اما به‌نظر می‌رسد بیش از آن که رقم مربوط به بخش فرهنگ کافی نباشد، تعاریف مربوط به این بخش، نامشخص و ناکافی است، آن‌چنان که یک رقم یگانه، از بسکتبال تا موسیقی و از اسکواش تا مینیاتور را دربرمی‌گیرد و بخش بزرگی از آن، بی‌گفت‌وگو به باشگاه‌های «فرهنگی» آبی و قرمز می‌رسد.
از آن طرف، اهالی کتاب و کتابخوانی که می‌توانستند با استفاده از اندکی از این رقم‌ها، کتاب را اندکی ارزان‌تر به دست آورند، آرام آرام شیپور آبی یا قرمز به دست گرفته و به جای آن که تا صبح دود چراغ بخورند، جلو ورزشگاه آزادی می‌خوابند که در ردیف‌های جلو جا پیدا کنند. محمدحسین صفار هرندی ادامه می‌دهد: «بعضی فکر می‌کنند فرهنگ یک بخش مصرفی است و هر چه از بودجه فرهنگ کم شود، بهتر است.
این نگاه اثر خودش را این گونه گذاشته است که در گذشته وقتی به این فصل از بودجه می‌رسیدند، آن را به‌عنوان بخش مصرفی نگاه می‌کردند و گمان نمی‌کردند که از این بودجه اختصاص داده شده به این بخش، ارزش افزوده به دست می‌آید. ما باید توضیح بدهیم که این نگاه تاریخی به فرهنگ باید تغییر یابد.»
وزیر ارشاد ادامه می‌دهد: «من در جلسه اخیر کمیسیون فرهنگی هم این موضوع را مطرح کردم، ولی در آنجا همه موافق بودند و در جمعی که همه موافق هستند اثر آنچنانی ندارد. این حرف ما باید در جمع مسئولانی گفته شود که مسئولیت اصلی تنظیم بودجه را دارند.»
اما جالب آن که کمیسیون فرهنگی مجلس هم در این باره به دولت توضیح داده است. جواد آرین‌منش می‌گوید: «مجلس پیشنهاد داده است حداقل 10 درصد از بودجه عمومی دولت در سال آینده به حوزه فرهنگ و هنر اختصاص پیدا کند.»
مقام معظم رهبری خطاب به هیات دولت گفته بودند: «فرهنگ را دست کم نگیرید. مسئله فرهنگ، خیلی مهم است و نسبت به این موضوع وقت صرف کنید و در بودجه هم برایش پول و فصول قابل توجهی اختصاص بدهید تا فرهنگ جایگاه واقعی خودش را داشته باشد.»
پس از این سخنان، اکثریت نمایندگان مجلس نامه‌ای به رئیس‌جمهوری نوشتند و درخواست کردند که دولت به این فرمایش مقام معظم رهبری، جامه عمل پوشانده و با شناسایی مصادیق مظلومیت بخش فرهنگ، حداقل 10 درصد از بودجه عمومی دولت به حوزه فرهنگ و هنر اختصاص پیدا کند.
دولت نیز با تشکیل یک کارگروه فرهنگی، نیازسنجی، برنامه‌ریزی و مدیریت اجرایی فرهنگی را در دستگاه‌های دولتی آغاز کرد. این کارگروه به صورت هفتگی به ریاست احمدی‌نژاد تشکیل می‌شود و وزیر ارشاد امیدوار است با حمایت رئیس‌جمهوری به نتایج ویژه‌ای برسد.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه می‌دهد: «ما برآنیم که در همین بودجه سهم فرهنگ افزایش پیدا کند و به این موضوع توجه ویژه شود. رقم سهم فرهنگی در بودجه امسال اصلا قابل قبول نیست و شایسته یک نظام و انقلاب فرهنگی نیست.»
اما این بودجه را نیز همین دولت پیشنهاد داده و همین مجلس پس از ساعت‌ها بحث و بررسی، تصویب کرده است. همچنان که به گفته وزیر فرهنگ، سال آینده نیز بودجه بخش فرهنگ در بخش‌های هزینه‌ای کمتر از 40میلیارد تومان است و کل بودجه این وزارتخانه نیز قرار است 225 میلیارد تومان باشد که ارشاد 2برابر این رقم، یعنی 500میلیارد تومان را پیشنهاد کرده است.
صفار هرندی:«این پیشنهاد در حالی ارائه شده است که در این مقطع که با ساخت و سازهای فرهنگی بسیاری روبه‌رو هستیم و این رقمی است که فقط می‌توانیم به سراپا نگاه داشتن وضعیت موجود امیدوار باشیم. ما می‌خواهیم که به سهم فرهنگ در بودجه سال آینده سخاوتمندانه‌تر نگاه شود.»
و جالب‌تر آن که: «بخشی از محل تأمین هزینه‌های روزنامه‌ها، کمک‌های دولت است و یارانه دولتی به خود روزنامه‌دارها به صورت مستقیم داده می‌شود. روزنامه‌ها بدون کمک دولتی نمی‌توانند سرپا بمانند، اما اگر کسی فکر می‌کند روزنامه را فقط با سرمایه‌های دولتی می‌تواند منتشر کند، این نگاه هم از سوی دولت و هم از سوی مردم پذیرفته شده نیست.»
اما آیا تمام آن چه که مقام معظم رهبری تحت نام مظلومیت بخش فرهنگ مطرح کرده‌اند، در چانه‌زنی بر سر رقم بودجه خلاصه می‌شود و آیا صرف همین میزان بودجه موجود نیز همانی است که باید باشد؟