به گزارش ایرنا به نقل از ساینس دیلی، هنگامی که زخم به صورت عادی بهبود می‌یابد، میزان اسیدیته مایعات درون آن تا عدد 8 افزایش می‌یابد و سپس به 5 یا 6 می‌رسد؛ اما اگر زخم مزمن شود و بهبود نیابد، میزان اسیدیته آن بین 7 تا 8 باقی می‌ماند.
این بانداژ جدید حاوی مولکول‌های کلرید بنزالکونیوم و پورانین است که وقتی در محیط‌هایی با اسیدیته بالای 7.5 قرار می‌گیرند خاصیت فلوروسنس می‌یابند. برای مشاهده درخشش این مولکول ها کافی است یک پرتو فرابنفش روی آن‌ها بتابد. در این مرحله از کار پزشکان با برداشتن برچسب می‌توانند زخم را معاینه کنند و در صورت بهبود نسبی، بانداژ را روی زخم باقی گذارند.
به عنوان یک مزیت جانبی، کلرید بنزالکونیوم باعث از بین رفتن باکتری خطرناک Staphylococcus aureus می‌شود.
یکی از چالش‌های درمان زخم‌های باز این است که برای معاینه مستمر باید بانداژ آن‌ها برداشته شود، اما این کار موجب افزایش خطر عفونت زخم می‌شود.
محققان امیدوارند روزی امکان بررسی درخشش این بانداژ با استفاده از یک برنامه گوشی هوشمند فراهم شود تا بیماران شخصا بتوانند وضعیت بهبود زخم خود را بررسی کنند.