اين ديدگاه يكي از مخاطبان ذيل يكي از يادداشت‌هاي «حمايت از كالاي ايراني» است. ديگر نيازي به تكرار اين حرف‌ها نيست: اقتصاد ما درگير ركود و نرخ بيكاري وحشتناك است. هرساله به‌خاطر واردات كالاهاي مصرفي، ارز زيادي از كشور خارج و توليد ايراني به نابودي كشيده مي‌شود. كارخانه‌هاي زيادي ظرفيت توليد خود را كاهش داده و يا به مرز ورشكستگي رسيده‌اند. ديگر كسي با اين عبارت مخالف نيست: «رونق اقتصادي ايران در گرو حمايت ملي از توليد داخلي است» اما در مسير حمايت از كالاي ايراني، موانعي پيش رو است. بخشي از اين موانع بايد به‌دست دولت و حاكميت برطرف شود، بخشي به‌دست توليد‌كننده و ارباب صنايع و بخشي به‌دست خانواده‌هاي ايراني.
و در اين بين نقش هركدام از ما در مقام مصرف‌كننده، حائز توجه است. لطفا با شجاعت به اين سؤالات پاسخ دهيد:
1- آخرين بار چه زماني از اين اقلام، ايراني مصرف كرده‌ايد: لوازم‌التحرير، لوازم بهداشتي، لباس كودك، ظروف آشپزخانه، كيف و چرم، كفش؟
2- آيا تا به حال به توليد‌كننده ايراني درباره ايرادهاي كالاي توليدي‌اش تذكر داده‌ايد؟
3- ظرف يك‌ماه گذشته چندبار موقع خريد، با تأكيد و قاطعيت از فروشنده پرسيده‌ايد: آقا/ خانم! ببخشيد ايراني اين جنس را نداريد؟
4- تا به حال چندبار به يك فروشنده تذكر داده‌ايد كه لطفا اجناس ايراني را دم دست بگذار و راحت‌تر از جنس خارجي نمايش بده؟
5- تا به حال چندبار به آشنايان توصيه كرده‌ايد كه لطفا ايراني بخر!؟ چندبار به آنها تذكر داده‌ايد كه خريد كالاهاي مصرفي خارجي، كارگر ايراني را بيكار مي‌كند!؟
6- تا به حال چندبار درباره كالايي ايراني كه از آن راضي بوده‌ايد به ديگران توضيح داده و تبليغ آن را كرده‌ايد؟
7- تا به حال چندبار بي‌دليل و براساس هيجانات مرسوم به‌دنبال برندها و اسم‌هاي آشناي خارجي رفته‌ايد؟
واقعيت آن است كه هركدام از ما بايد در الگوي خريدمان، مبتني بر سؤالات بالا، تغييرات جدي ايجاد كنيم.