شايد خيلي از افراد تصور كنند فعاليت در اين صنعت كار راحتي است، درحاليكه توليدكنندگان حاضر در پانزدهمين نمايشگاه بينالمللي دام و طيور، فراوردههاي لبني و صنايع وابسته، فعاليت در اين صنعت را سخت و مشكل ميدانند؛ تجربههايي كه براي كساني كه ميخواهند اين مسير را براي توليد و كسب انتخاب كنند، قطعا مفيد است.
- اين كار علاقه ميخواهد
محمد حيدرپور/ كارمند شركت توليدكننده محصولات دامي
كسي كه ميخواهد وارد صنعت دام شود، بايد در وهله اول به اين كار علاقه زيادي داشته باشد. معمولا اكثر افراد فعال در صنعت، در يكي از رشتههاي تحصيلي مرتبط، در دانشگاه درس خواندهاند يا اينكه خانواده آنها در اين صنعت فعاليت داشتهاند. اگر كسي اين ويژگيها را نداشته باشد مسلما نميتواند به اين صنعت وارد شود و اگر هم بتواند به اين صنعت ورود كند، قطعا به موفقيت نخواهد رسيد. ضمن اينكه بايد از نظر روحي و جسمي، شرايط مطلوبي داشته باشند چون كار در اين صنعت بسيار مشكل است و فرد به نوعي بايد خستگيناپذير باشد. يكي از مشكلاتي كه ما با آن مواجه هستيم، قيمت فروش شير به كارخانههاست. قيمتي كه كارشناسان براي خريد شير به كارخانهها اعلام كردهاند، پايينتر از قيمت تمامشده ما محسوب ميشود و به همين دليل با مشكلات زيادي مواجه ميشويم. در واقع توليد شير، براي خودمان گرانتر از آن چيزي درميآيد كه از ما ميخرند. قيمت مواداوليه و علوفه بالاست و براي اينكه كيفيت شير پايين نيايد بايد از بهترين علوفه و مواداوليه استفاده كرد كه همين مسئله باعث ميشود عملا سودي از فروش باقي نماند. صنعت دام و توليد شير بسيار هزينهبر و سخت است و كمتر كسي ميتواند در آن دوام بياورد. براي راهاندازي كار بهصورت صنعتي بزرگ، بايد حداقل حدود 100تا 150راس گاو داشت. همچنين براي راهاندازي كار بهصورت صنعتي در ابعاد كوچكتر، به 70تا 80راس گاو احتياج است. چنين كاري بسيار ريسكپذير بهحساب ميآيد و تلفات، باعث ضرر و زيان ميشود.
- بازاريابي اصل كار است
نيما كامراني/ مديرعامل يك شركت توليدكننده دانه طيور
تقريبا حدود 7 سال است كه دانه پلت (نوعي دانه صنعتي) را براي طيور در كارخانهمان توليد ميكنيم. يكي از مشكلاتي كه در اين صنعت وجود دارد، فروش محصول بهصورت نسيه است و متأسفانه عدمخريد نقدي محصول از سوي مشتريان، باعث شده كه بسياري از توليدكنندگان با مشكل مواجه شوند. بسياري از شركتهايي كه در اين زمينه فعاليت ميكردند ورشكست شدهاند و تنها برخي از توليدكنندگان بهكار خود ادامه ميدهند. يكي از دلايل اصلي بهوجودآورنده اين وضعيت، قيمت پايين مرغ است و مرغداران براي اينكه متحمل ضرر و زيان نشوند، از خريد دانههاي پلت كه فوايد زيادي براي مرغهاي آنها دارد ميپرهيزند و به مرغها، سويا و ذرت ميدهند. اگر قيمت مرغ، بهگونهاي تعيين شود كه مرغدار بتواند از فروش مرغ، يك سود معقول بهدست بياورد، در چنين شرايطي مطمئنا براي تغذيه طيور، از دانههاي پلت استفاده خواهد كرد. با توجه به شرايط فعلي، اگر كسي ميخواهد وارد اين صنعت شود بايد حدود 5تا 6ميليارد تومان براي خريد دستگاهها هزينه كند؛ ضمن اينكه حدود 2ميليارد تومان نيز بهعنوان سرمايه در گردش احتياج هست. علاوه بر اين، افراد بايد توجه داشته باشند كه بازاريابي اين كار سخت است و بدون داشتن دانش كار و بازاريابي قوي، نميتوان در اين كار به جايي رسيد.
