براساس نيوساينتيست، مغز استخوان بافتي اسفنجي در مركز استخوان است كه يكي از وظايف آن توليد سلول‌هاي قرمز خوني از سلول‌هاي بنيادي است. پيوند مغز استخوان درماني است كه گاه براي مداواي بيماري‌هاي خود ايمني يا انواع خاصي از كم‌خوني به كار گرفته مي‌شود، بيماري‌هايي كه به واسطه آنها بدن توانايي توليد ميزان مورد نياز سلول‌هاي خوني يا عامل انعقاد خون را از دست مي‌دهد.
چنين جراحي‌هاي پيوندي شامل جايگزين كردن بافت مغز استخوان آسيب‌ديده با مغز‌استخوان سالم از يك اهدا كننده‌است، اما پيش از آن بايد سلول‌هاي بنيادين گيرنده از بين بروند تا جا براي سلول‌هاي اهدا كننده وجود داشته‌باشد. اين عمل با كمك داروها و پرتودرماني انجام مي‌گيرد كه از عوارض جانبي جدي مانند تهوع شديد و از دست رفتن باروري برخوردار است.
محققان دانشگاه كاليفرنيا سن‌ديه‌گو براي ميانبر زدن اين مرحله دشوار درماني، بافت پيوند‌زدني را ايجاد كردند كه شبيه به مغز استخوان است. اين بافت محلي براي كشت و رشد سلول‌هاي بنيادين اهدا كننده است و مي‌تواند نياز به استفاده از دارو و پرتودرماني پيش از عمل پيوند را از بين ببرد.
اين بافت قابل پيوند از دو بخش برخوردار است، ساختاري خارجي و استخوان مانند و بخش داخلي و مغز استخوان‌مانند كه هردو از قالبي هيدروژلي ساخته شده‌اند. درون لايه خارجي‌تر فسفات كلسيم به سلول‌هاي بنيادين اهدا كننده كمك مي‌كند تا به سلول‌هايي تبديل شوند كه استخوان را مي‌سازند. بخش دروني نيز بستري را براي رشد سلول‌هاي بنيادين مغز استخوان فراهم مي‌كند.
زماني كه اين تكه زير پوست موش‌ها قرار گرفت، به ساختاري استخوان مانند تبديل شد و مغزاستخواني فعال را ايجاد كرد. سلول‌هاي خوني اهدا كننده درون اين ساختار توانستند به جريان افتاده و با سلول‌هاي خوني ميزبان تركيب شوند. پس از 6 ماه سلول‌هاي خوني اهدا كننده و گيرنده در بدن در جريان بودند.
از آنجايي كه اين ساختار به جاي جايگزين كردن كامل خون ميزبان، به خون قديمي سلول‌هاي جديد مي‌افزايد، نمي‌توان از آن براي درمان سرطان خون استفاده كرد. درمان اين بيماري همچنان به جايگزيني كامل مغز استخوان سالم نيازمند است.