به گزارش رویترز تحقیقی که در دانمارک انجام شده است و نتایج آن اخیرا منتشر شده است، بیانگر شواهدی قوی از رابطه میان این سه عارضه ارائه میدهد.
به گفته هنریک سورنسن متخصص اپیدمیولوژی ار بیمارستان آرتوس در دانمارک و سرپرست این تحقیق، لختههای خون در شریانهای کورونری- شریانهای تغذیهکننده عضله قلبی- مدتهاست که یک علت شایع حمله قلبی و سکته مغزی شناخته شدهاند، اما دانشمندان عمدتا اعتقاد داشتند که لختههای خونی در وریدها به این بیماریها ارتباطی ندارند.
این بررسی در دانمارک نشان داد که لختههای وریدی خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را تا 9 درصد در طول یک سال در مقایسه به افراد بدون لخته افزایش میدهد.
سورنسن در این باره این تحقیق گفت: "ما برای اولین بار در یک بررسی بسیار بزرگ رابطه میان این بیماریها را نشان دادهایم."
به گفته او بر اساس این بررسی که نتایج آن در نشریه لانست منتشر شده است، خطر نسبی حمله قلبی و سکته مغزی در افراد دارای لخته وریدی نسبت به افراد بدون آن برای دست کم 20 سال 20 تا 40 درصد بالاتر باقی میماند."
این پژوهشگران میگیونید نمیدانند چرا لختههای وریدی با حمله قلبی و سکته مغزی ارتباط دارد، اما چاقی ممکن است یک عامل کلیدی باشد.
لختههای وریدی هنگامی رخ میدهند که جریان خون در وریدهای عمقی- معمولا ساق پا محدود میشود.
لختهشدن خون در وریدهای پا به خودی خود مرگبار نیست، اما در صورتی که این لختهها از جای خود حرکت کنند و به ریهها برسند، و باعث ایجاد آمبولی ریوی شوند ممکن است باعث مرگ فرد شوند.
به گفته پژوهشگران دانمارکی این حقیقت که لختههای وریدی با حملههای قلبی و سکتههای مغزی ارتباط دارند، مایه شگفتی است، چرا که این عارضه با آنچه باعث حملات قلبی میشود بسیار متفاوت است.
حمله قلبی و سکته مغزی ناشی از تاثیرات سختشدن دیواره شریانها (تصلب شرایین) است. اما لختهشدن خون باعث سختشدن وریدها نمیشود.
دکتر گوردون لاو، پژوهشگر دانشگاه گلاسکو درباره این تحقیق در لانست مینویسد برقراری رابطهای میان این عوارض میتواند با واداشتن افراد بیشتر به مصرف داروهای کاهنده لخته خون به پیشگیری از حملات قلبی و سکتههای مغزی کمک کند.