- براي موفقيت ريسك كنيد
سيد محمدصادق حسيني / مديرفروش نهادههاي دام
شركت ما 70سال است كه در زمينه توليد روغن خوراكي فعاليت ميكند و درواقع نخستين توليدكننده روغن خوراكي كشور است. علاوه بر اين نهادههاي دام و طيور، آبزيان و مواداوليه نيز توليد ميكنيم. از كنجاله دانه سويا ميتوان براي دام، طيور و آبزيان غذا درست كرد. مرغداران از ما كنجاله ميخرند و علاوه بر كنجاله، به ذرت، جو و گندم نيز نياز دارند، برخي از مواد اوليه را هم وارد ميكنيم. يكي از دلايل موفقيت ما در اين است كه در 12ماه سال، محصول براي فروش داريم. اگر كسي كه ميخواهد وارد اين صنعت شود بتواند در تمام طول سال نياز مشتري را تأمين كند، به موفقيت ميرسد. شبكه فروش قوي و تجربه بازرگاني قوي عوامل بسيار مهمي هستند كه افراد بايد به آنها توجه كافي داشته باشند. كسي كه ميخواهد در اين زمينه واردات انجام بدهد، در وهله اول بايد بازاريابي و قابليت فروش بالا براي محصول را داشته باشد و بعد واردات را شروع كند؛ ضمن اينكه توجه به ظرفيت مصرف كشور(كه چه مقدار توليد و مصرف وجود دارد) نيز ضروري است. درواقع واردات در اين صنعت، علم خاصي ميطلبد. ريسك در چنين كاري مانند هر كار ديگري وجود دارد ولي بايد به اين مسئله توجه داشت كه ريسك بايد در سطح معقول و منطقي باشد، البته اين نكته را هم نبايد از ياد برد كه هميشه ارتباط مستقيمي بين ريسك و بازده وجود دارد و هرچه ريسك بيشتر شود انتظار دريافت بازده نيز بيشتر خواهد شد كه البته براي اين مسئله نيز بايد دانش و مهارت كافي داشت و نبايد بيگدار به آب زد.
- براي توليد ارگانيك دانش، لازم داريد
نيما نيكنامي / مديرعامل يك شركت توليدكننده مرغ ارگانيك
حدود 13 است كه در اين صنعت فعاليت ميكنم. اين صنعت ريسك بسيار بالايي دارد و هر كسي نميتواند در آن موفق باشد؛ ضمن اينكه سرمايه اوليه بالايي ميخواهد. سرمايه اوليه به تعداد قطعه جوجهريزي بستگي دارد و از 100ميليون تومان تا چندين ميليارد تومان ، براي توليد با تعداد بالا، متغير است. با توجه به اينكه براي توليد، با موجود زنده سر و كار داريم بايد دانش كافي براي انتخاب جوجه به درستي وجود داشته باشد؛ ضمن اينكه مديريت هزينه توليد نيز بسيار ضروري محسوب ميشود. اگر كسي بخواهد مرغ ارگانيك توليد كند، مسلما سختيهاي كار بيشتر خواهد شد. ما از سال 1380، نخستين توليدكننده مرغ بدون آنتيبيوتيك (ارگانيك) هستيم و كار، با نظارت دامپزشكي كشتارگاه و اخذ مجوزهاي مختلف انجام ميشود. پروسه توليد مرغ ارگانيك با مرغ معمولي كاملا متفاوت است و افرادي كه ميخواهند مرغ ارگانيك توليد كنند بايد دانش و مهارت كافي را در اين زمينه داشته باشند. مصرف مرغ ارگانيك با وجود فوايدي كه براي سلامتي دارد، بين مردم فرهنگسازي نشده است و به همين دليل فروش چنين مرغي بازاريابي خاصي ميطلبد و بايد براي مصرف آن در سطح جامعه فرهنگسازي انجام شود. براي توليد مرغ ارگانيك بايد حتما از مواداوليه با كيفيت بالا استفاده كرد. بازاريابي حرفهاي و شناخت بازار در هر صنعتي ضروري است ولي اهميت اين مسئله در صنعت دام و طيور، دوصد چندان ميشود. اگر كسي بتواند مثل ما يك مجموعه كامل را در اين زمينه راهاندازي كند، براي او يك كار زودبازده خواهد بود. مجموعه كامل هم شامل تامين ذرت و سويا و داشتن كارخانه توليد دانه، شبكه توزيع قوي، مرغداري و كشتارگاه است.
- به پشتوانه پدر وارد اين كار شدم
بنيامين اسكندري / توليدكننده خوراك طيور و آبزيان
پدرم حدود 15سال است كه در زمينه خوراك طيور و آبزيان تجربه دارند و در شركتها و كارخانههاي مختلف فعاليت داشته اند و بعد از آن، خودشان اقدام به توليد خوراك طيور و آبزيان كرده اند. در حال حاضر من به پشتوانه پدرم، وارد اين صنعت خانوادگي شدهام. وضعيت صنعت خوراك طيور و آبزيان، تقريبا راكد و ضعيف است و بيشتر افراد، بهصورت نسيه و اعتباري از ما محصول ميخرند و در بيشتر موارد بعد از 2 تا 3 ماه، پول فروش محصول نقد ميشود. البته به جرأت ميتوان گفت كه 80درصد پول فروش نقد نميشود و تنها 20درصد از خريداران بدهي خود را ميپردازند. ريسك، در اين صنعت بسيار بالاست و هر كسي نميتواند در اين صنعت دوام بياورد. بازاريابي در اين صنعت مشكلات خاص خودش را دارد و بايد به بازاريابي آن آشنايي كامل داشت. شركتهاي توليدكننده خوراك طيور و آبزيان در 6- 5سال گذشته بسيار زياد شدهاند و به همين دليل رقابت در چنين شرايطي بسيار سخت است. بسياري از مرغداران حاضر به خريد دانه صنعتي نيستند چون قيمت تمامشده مرغ، آنقدر برايشان زياد تمام ميشود كه اگر بخواهند براي تغذيه طيور خود از دانه صنعتي استفاده كنند، عملا براي آنها هيچ سودي باقي نميماند و در نتيجه ضرر ميكنند.