براساس گزارش ساينس الرت، محققان نتايج مطالعه‌اي كه در سال 1947 روي 1208 دانش‌آموز 14 ساله در اسكاتلند انجام گرفت را مورد بررسي قرار دادند. در اين پروژه از معلمان درخواست شده‌بود تا پرسشنامه‌اي 6 پرسشي درباره 6 ويژگي شخصيتي دانش‌آموزان، اعتماد به نفس، ثبات روحيه، پشتكار، وظيفه‌شناسي،اصالت و ميل به برتري را پر كنند.
6 دهه بعد، محققان دانشگاه ادينبرگ به 635 نفر از اين دانش‌آموزان تماس گرفتند و 174 نفر از آنها با انجام تست شخصيت‌شناسي موافقت كردند. اين افرادكه از ميانگين سني 76.7 برخوردار بودند، بايد 6 ويژگي شخصيتي خود را دسته بندي مي‌كردند و از يكي از اعضاي خانواده و دوستان نزديك آنها نيز خواسته شد كه همين كار را درمورد آنها انجام دهند. در كنار اين پرسشنامه سلامت ذهني اين افراد نيز سنجيده شد.
محققان با بررسي نتايج ميان اين دو آزمايش متوجه شدند هيچ رابطه قابل توجهي ميان شخصيت اين افراد در 14 سالگي و 77 سالگي وجود ندارد. حتي زماني كه داده‌ها در مدلي پيچيده‌تر مورد بررسي قرار گرفت تا كوچكترين شباهت‌ها نيز خود را نشان دهند، محققان ارتباط بسيار ناچيز در بخش ثبات روحيه و پشتكار افراد در 14 و 77 سالگي مشاهده كردند.
اين نتايج برخلاف نتايج مطالعات پيشين است كه تاكيد داشتند افراد در سنين كودكي تا ميان‌سالي و از ميان‌سالي تا كهنسالي داراي ثبات شخصيتي هستند.
با اين‌همه كوچك بودن جمعيت مورد بررسي و همچنين اتكا به نظر خود افراد درباره شخصيتشان از نقاط ضعف اين تحقيق به شمار مي‌رود كه مي‌تواند اعتبار نتيجه آن را خدشه‌دار كند.