در نمايشگاه كتاب، ذرت مكزيكي و سيب‌زميني سرخ‌كرده مي‌خورند و در سينما تخمه آفتاب‌گردان مي‌شكنند و در رستوران، قليان مي‌كشند؛ گاهي هم كه تشنه حرف‌هاي جديد و اطلاعات زرد و نو مي‌شوند، خود را به ورق زدن‌هاي تلگرامي و لايك‌هاي اينستاگرامي و كوتاه‌خواني‌هاي توييتري سرگرم مي‌كنند. اغلب اعضاي اين گروه فقط دنبال لذت‌هاي لحظه‌اي هستند؛ البته همين‌ها هم مي‌توانند مخاطب اين يادداشت باشند، قدمشان سر چشم اما روي صحبت با شماست كه مي‌خواهي راه‌هاي جديد و مؤثري براي زندگي پيدا كني؛ شمايي كه در ميان حرف‌ها و كتاب‌ها و فيلم‌ها و سخنراني‌ها، در به در به‌دنبال نكته‌هاي ناب و كارسازي هستي كه مسائل ذهني و روحي‌ات را درمان كند؛ روي سخنم با شماست!
به متفاوت‌ترين ثانيه‌هاي زندگي رسيده‌اي: آنات و نفحه‌هاي رمضان. اين ماه، براي روح‌هاي تشنه، 2 حاصل متفاوت به ارمغان آورده است: «معنويت و معرفت» و اين هردو با چيزهاي بسياري حاصل مي‌شود كه بهترين و مؤثرترينش «قرآن» است.
اين ماه، فرصت تجربه است، هنگام رفيق‌شدن با قرآن و انس پيداكردن با حرف‌هاي خداست. بايد رحلي، جور كني و ساعت‌هاي خلوتي را لابه‌لاي ازدحام روزمره بيابي، آن هم نه يك‌بار كه هر روز اين ماه، آن وقت به پاي قرآن زانو بزني و آن را به «ترتيل»بخواني كه خود قرآن در دستورالعملش به ما همين پيشنهاد را داده است: الَّذِينَ آتَيناهُم الكِتاب يَتْلُونَه حَقّ َتلاوَته؛ (بقره - 121)
در خواندن قرآن عجله نكن. آيات را شمرده‌شمرده بخوان. براي فهم معناي آن دغدغه داشته باش و صبور باش. به هر حكمي از احكامش كه رسيدي بفهم و عمل كن. به وعده‌هايش دل ببند و به آن مطمئن شو. از تهديدهايش بهراس و بيمناك شو. از داستان‌هايش عبرت‌بگير و آن را مثل يك داستان معمولي، گوشه ذهنت تلنبار نكن. اوامرش را به‌كار بگير و از نواهي‌اش اجتناب كن. خوب است آياتش را حفظ كني و براي اداي كلماتش دقت به خرج دهي اما همه اينها را مقدمه پر ثواب و بركتي بدان كه با متن آن زندگي كني.