بخگزارش هلثدی گروهی از دانشمندان آلمانی به سرپرستی دکتر استفانی هیلمن- هیمباخ از بخش ژنتیک انسانی دانشگاه بن توانستند ۶۳ تغییر در ژنوم انسانی را پیدا کنند که احتمال ریزش موی زودرس در مردان را افزایش میدهند.
هیلمن- هیمباخ دراینباره گفت: «معلوم شد که برخی از این تغییرات ژنتیکی با سایر خصوصیات بدنی و بیماریها ازجمله قد کوتاه ارتباط دارند.»
این پژوهشگران ژنهای ۱۱۰۰۰ مرد مبتلا به طاسی زودرس و ۱۲۰۰ مرد بدون طاسی را آنالیز کردند.
یافتههای این پژوهشگران همچنین تأییدکننده یافتههای پیشین دراینباره بود که طاسی زودرس با افزایش خطر دچار شدن به سرطان پروستات هم ارتباط دارد.
اما این پژوهش خبرهای خوبی هم برای مردان طاس داشت: این بررسی نتوانست یک نظریه پیشین درباره رابطه میان طاسی زودرس و افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی را ثابت کند.
این بررسی همچنین نشان داد که ارتباطی میان گرایش به طاسی زودرس و بلوغ مردان در سنین نسبتاً پایین و نیز رنگ پوست روشن و افزایش تراکم استخوان وجود دارد.
به گفته مارکوس نوتن یکی از این پژوهشگران، این دو مورد اخیر ممکن است به میزان ویتامین دی مربوط باشد، زیرا هنگامیکه نور آفتاب به پوست میتابد، در آن ویتامین دی ساخته میشود که برای رشد و سلامت استخوانها ضروری است.
نوتن که رئیس انستیتوی ژنتیک دانشگاه بن است، گفت که رابطه میان طاسی، پوست روشن و استحکام استخوانها ممکن است «بیانگر آن باشد که مردان طاس بهتر میتوانند از نور خورشید برای ساختن ویتامین دی استفاده کنند.»
او افزود که این یافتهها ممکن است به توضیح این موضوع کمک کنند که «چرا بهطور خاص مردان سفیدپوست بهطور زودرس دچار طاسی میشوند.»
نوتن تأکید کرد: «مردان دارای طاسی زودرس نباید از این یافتههای جدید نگران باشند.»
او گفت:«خطر بیماری فقط به مقدار اندکی افزایش مییابد. از طرف دیگر جالب است که ریزش موی زودرس یک خصوصیت جداگانه نیست، بلکه ارتباطات گوناگونی با سایر خصوصیات بدنی دارد.»
نتایج این بررسی در ژورنال Nature Communications منتشر شده است.