در اين ماه عزيز، درهاي مغفرت و بخشش الهي بازتر و رحمتش سرازيرتر از هميشه است و هركس مي‌تواند از رهگذر آن بهترين بهره را ببرد و بيشترين توشه را براي درك مغفرت الهي برگيرد.
آري، خداوند‌كريم در اين ماه، فرصتي استثنايي‌تر براي بندگانش فراهم آورده و كريمانه همه آنان را براي حضور در مهماني خود دعوت كرده است. بنابراين رمضان كريم است و دست رد به سينه هيچ‌كس حتي گنهكاران نمي‌زند و همه را بر سفره الهي ميزباني مي‌كند.
آنچه مسلم است و در روايات ديني به آن اشاره شده اينكه روزه، تنها امساك از خورد و خوراك نيست و بايد علاوه بر خودداري جسم از خوراك، روح و روان را نيز تمرين صبوري و پرهيز از گناه داد. به‌طور كلي در معارف اسلامي 3نوع روزه تعريف شده است:
1- روزه عوام: همان روزه ظاهري است كه تنها از خورد و خوراك خودداري مي‌شود. هرچند اين نوع روزه از نظر فقهي درست است و تكليف شرعي انجام شده اما اينكه در ساختن روح و روان آدمي چقدر تأثير مي‌گذارد، جاي بحث دارد. در حديث از اميرمومنان عليه‌السلام است كه چه بسا روزه‌داراني كه از روزه، چيزي جز گرسنگي و تشنگي نصيبشان نمي‌شود.
2- روزه خواص: اين روزه، يك درجه از روزه عوام بالاتر است زيرا انسان در اين نوع روزه، همه اعضايش را از گناه دور نگه مي‌دارد. اينجا ديگر چشم هم گناه نمي‌كند، زبان هم از غيبت و دروغ و... خودداري مي‌كند و گوش و دست و پا و ساير اعضا نيز از محرمات پرهيز مي‌كنند.
3- روزه خاص‌الخواص: در اين نوع روزه، ديگر فكر و انديشه آدمي هم روزه مي‌گيرد و غيرخدا را در خويش نمي‌پذيرد؛ يعني تنها اين نيست كه انسان با تمام اعضايش روزه مي‌گيرد بلكه فكر و ذهن او هم هيچ‌چيز غيراز خدا را به محدوده خود راه نمي‌دهد و هيچ دغدغه و انگيزه‌اي غير از خدا ندارد.