اما در هر حال، رژیم های خاصی ممکن است عملکرد کبد را در افراد مبتلا به هپاتیت سی، بهبود بخشد و یا از سوی دیگر، برای این عضو حیاتی بدن مضر باشند.
افراد مبتلا به هپاتیت سی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو و بیماری کبد چرب هستند. بنابراین انتخاب هوشمند رژیم غذایی برای حفظ وزن طبیعی آنها را از این دو بیماری دور میکند. یک رژیم غذایی مناسب در واقع بخشی از فرایند درمان این بیماران محسوب می‌شود.
- میوه و سبزی مصرف كنيد: این دسته از خوراکی‌ها سرشار از فیبر هستند، کم کالری و کم چربی بوده و راه را برای رسیدن به وزن سالم هموار می‌کنند. مصرف مداوم میوه و سبزی در مبتلایان به هپاتیت سی، شانس ابتلا به کبد چرب و دیابت را کاهش می‌دهد.
- پرهيز از الکل: پرهیز از مصرف الکل، سرعت خطر ابتلا به نارسایی کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت سی را کاهش می‌دهد. ترک الکل در واقع بهترین راه برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و سالم نگه داشتن کبد تا زمانی که ویروس ریش کن شده است.
- غلات سبوس‌دار بخوريد: غلات منابع کامل بسیار خوبی از فیبر و مواد مغذی هستند و باید توسط این بیماران روزانه مصرف شوند. برنج قهوه ای، کوینولا، ماکارونی سبوس دار، گندم کامل و نان جو برای صبحانه این بیماران توصیه می‌شود.
- از مصرف غذاهاي دريايي بپرهيزيد: غذاهای دریایی، عفونت‌های باکتریایی را وارد بدن کرده و سیر هپاتیت سی را وخیم‌تر میکند. همچنین این بیماران باید از مصرف شیر و پنیر غیر پاستوریزه اجتناب کنند.
- پروتئین بدون چربی مصرف كنيد: پروتئین‌های سالم مانند ماهی، مرغ بدون پوست، لبنیات بدون چربی و گوشت لخم، برای حفظ وزن سالم و محافظت از کبد در برابر ابتلا به بیماری مفید هستند.
- جگر مصرف نكنيد: جگر حاوی آهن بسیار بالایی است و جذب بیش از حد آن توسط کبد، منجر به نارسایی کبد، سیروز یا سرطان کبد می‌شود. این خطرات در مبتلایان به هپاتیت سی افزایش می‌یابد.
- قهوه: مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ در مجله گوارش منتشر شد، نشان داد که اگر مبتلایان به هپاتیت سی روزی سه فنجان یا بیشتر قهوه بنوشند، دو برابر بیشتر به درمان پاسخ می دهند. هنوز تاثیر این روند توسط محققان به طور کامل درک نشده است.
- پرهيز از نمک: نمک، می‌تواند منجر به احتباس مایعات در بدن شود. پرهیز از غذاهای نمک سود شده و فرآوری شده و همچنین سایر فرآورده‌های منجمد آماده در بیماران مبتلا به هپاتیت سی، ضروری است.
*وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي