به گزارش ايرنا، بارش برف نعمت الهی است اما در این میان موجب سرگردانی پرندگان برای تهیه دانه می‌شود زیرا با نشستن برف بر روی زمین و نبودن حشرات، پرندگان برای تامین غذای مورد نیاز خود با مشکل مواجه می‌شوند.
روزهای زمستان کوتاه و شب‌های آن سرد و طولانی است از این رو باعث می‌شود تا پرندگان به اندازه کافی به غذای اصلی خود که کرم و حشره است دسترسی نداشته باشند، حتی دانه‌ها و یا برخی میوه‌های درختی هم زیر برف مدفون می‌شوند.
پرندگان حیواناتی خونگرم هستند بنابر این زمانی که درجه حرارت هوا تغییر می‌کند آنها دمای بدن خود را حفظ می‌کنند و برای این کار به غذای کافی نیاز دارند اما در فصل سرد سال دسترسی به غذا برایشان دشوار می‌شود.
از این رو با توسعه شهرنشینی و از بین رفتن درختان و به دنبال آن کاهش غذای پرندگان چند سالی است تب غذا دادن دستی به پرندگان به ویژه در شهرها رونق گرفته است که موافقان و مخالفان خاص خود را دارد اما چیزی که در این میان تا حدودی فراموش شده نوع غذایی است که باید به پرندگان داده شود.
اسماعیل کهرم یک پرنده‌شناس معتقد است بهتر است به پرندگان دانه‌های مغذی با کالری بالا مانند ارزن یا گندم داده شود.
وی گفت: غذا دادن دستی به پرندگان شهری و تا حدودی اهلی در فصول سرد سال ایرادی ندارد زیرا در این زمان دانه‌ها زیر برف مدفون می‌شوند و حشرات یا مرده‌اند و یا در خواب به سر می‌برند.
وی تاکید کرد: اما مساله مهم نوع غذایی است که به پرندگان داده می‌شود، برخی عادت دارند خرده نان‌ها را در لبه پنجره‌ها می‌ریزند در حالی که این غذا موجب خفگی پرندگان به ویژه در جوجه‌های 5 تا 6 ماهه و حتی یک ساله می‌شود چون خمیر این نان‌ها در گلوی پرندگان گیر کرده خیس خورده و ورم می‌کند و در نهایت آنها را خفه می‌کند.
کهرم اظهار کرد: بنابر این دادن غذای دستی به پرندگان کمک به ادامه حیات آنها است و ایرادی ندارد چون بال و پر جوجه‌های حتی یک ساله هنوز کامل نشده در نتیجه مسافت زیادی را برای تهیه غذا نمی‌توانند طی کنند و زود خسته می‌شوند اما باید دقت کنیم که چه غذایی به آنها می‌دهیم.
مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: غذاهایی مانند ارزن، گندم و برنج پخته شده برای روزهای برفی پرندگان مناسب است زیرا در این روزها نیاز به کمک دارند.
- با دادن غذای دستی به پرندگان مهاجر مخالفم
چند سالی است که دانه دادن دستی به حیات وحش از جمله پرندگان در میان عده‌ای از دوستداران حیات وحش رواج یافته است که موافقان و مخالفان به خود را دارد.
عده‌ای معتقدند دادن غذای دستی موجب اهلی شدن این حیوانات از جمله پرندگان می‌شود و یا اینکه تجمع آنها در یک جا برای خوردن دانه شکارچیان را به آن سمت سوق می‌دهد.
اما در مقابل عده‌ای با دادن غذای دستی موافقند و این کار را راه نجاتی برای پرندگان از گرسنگی می‌دانند.
کهرم در این باره گفت: اگر روز اول از من می‌پرسیدند به قوهای سرخرود و فریدونکنار دستی غذا بدهیم با شدت مخالفت می‌کردم اما امروز دیگر نیاز به کمک دارند.
وی افزود: قوهایی که وارد سرخرود می‌شوند بعد از گذراندن یک دوره کوتاه استراحت، در تالاب‌های کل کشور پراکنده می‌شدند این روال طبیعی آنها بود، اما دادن غذای دستی به آنها در چند سال اخیر این چرخه طبیعی را مختل کرده و موجب شد تا تمام آنها در تالاب فریدونکنار و سرخرود ماندگار شوند.
کهرم اظهار کرد: اکنون تعداد آنها در فصل مهاجرت به بالای 4 هزار قو می‌رسد که این افزایش جمعیت مشکلاتی را برای این پرندگان ایجاد کرده است از جمله این که دیگر غذای کافی برای این تعداد پرنده در تالاب وجود ندارد و از سوی دیگر حجم شکار نیز افزایش یافته است، همچنین موجب شده تا حیواناتی مانند روباه و گرگ نیز برای شکار آنها وارد منطقه شوند.
وی تاکید کرد: در نتیجه این کار روز اول خطا بود اما امروز دیگر نمی‌شود به یک باره آن را متوقف کرد و باید در یک برنامه زمان‌بندی شده در مدت سه تا چهار سال دادن غذای دستی به پرندگان را قطع کرد تا حیات طبیعی به منطقه و زندگی پرندگان برگردد.