وحيد قنبرزاده متولد 69 است و فارغ‌التحصيل كارآفريني. آنها همراه يك گروه از جوانان، رويدادهايي برگزار مي‌كنند كه در آنها افراد موفق از رشته‌ها و زمينه‌هاي مختلف، تجربيات و داستان‌هايشان را در سخنراني‌هايي به اشتراك مي‌گذارند. در حاشيه يكي از اين رويدادها، گپي داشتيم با اهورا فتحي و وحيد قنبرزاده، 2نفر از برگزاركنندگان خوشفكر و جوان اين گروه اغلب‌شان از فارغ‌التحصيل‌هاي بهترين دانشگاه‌هاي كشور هستند.
- چطور شد به فكر برگزاري رويدادهايي به اين سبك افتاديد؟
فتحي: زماني فكر مي‌كردم حتماً بايد رئيس‌جمهور بشوم كه بتوانم تأثيرگذار باشم. بزرگ‌تر كه شدم به اين نتيجه رسيدم كه خيلي جاها حتي رئيس‌جمهور هم كاري از دستش ساخته نيست. آگاهي اجتماعي بايد بالا رود و آدمها بايد تكان بخورند. ما قبلا هم همايش برگزار مي‌كرديم و ايده برگزاري رويدادهايي كه شايد بتواند آدمها را تكان بدهد يكي‌دو سالي در ذهنم بود. دوست داشتيم بتوانيم يك محتواي ويدئويي از تجربيات و داستان‌هاي چهره‌هاي موفق ايراني داشته باشيم كه همه فارسي‌زبان‌ها از دورافتاده‌ترين مكان‌‌ها بتوانند همه‌جا آن را تماشا كنند و از اين تجربيات استفاده كنند.
- چرا سراغ گرفتن امتياز برگزاري تدكس نرفتيد؟
فتحي: تدكس رويدادي مشابه تد است كه هر كسي در دنيا مي‌تواند امتياز برگزاري آن را بگيرد ولي ويدئوي آن را خودش نمي‌تواند منتشر كند. تدكس‌هاي سراسر دنيا ضبط مي‌شوند و براي تد ارسال مي‌شوند يا در يوتيوب قرار مي‌گيرند. خيلي‌هايشان انگليسي‌زبان نيستند و نياز به زيرنويس دارند. تا به‌حال بالاي 50تدكس در ايران برگزار شده اما بعيد مي‌دانم كسي آنها را در ايران ديده باشد. جست‌وجوي يك يك اين سخنراني‌ها در يوتيوب دشوار است. اگر يكي را هم تصادفاً ديده باشيد، بعيد مي‌دانم يوتيوب دومي و سومي را به شما پيشنهاد داده باشد. خيلي سخت مي‌شود آنها را پيدا كرد. به اين فكر مي‌كرديم كه چقدر خوب مي‌شود كه رويدادهايي برگزار كنيم كه محتوايش ايراني‌تر و كاربردي‌تر باشد.همه اين مسائل در كنار هم باعث شد كه گروهي تشكيل بدهيم و به‌طور جدي كار روي اين رويدادها را آغاز كنيم. ما از قبل همديگر را مي‌شناختيم و قبلاً با هم همكاري كرده بوديم. وحيد خودش قبلاً چندين رويداد برگزار كرده بود و در اين زمينه براي خودش يك پا استاد شده بود.
قنبرزاده: مسئوليت برگزاري رويدادها بر عهده خودمان است اما انجمن علمي دانشگاه شريف و اميركبير و كانون كارآفريني دانشگاه تهران خيلي كمك كردند.
- چطور سخنران‌ها را پيدا مي‌كنيد؟
فتحي: به سختي (خنده). نه واقعا؛ پيدا كردن و دستچين‌كردن سخنران‌ها سعي و تلاش و پيگيري زيادي مي‌خواهد. البته چون قبلا هم رويداد كارآفريني برگزار مي‌كرديم، بخش بزرگي از اين آدمها را از قبل مي‌شناختيم و با آنها در ارتباط بوديم.
قنبرزاده: يك‌سري را هم دوستان به ما معرفي كردند. مثلا يكي از بچه‌ها در يك رويداد ديگر پاي صحبت يك‌سخنران نشسته بود و او را به ما معرفي كرد كه فلاني خوب صحبت مي‌كند. معمولا فهرستي از افراد داريم كه از بينشان عده‌اي براي شركت در رويداد كانديدا مي‌شوند و سراغ‌شان مي‌رويم. براي همين بخش كارآفريني و كسب و كار 50نفر را در فهرست داشتيم كه 15نفر را از بينشان انتخاب كرديم.
- اين آدمها از بهترين‌هاي كارآفريني كشور هستند. هر كدام كسب و كار خودشان را دارند و وقت‌شان محدود است. چطور آنها را براي شركت در رويداد راضي مي‌كنيد؟
فتحي: بله. سر اين آدمها شلوغ است ولي شايد 10، 20درصد سخنران‌ها معروف و سرشلوغ باشند. ما حد اقل با سه‌برابر اين آدمها صحبت كرديم. با بيش از 150نفر صحبت كرديم. يك عده قبول نكردند، يك عده گفتند وقت نداريم يا رويداد بعدي را مي‌توانيم بياييم.
- چطور اين آدم‌هاي سرشلوغ را براي سخنراني راضي مي‌كنيد؟
قنبرزاده: ما به آنها مي‌گوييم اين سخنراني از شما در تاريخ ثبت مي‌شود و به يادگار مي‌ماند. بعدها آيندگان تماشايشان مي‌كنند. خيلي‌ها علاقه‌اي به سخنراني نداشتند و جاي ديگري هم نرفته بودند اما ما راضي‌شان كرديم در رويداد ما شركت كنند. براساس تجربه مي‌توانم بگويم برخورد اول با سخنران‌ها خيلي مهم است. اينكه اين حس را به فرد القا كني كه مي‌داني هدفت چيست و مي‌تواني به آن برسي. البته بعضي‌ها هم بودند كه سخنراني‌شان را كنسل كردند.
- موضوع سخنراني‌ها چطور انتخاب مي‌شود؟
فتحي: مسئله اصلي، انتخاب درست سخنران‌ها و چينش درست آنهاست. ما آدمها را انتخاب مي‌كنيم و انتخاب موضوع را به‌عهده خودشان مي‌گذاريم. آنها هستند كه تصميم مي‌گيرند در چه حوزه‌اي تجربه‌ها و دانسته‌هايشان را به اشتراك بگذارند. ما مي‌دانيم چه مدل حرف‌هايي براي مخاطب جالب است و حاضران را كه بيشترشان جوان هستند به وجد مي‌آورد اما دخالتي در انتخاب موضوع نمي‌كنيم.
- برگزاري رويداد، كار سختي نيست؟ شنيدم يكي از سخنران‌ها مي‌گفت برگزاري رويداد يكي از پراسترس‌ترين كارهاي دنياست. به كسب و كار ديگري فكر نمي‌كنيد؟
قنبرزاده: عجب حرف درستي.
فتحي: 3-2 سال است كه مي‌گوييم اين آخرين‌بار است كه رويداد برگزار مي‌كنيم. واقعا كار سخت و پردردسري است. ما به اين شغل به‌عنوان حرفه اصلي نگاه نمي‌كنيم. ما هركدام كسب و كارهاي خودمان را داريم. من براي موبايل، بازي طراحي مي‌كنم و وحيد در يك شركت صنعتي در حوزه فناوري اطلاعات مشغول است.