براي اينكه محله و همسايگي به‌عنوان يكي از اجزاي شهر تعريف شده است و مردم هستند كه شهر به آنها تعلق دارد. ما نه‌تنها مالك شهرمان نيستيم بلكه هر روز صبح كه از خواب بيدار مي‌شويم بايد ببينيم كداميك از خاطره‌هاي جمعي ما با تصميم‌گيري يك نفر يا يك نهاد و ارگان در معرض تخريب قرار گرفته‌است و باز شروع كنيم به جنگيدن كه ببينيم مي‌توانيم زنده نگهش داريم يا نه. اين بار قرعه فال به نام ساختماني خورده است كه نام «خانه شهر كرمان» را بر خود دارد و 50سال پيش با بودجه مردم همين شهر ساخته شده است. سبك‌هاي معماري در دوره‌هاي مختلف متفاوت هستند و تابع نيازهاي زمان و مكان. ولي چيزي كه مهم است ساختار يك بنا، فرهنگ شهري وخاطره‌هاي جمعي هستند. نمي‌شود با جايگزين‌كردن بنا و تغيير ماهيت آن، جاي خالي‌اش را پر كرد. كاش كسي براي خاطره‌هاي ما تصميم‌گيري نمي‌كرد و مي‌گذاشتند كه شهر، بناهاي با هويت و قديمي‌ترش را نگه دارد. آرزوي بزرگي نيست اما در اين روزگار محال به‌نظر مي‌رسد.
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۷:۳۶
همشهری دو - شیدا اعتماد: دوستی از شهری تعریف می‌کرد در آن سوی آب‌ها. می‌‌گفت آنجا هر تغییری که بخواهند در ساختار شهر یا یکی از بناهای عمومی بدهند، نظرخواهی برگزار می‌کنند و متناسب با مقیاس تغییر، مردم محله یا شهر در آن نظرخواهی شرکت می‌کنند.