به گزارش همشهری‌آنلاین در این کنسرت که در دو نوبت با حضور مملو از جمعیت و علاقه‌مندان مشتاق موسیقی برگزار شد سید عبدالحسین مختاباد،خواننده و آهنگساز به همراهی گروه بزرگ رودکی با ۹ نوازنده در بخش سنتی و ۱۵ نوازنده در گروه سازهای کلاسیک غربی برخی از آثار تازه و گذشته خود و گروه را اجرا کردند.
گروه موسیقی رودکی از سال 1380 تاکنون در بیش از 50 کشور آسیایی اروپایی و آمریکایی با همکاری بهزاد خدارحمی که سرپرست گروه ارکستر این شب نیز بود، اجرا داشته است. در این کنسرت بیش از 12 قطعه از قطعات آخرین آلبوم او به نام سیاه‌مشق و نیز برخی آثار تازه گروه رودکی و کارهای خاطره‌انگیز مختاباد را اجرا شد.
نوبت اول اجرا با تاخیری ۳۰ دقیقه‌ای با اجرای ترانه- تصنیف خاطره‌انگیز «شبانگاهان» روی شعری از ساعد باقری و تنظیم برای گروه سازهای ایرانی و غربی اجرا شد. این قطعه بیش از ۲۰ سال گذشته در آلبوم بوی گل که با تنظیم و آهنگسازی فریدون شهبازیان روی ملودی هایی از مختاباد به بازار موسیقی عرضه شده بود، بوی گل نیز از جمله قطعات شنیدنی مختاباد است که بر محور ملودی موسیقی مذهبی و تعزیه تنظیم شده است.
«شب انتظار» که با ترجیع‌بند معروف«منتظرت بودم» در میان علاقه‌مندان موسیقی شناخته شده است، دومین تصنیفی بود که اجرا شد. این قطعه خاطره‌انگیز را بیش از ۶۰سال قبل داریوش رفیعی روی ترانه‌ای از بیژن ترقی خواند.
این قطعه و شبانگاهان هر دو در نغمه دشتی ساخته شده‌اند و مختاباد این قطعه را در آلبوم سیاه مشق خود بازخوانی کرده بود.
در ادامه قطعه «عشق نو رسیده» به اجرا در آمد. «شب هجران» که یکی از قطعات ماندگار محلی ترکی است با اجرای گروه رودکی شور حال خاصی را در سالن به همراه داشت.
«بهار من گذشته شاید» از ساخته‌های عماد رام که نادر گلچین آن را خوانده بود و «چشم به راه» قطعات بعدی بودند که تقدیم حضور مخاطبان شد. قطعه بعدی با اجرای تکنوازی سنتور حسین پرنیا آغاز شد که با تکنیک و حس و حال نوازندگی سالن در در سکوتی محض فرو برد تا به چهارمضرابی شنیدنی از او گوش بسپارند.
حسین پرنیا از جمله موزیسین‌های خوشفکری است که آلبوم او با ایرج بسطامی از آثار ماندگار در فضای موسیقی سنتی است و اخیرا نیز آلبوم رقصانه به آهنگسازی او با صدای شهرام ناظری به بازار موسیقی عرضه شد که در نوع خود تجربه‌ای شنیدنی در فضای موسیقی مرتبط با آثار مولوی است.
پس از اجرای تکنوازی حسین پرنیا تصنیفی دیگر اجرا شد و سپس نوبت به بهزاد خدارحمی رسید تا به همراهی تنبک قطعه‌ای ضربی را بنوازد.
تصنیف معروفی که مختاباد از یک ملودی افغانستانی وام گرفته بود با عنوان پیمانه خالی بخش دیگر این اجرا بود که با ابراز احساسات مخاطبان روبرو شد.
سپس قطعه ی از مجموعه کارهای بهزا خدارحمی در قالب موسیقی بی‌کلام اجرا شد و در ادامه "چرا چرا" با صدای مختاباد و البته تصاویری همسو با شعر این قطعه از سیمین بهبهانی توانست این اجرا را به یکی دیگر از قطعات شنیدنی این کنسرت تبدیل کند.
دو قطعه انتهایی از این اجرا از مجموعه کارهای ساخته شده مختاباد با نام های "شب‌های رویایی" و "تمنای وصال" بودند.
«تمنای وصال» با مقدمه‌ای همراه بود که در آن شاهد تکنوازی های تار، عود( محمد دلنوازی نوازنده پیش کسوت عود) و کمانچه در همراهی با آواز مختاباد بود. سپس قطعه به یاد ماندنی «تمنای وصال» که ۲۵ سال قبل با آهنگسازی زنده‌یاد حسین فرهادپور و گروه صبا در تالار وحدت اجرا شده بود این بار به همت گروه موسیقی رودکی اجرا شد.
تشویق حاضران بعد از پایان برنامه سبب شد تا مختاباد و گروه رودکی بار دیگر به صحنه آیند و قطعه شب هجران را به عنوان قطعه حسن ختام برنامه اجرا کنند.
نکته جالب توجه این که نوبت دوم اجرای مختاباد نیز با سالن مملو از جمعیت مشتاقان موسیقی روبرو شد تا شبی خاطره‌انگیز برای مخاطبان و گروه رودکی شکل بگیرد.
اعضای گروه رودکی متشکل از 9 نوازنده در بخش سنتی و 15 نوازنده به عنوان نوازندگان مهمان در بخش کلاسیک بودند. حسین پرنیا نوازنده سنتور، محمد دلنوازی نوازنده عود، آرش فلاح نوازنده نی، مجید مظاهری نوازنده کمانچه، سمانه بارونی نوازنده قیچک، مهرناز دبیرزاده نوازنده تنبک، پریا پیرزاده نوازنده تار، عسل ملک زاده نوازنده دف، بهزاد خدا رحمی نوازنده تار، دیوان و همچنین تنظیم کننده قطعات و سرپرست گروه را در اجرای ترانه ها، تصنیف ها و آواز ها همراهی کردند.
در بخش سازهای کلاسیک که با سرپرستی علی رحیمیان آهنگساز خوش ذوق و نوازنده ویلن همراه بود، سیاوش ظهیرالدینی و داریوش حجازی (ویولن آلتو)٬ علی رحیمیان٬ نیما زاهدی، هادی آزرم، حسن اکبریان، مونیکا لران، صبا علی محمدی (ویولن)٬ سالار خاتون آبادی(ابوا)٬ روشنک نوشی(فلوت)٬ محمدرضا پیرزاده (درامز)٬ سپیده خداوردی و پرویز بیات (کنترباس)،مجید اسماعیلی و منوچهر باستان سیر(ویولن سل) در گروه حضور داشتند.