در این جلسه مقرر شد که مراسم اهدای سومین دوره‌ی جایزه در روز سه‌شنبه سیزدهم تیرماه سال‌جاری برگزار شود.
همچنین گزارشی از پایان‌نامه‌هایی که در سال 1395 در گروه‌های فلسفه دانشگاه تهران، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه تبریز، دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد اسلامی دفاع شده است ارائه شد.
دکتر داوری در این جلسه درباره‌‌ی موضوعی که مناسب است در سال 96 بدان پرداخته شود اشاره کرد که مساله «آینده» مساله مهمی است و مشکل جهان کنونی سوسیالیسم و کاپیتالیسم و امپرالیسم نیست، بلکه تیرگی افق آینده است. آینده جهانی که نود درصد جمعیتش در کشورها و مناطق توسعه نیافته و در حال توسعه به سر می‌برند و می خواهند به جایی برسند که جهان توسعه یافته رسیده است. اینان چه آینده‌ای دارند؟ ما چه می‌گوییم و چه می‌خواهیم و فردا به کجا می‌رسیم؟
هیات داوران تاکید کردند که بحث «آینده» از نگاه فلسفی در مراکز علمی و فرهنگی مطرح شود و از جنبه‌های فلسفی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تحلیل و بررسی شود و کسانی که ضربان نبض زندگی و زمان خود اعم از زمان توسعه‌یافته یا توسعه نیافته را اندکی حس کنند می‌توانند از خود بپرسند امید قرن هجدهم از کجا آمد و چرا این امید به بی‌امیدی در قرن بیستم و بیست‌و‌یکم تبدیل شد؟ طرح این پرسش همان گام نهادن در ساحت فلسفه است.
این فلسفه است که می‌پرسد جهان امیدوار چرا امیدش را از دست داد؟. آیا به مقصد و پایان راه رسید یا به پایان و به مراد نرسیده بی‌امید شد؟ اکنون نه فقط فیلسوفان بلکه سیاست‌مداران و جامعه‌شناسان و معلمان اخلاق ناگزیرند که به این معانی بیندیشند. مقرر شد مساله تاریخ و آینده در مجموعه نشست‌های هفتگی شهرکتاب در سال‌جاری با حضور صاحبنظران بحث و گفت‌و‌گو شود و در گروه‌های فلسفه دانشگاه‌ها به این موضوع توجه بیشتری کنند.