مدرسه‌هايي با اين فلسفه كه كودك امروز از طبيعت دور است، بيش‌تر وقتش را در آپارتمان مي‌گذراند و از خاك و گياه و زيبايي‌هاي طبيعت بي‌بهره و بي‌تجربه است و لازم است در مدرسه‌هاي طبيعت اين كمبود جبران شود.
ايده‌ي مدرسه‌ي طبيعت را عبدالحسين وهاب‌زاده، فعال و مترجم محيط‌زيستي مطرح كرد و كم‌كم اين مدرسه‌ها در گوشه و كنارايران فعال شدند. هم‌اكنون 46 مدرسه‌ي طبيعت در ايران دايرند و كم‌كم خانواده‌ها متوجه مي‌شوند كودكانشان چه‌قدر از طبيعت دور و مهجور بوده‌اند.
مهندس محمد درويش، مديرکل دفتر آموزش و مشارکت‌هاي مردمي سازمان حفاظت محيط‌زيست، در اين‌باره به خبرنگار هفته‌نامه‌ي دوچرخه مي‌گويد:
«مدرسه‌هاي طبيعت براي پاسخ به يك نياز تأسيس شده‌اند. با گسترش شهرنشيني كودكان آپارتمان‌نشين از طبيعت دور مانده‌اند و مجال كم‌تري براي بازي در طبيعت دارند و نسلي در ايران به‌وجود آمده است كه با رايانه و تبلت و... در ارتباط است، اما با طبيعت ارتباطي ندارد.»
او درباره‌ي كم‌تجربگي كودكان و نوجوانان درباره‌ي طبيعت مي‌گويد: «براي مثال كودك امروز فكر مي‌كند شير را بايد از فروشگاه بخرد و هيچ ذهنيتي درباره‌ي توليد شير ندارد.»
به گفته‌ي درويش «مدرسه‌هاي طبيعت تجربه‌هاي موفقي در كشورهاي اسكانديناوي داشته‌اند. تجربه‌ي اين كشورها نشان مي‌دهد كه مدرسه‌هاي طبيعت چه تأثير شگفتي بر روي كودكان و نوجوانان مي‌گذارند. كودكان و نوجوانان در مدرسه‌هاي طبيعت با خلاقيت و طبيعت آشنا مي‌شوند و به نوعي اين مدرسه‌ها امپراطوري كودكان هستند.»
درويش، درباره‌ي نحوه‌ي كار اين مدرسه‌ها مي‌گويد: «در اين مدارس تسهيل‌گراني هستند كه سازمان حفاظت محيط‌زيست به آن‌ها آموزش داده كه چگونه با كودكان و نوجوانان كاركنند. در اين مدارس فضايي به‌وجود مي‌آيد كه كودكان و نوجوانان بتوانند در طبيعت به كشف نكات تازه‌اي براي خود بپردازند، در فعاليت‌هاي گروهي شركت كنند، پخت و پز كنند، جعبه‌هاي چوبي بسازند، رُب درست كنند و عشق و علاقه به طبيعت را ياد بگيرند.»
اين كارشناس محيط‌زيست توضيح مي‌دهد: «اگر كودكان با طبيعت آشنا باشند ديگر كنار هيچ حيوان خون‌آلودي عكس يادگاري نخواهند گرفت و نسبت به آتش‌سوزي جنگل‌ها بي‌تفاوت نخواهند بود.»
گفتني است كودكان و نوجوانان علاقه‌مند به حضور در اين مدرسه‌ها مي‌توانند ثبت نام كنند و از ساعت 17تا 20 در اين مدرسه‌ها حضور پيدا كنند.»
مدير کل دفتر آموزش و مشارکت‌هاي مردمي سازمان حفاظت محيط‌زيست تأكيد مي‌كند: «ما هيچ توصيه‌اي به كودكان و نوجوانان نداريم و بايد كودكان نوجوانان از طبيعت لذت ببرند و خودجوش حامي طبيعت باشند.»