اما عشق و نيازهاي همان كودك نيروي محركه‌اي مي‌شود تا آنها دوباره به‌خود بيايند و زندگي را به‌گونه‌اي ديگر شروع و تلخي را كم‌كم فراموش كنند.
به گزارش همشهري، اوتيسم يا درخودماندگي نوعي اختلال رشدي است كه از هر 160كودك در سراسر جهان يك نفر به آن مبتلاست. اين بيماري شامل طيفي از اختلال‌هاست كه با نارسايي در رشد رفتارهاي اجتماعي، ارتباطي و گفتاري شناخته مي‌شود. اين اختلال از دوران كودكي ظاهر مي‌شود اما تا دوران نوجواني و بزرگسالي ادامه مي‌يابد. در بسياري از موارد اين بيماري در طول 5سال نخست زندگي ظاهر مي‌شود.
امسال شعار روز جهاني اوتيسم «پيش به سوي استقلال و خودانگيزي» است. سايت اطلاع‌رساني سازمان جهاني بهداشت به مناسبت روز جهاني اوتيسم اعلام كرد: مطالعات انجام شده طي 50سال اخير نشان مي‌دهد شيوع اختلال اوتيسم در سراسر جهان رو به افزايش است. همچنين شواهد علمي موجود نشان مي‌دهد فاكتورهاي متعددي مي‌تواند در بروز اين اختلال در كودكان مؤثر باشد كه شامل فاكتورهاي ژنتيك و زيست‌محيطي است.
رئيس سازمان بهزيستي كشور درباره اين قشر از بيماران مي‌گويد: مبتلايان به اوتيسم به خدمات تخصصي مستمر اعم از روانشناسي، كاردرماني و گفتاردرماني نياز دارند. انوشيروان محسني بندپي افزود: اختلالات طيف اوتيسم از جمله اختلالات پرهزينه‌اي است كه نياز به خدمات تخصصي مستمر اعم از روانشناسي، كاردرماني، گفتاردرماني و... داشته و به همين دليل مخارج اين خانواده‌ها بسيار بالاتر از خانواده‌هاي داراي كودكاني با ساير معلوليت‌هاست. سازمان بهزيستي كشور حدود 2هزار كودك را تحت پوشش خود قرار داده است. اختلال در برقراري ارتباط، هسته اصلي اختلال اوتيسم است اما با اين حال، در مواردي، خودآزاري و پرخاش نيز در برخي از مبتلايان به اوتيسم به چشم مي‌خورد و اين افراد به‌طور معمول رفتار تكراري مانند پرش يا دست زدن را دوست دارند، به ديگران پاسخ‌هاي غيرمعمول و بعضا غيرقابل انتظار مي‌دهند، به اشيا تعلق خاطر دارند و در برابر تغييرات ايستادگي نشان مي‌دهند؛ ضمن اينكه برخي از مبتلايان به اوتيسم در زمينه حواس پنجگانه نيز حساسيت‌هاي غيرمعمول دارند.
اوتيسم در پسران 3 تا 4برابر بيشتر از دختران ديده مي‌شود. اگر چه علت اصلي آن كاملاً شناخته شده نيست، اما در سال‌هاي اخير تحقيقات و مطالعات بسياري در اين زمينه صورت گرفته است. تحقيقات، تأكيد زيادي بر منشأ زيست‌شناختي و عصب‌شناختي در مغز دارد. در بسياري از خانواده‌ها سابقه اوتيسم و يا اختلالات مربوط به آن وجود داشته است كه ريشه ژنتيك را مطرح مي‌كند؛ اگرچه تا به حال ژن خاصي كه مربوط به اوتيسم باشد، شناخته نشده است. كودكان مبتلا به اوتيسم كودكان سركشي نيستند كه خود رفتارهايشان را انتخاب كرده باشند. اوتيسم به‌دليل داشتن والدين بد ايجاد نمي‌شود، به علاوه هيچ عامل روانشناختي خاصي درخصوص تأخير رشد كودك شناخته نشده است. نيمي از كودكان اوتيسمي قادر نيستند از زبان به‌عنوان وسيله اصلي برقراري ارتباط با سايرين استفاده كنند. عدم به‌كار بردن ضمير «من» از ويژگي‌هاي كلامي اين كودكان است. از مسائل ديگر تكلمي، تكرار كلمات و جملات اطرافيان است.
- آبي؛ رنگ حمايت از اوتيسمي‌ها
جغتايي، مشاور وزير بهداشت در امور توانبخشي: لازم است كه سازمان‌هاي بيمه‌گر، نيازهاي حمايتي، درماني و توانبخشي اين بيماران را درنظر بگيرند و به اين حوزه وارد شوند. رنگ اوتيسم آبي است و هرساله به مناسبت اين روز، بسياري از ساختمان‌هاي مهم دنيا مثل هتل‌ها، سالن‌هاي ورزشي، سالن‌هاي كنسرت، موزه‌ها، پل‌ها و فروشگاه‌ها به رنگ آبي درمي‌آيند و نشان مي‌دهند كه در كنار خانواده‌هاي اوتيسمي هستند. اين حركت جهاني باعث شناساندن اين اختلال و نيازهاي اين عده به مردم مي‌شود.