این بیماری منجر به ضعف عضلانی و در برخی موارد فلج می‌شود.علت دقیق ابتلا به این سندرم هنوز مشخص نیست اما در اغلب موارد بر اثر عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی اتفاق می‌افتد.
برای سندرم گیلن باره درمان خاصی وجود ندارد اما اکثر افراد مبتلا، در نهایت بهبودی کامل را به دست می‌آورند؛ البته بهبودی کامل می‌تواند چند هفته به طول بینجامد.
شایع‌ترین علائم گیلن باره از این قرارند: ضعف، بی‌حسی، سوزش. به گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی ایالات متحده، از هر ۱۰۰ هزار نفر، تنها یک نفر ممکن است به این سندرم مبتلا شود.
سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت به شدت تلاش می‌کند و ممکن است که در این میان به صورت اشتباهی به سلول‌های عصبی خودی حمله کند.
همچنین بعد از عفونت یک باکتری به نام کامپیلوباکتر هم ممکن است بیماری بروز كند . عفونت با کامپیلوباکتر ممکن است بعد از خوردن آب آلوده یا غذای نپخته (مخصوصا مرغ و ماهی و...) رخ دهد.
بعضی موارد ممکن است، علایم گیلن باره بعد از اعمال جراحی اتفاق بیفتد.
گاهی هم هیچ گونه عامل شناخته شده ای وجود ندارد، اما در همه موارد ذکر شده به طور حتم اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن وجود دارد.
- علایم گیلن باره
نشانه‌های گیلن باره معمولا با بی حسی و ضعف در پاها شروع می‌شود (ممکن است شما احساس گزگز شدن داشته باشید).
نشانه‌ها اغلب در عرض مدت کمی حدود چند روز یا چند هفته به قسمت‌های بالایی بدن کشیده می‌شود و بازوها و اندام فوقانی ضعیف و بی حس می‌شوند. گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که بیمار اصلا قادر به راه رفتن نیست و همچنین ممکن است به فلجی کامل بدن منجر شود.همچنین ممکن است بیمار در نفس کشیدن دچار مشکل شود.
- تشخیص گیلن باره
پزشک با دیدن علائمی مثل ضعف یا مورمور شدن پاها به بیماری گیلن باره شک می‌کند.
بعد از آن آزمایشاتی مانند گرفتن مایع مغزی- نخاعی از قمست پشت انجام خواهد داد.
دو آزمایش دیگر هم انجام می‌شود که شامل بررسی الکترونیکی عضله و آزمایش سرعت هدایت عصب است. این آزمایش‌ها برای بررسی نحوه ارسال پیغام از طریق اعصاب به دست‌ها و پاها انجام می‌شوند.
- درمان گیلن باره
گلین باره درمان قطعی ندارد، اما راه‌هایی وجود دارد که علائم را بهبود می‌بخشد:
*ایمنوگلوبولین درمانی: این دارو از جنس پروتئین است و از سیستم ایمنی در برابر حملات آنتی بادی‌های مهاجم محافظت می‌کند.
*پلاسما فرزیس: دستگاهی به بدن شما وصل می‌شود که خون به درون آن کشیده می‌شود و آنتی بادی‌های حمله کننده به اعصاب از خون جدا می‌شوند. این آنتی بادی‌ها، پروتئین‌هایی هستند که در خون وجود دارند و باعث حمله به سیستم ایمنی بدن می‌شوند.
بیمار مبتلا به سندروم گیلن باره نیاز دارد که چند روز تا چند هفته در بیمارستان بماند. زمان بستری ماندن در بیمارستان به شدت بیماری و مقدار مراقبت‌هایی که بیمار احتیاج دارد، بستگی دارد.
رژیم غذایی بیمار باید پرکالری و پر پروتئین باشد تا قدرت عضلاتی او حفظ و بازسازی شود.
ممکن است غذا با حجم کم و در دفعات زیاد برای بیمار تجویز شود.
ممکن است برای کمک به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلات، فیزیوتراپی برای فرد انجام شود. فیزیوتراپی می‌تواند در قوی شدن عضلات و یادگیری دوباره راه رفتن و حرکت دادن ماهیچه‌های بدن به بیمار کمک کند.
- نحوه مراقبت از خود
*از مصرف سیگار خودداری کنید.
*با دقت توصیه‌های پزشک را دنبال کنید.
*داروی خود را صحیح و سر وقت مصرف کنید.
*اگر فیزیوتراپی می‌شوید، به دقت ورزش‌های فیزیوتراپی را انجام دهید تا عضلاتتان دوباره انعطاف‌پذیر و قدرتمند شود.
*مشاوره با یک روانشناس به سازگاری شما با شرایط بیماری و کیفیت زندگی مطلوب کمک می‌کند.
- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي