلم‌هایتان در گیشه حساس هستید؟
کرو(به دنزل واشنگتن): تو این جوری هستی؟
واشنگتن : من یک آدم تجاری مآب هستم و می‌خواهم که استودیو را از خودم ناامید نکنم و دوست دارم که پولشان برگشت داشته باشد. گنگسترهای آمریکایی یک موقعیت خوب برای همکاری با راسل و ریدلی بود ولی تجارت هم جایگاه خود را دارد.
- از هم اکنون زمزمه اسکار برای بازی شما در این فیلم شنیده می‌شود آیا روی این جریان سرمایه‌گذاری نکرده‌اید؟
واشنگتن: برای شرکت در مراسم اسکار نباید به کلاس بدن‌سازی خاصی رفت و اگر به مراسم دعوت شوید می‌توانید در هر وضعیتی که باشید در آن شرکت کنید ولی مردم دوست دارند همیشه درباره آن صحبت کنند.
کرو: شاید بهتر باشد که مردم را از تماشای فیلم ناامید نکنیم.
واشنگتن: یعنی بگوییم که ارزش اسکار را دارد؟
امپایر - اکتبر 2007