براساس گزارش گاردين، از هر پنج نفر يك نفر به پديده اي شبيه به پديده حسآميزي مبتلا است، شرايطي عصبشناختی که در آن تحریک یک گذرگاه حسی یا شناختی به تجربهای خودبخود و بیاختیار در یک گذرگاه حسی یا شناختی دیگر میانجامد،براي مثال حركت يا پرتوهاي نوري به شكل آواهايي ضعيف شنيده ميشوند.
اين يافته نشان ميدهد تعداد افرادي كه به اين پديده دچار ميشوند بيشتر از حد انتظار است. محققان دانشگاه سيتي معتقدند بسياري از انسانها داراي حسهايي هستند كه هيچ شناختي از آنها ندارند. شكلهاي رايجتر حسآميزي كه در آن تجربي حسي متفاوت با يكديگر تركيب ميشوند، را ميتوان در دو تا چهار درصد از جمعيت جهان مشاهده كرد. براي يك فرد مبتلا به اين وضعيت ممكن است شماره هفت قرمز رنگ ديده شوديا شايد نام وزلي طعم كلم پخته بدهد.
مطالعه جديد كه دومين تحقيق جدي درمورد اين موضوع به شمار ميرود، نشان ميدهد بسياري از انسانها نسخهاي خفيف از اين وضعيت را تجربه ميكنند كه در آن حركات بصري يا پرتوهاي نوري با صداي نجوا مانند، وزوز يا خشخش خفيفي همراه است. از آنجايي كه حركت لزوما با صدا همراه نيست، اين تجربه به ندرت و سختي قابل درك است.
در شرايط آزمايشگاهي، محققان متوجه شدند شنيده صداي حركت بر ترجمه دقيق حركات بصري در فرد تاثيرگذار بوده و آن را بهبود ميبخشد و در عين حال توانايي شنيدن صداهاي واقعي را كاهش ميدهد. رواج اين وضعيت در ميان مردم از آن رو است كه ميان دو حس شنوايي و بينايي ارتباطي قوي وجود دارد.
در اين مطالعه جديد كه در نشريه Consciousness and Cognition منتشر شدهاست، جفتهايي از الگوهاي مورس مانند در قالب تصويري يا صوتي به 40 داوطلب ارائه شد و اين افراد بايد تصميم ميگرفتند كدام يك از جفتها داراي تواليهاي شبيه يا متفاوت هستند. در نهايت از داوطلبان پرسيده شد كه آيا به همراه تصاوير صدايي نيز شنيدهاند يا خير.
از ميان 40 شركتكننده، 22 درصد اعلام كردند كه به همراه تصاوير صدا مي شنوند و اين صدا به آنها در انجام وظيفه درخواست شده كمك كردهاست.